If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Jednowymiarowy szum

Zbadaj jak krzywe 2D mogą być wykorzystywane do tworzenia jednowymiarowych wzorów. Możesz tutaj zapoznać się z interaktywnym programem użytym w tym wideo. Więcej o podziale tutaj.

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.

Transkrypcja filmu video

PIXAR W PUDEŁKU Pomyślmy, jak cyfrowo odtworzyć naturalne wariacje. Cześć! Wróciłam. Jak zwykle mam parę zmian w pakiecie dinozaura. - Pewnie chcecie je zobaczyć. - W samą porę! Będziemy mówić o szczegółach skóry i płytek. - Dzięki! - Proszę. - Powodzenia! - Dziękuję. Dodała odniesienie - wzór skóry i płytek. Trochę przypomina to różnice w chmurach. Są zarówno zmiany kolorów, od zieleni po żółcień, jak też jasności: od ciemnego po bardzo jasny. Skóra ma inny wzór niż płytki. Wydaje się gładsza i ciemniejsza. Na początek uprośćmy sobie zadanie. Skupmy się na pojedynczej płytce. Wyobraźcie sobie, że wycinamy cienki pasek, o, tak. Jak próbka farby. Teraz widać zmiany. Od ciemnej zieleni po jasną. Musimy to teraz przedstawić matematycznie. W komputerze ten pasek to seria kolorowych komórek, czyli pikseli. Każdy piksel może mieć inny odcień zieleni. To bardzo długi pasek kolorów! Chcemy wyrazić zmiany jasności. Myślmy, że to dwuwymiarowy wykres, gdzie oś X to pasek koloru, a na osi Y zaznaczamy jasność. Na razie wszystkie kolory są takie same, bo mamy płaską linię. Żadnych wariacji. Kolor bazowy modyfikujemy tutaj. Linię tworzą liczne punkty kontrolne. Gdy je podciągniemy, będzie jaśniej. Gdy opuścimy - ciemniej. Powstaje linia łamana. Super! A co będzie, gdy rozmieścimy te punkty losowo? Jesteśmy bliżej celu! Jedyny problem to ostra granica zmian. Zaradzimy temu, robiąc z łamanej - krzywą. Robimy to suwakiem subdivision - podziału. Ten algorytm omawiałyśmy w lekcji o modelowaniu postaci. Interesują was podziały? Link poniżej! Wystarczy wiedzieć, że ten suwak służy do wygładzania. Efektem są płynniejsze przejścia. Korygując kolor bazowy, pozycje punktów i wygładzanie, możemy wygenerować mnóstwo świetnych wzorów. Teraz wy spróbujcie! W ćwiczeniu wykonacie różne wzory docelowe, wybierając kolor i zdefiniujecie odpowiednią krzywą dla wariacji jasności. Tu za pomocą krzywej kontrolujemy jasność. Do czego jeszcze taka krzywa może się przydać? Możemy kontrolować wiele rzeczy, np. skrzydła owadów - ważek czy koników polnych. To przydało się w "Dobrym dinozaurze" i w "Dawno temu w trawie"... W skrzydłach zmienia się przejrzystość, kolor, opalizowanie, jakość światła... Te czynniki kontrolujemy właśnie takimi krzywymi.