Dźwignia podatkowa w polityce fiskalnej

Szybko uzupełnię poprzedni odcinek, bo nie przedstawiłem wszystkich narzędzi polityki fiskalnej, które ma do dyspozycji rząd. Rozpatrywałem sytuację, w której rząd utrzymuje stałe podatki, stałe podatki… i zwiększa wydatki. Wydatki… idą w górę. Rząd może to zrobić w jeden sposób: zadłużając się bardziej. A rząd mający nadwyżkę budżetową musiałby oszczędzać mniej. Ale większość rządów zaciągnie więcej długów. Rządy zadłużą się bardziej. Pomyślmy o tym w odniesieniu do… do składowych wydatkowych PKB. Wiemy, że PKB… PKB to suma konsumpcji, co dotyczy głównie jednostek, konsumentów, inwestycji, które dotyczą firm i wydatkom niektórych konsumentów na nowe domy. Mamy też wydatki rządowe, i eksport netto, co dopełnia obraz. Opisaliśmy już sytuację w której te czynniki były stałe. Podatki się nie zmieniają. Rząd nie zasila swoich wydatków zwiększaniem podatków, tu bez zmian, ale przy zwiększonym długu rosną wydatki; ta część idzie w górę. Reszta jest mniej więcej stała, więc PKB rośnie. Innym narzędziem w rękach rządu… które rząd ma do dyspozycji… jest utrzymywanie wydatków na stałym poziomie. Wydatki na stałym poziomie… Przy obniżaniu podatków. Obniżka podatków. Zatem więcej pieniędzy pozostanie w rękach konsumentów - jednostek, rodzin i firm. Powtarzam: zrobią to utrzymując stałe wydatki i obniżając przychody, co jest możliwe tylko na drodze dalszego zadłużania się. To wspólny punkt. Muszą się bardziej zadłużyć. Zakładam, że nie mają oszczędności, żeby je przejadać, żeby finansować coś takiego. Spójrzmy jeszcze raz. Mamy PKB - a to konsumpcja plus inwestycje plus wydatki rządowe plus eksport netto… eksport netto… W tej sytuacji wydatki rządowe są stałe, ale skoro obniżono podatki konsumentom i firmom, to mają więcej pieniędzy do wydawania, wydadzą więc pewną część. Te dwie krzywe pójdą w górę. I wzrośnie PKB. Zależało mi na dodaniu tego wykresu. Polityka fiskalna dotyczy nie tylko wydatków rządowych. Obejmuje też podatki: ich podwyższanie lub obniżanie.