Główna zawartość
Sztuka basenu Morza Śródziemnego w starożytności
Petra: Czerwone miasto Nabatejczyków
Istnieje tylko jeden prawdziwy sposób by poznać Petrę - największe miasto Nabatejczyków, którzy niegdyś zamieszkiwali tereny rozciągające się od Synaju i pustyni Negew, aż do północnej Arabii na zachodzie, a na północy sięgające południowej Syrii.
Niezależnie czy pieszo, czy jadąc na wielbłądzie, należy opuścić współczesną wioskę Wadi Musa i przekroczyć Sig – wąski, skalisty kanion, którym od niepamiętnych czasów podążają handlarze, odkrywcy i podróżnicy.
We wnęce ukazują się nam kamienne rzeźby, karawany wielbłądów oraz betyle (duże kamienie, za pośrednictwem których oddawano cześć bóstwom). Ale te złożone rzeźby to jedynie początek obrazów dla zmierzających ku sercu Petry, gdzie znajduje się Skarbiec (inaczej Khazneh), monumentalny grobowiec, który zrobi wrażenie nawet na najbardziej znużonym podróżniku. Naturalny odcień arabskiego światła nadaje niezwykłej fasadzie Skarbca znany wszystkim różowo-czerwony kolor.
Petra, stolica Królestwa Nabatejczyków
Petra była stolicą Królestwa Nabatejczyków przez większość jego istnienia, aż do roku 106 n.e., kiedy zostało ono włączone do Imperium Rzymskiego, tworząc prowincję Arabską, a nową stolicą została Bosra (również używana nazwa Bostra), znajdująca się obecnie w południowej Syrii.
Okres hellenistyczny
Ze starożytnych źródeł możemy dowiedzieć się, że Nabatejczycy byli świetnymi handlarzami, którzy kontrolowali handel luksusowymi dobrami w późnym okresie hellenistycznym i wczesnym rzymskim. Okres hellenistyczny rozciąga się od śmierci Aleksandra Wielkiego w 323 roku p.n.e do 31 roku p.n.e., kiedy zaczęło dominować Imperium Rzymskie. Określenie „okres hellenistyczny” można także odnieść do podobieństw w sztuce i kulturze we wschodniej części średniowiecznego Egiptu i środkowego wschodu tej epoki. Petra, wyrzeźbione w skale miasto Nabatejczyków, było przecięte przez szlak handlowy. Bogactwo mieszkańców pozwoliło im na stworzenie niezwykłej architektury, którą możemy podziwiać w Petrze do dzisiaj.
Esej: dr Elizabeth Macaulay-Lewis
Dodatkowe źródła (w języku angielskim):
Interaktywna podróż po Petrze (zawiera nagrania dźwiękowe)
Chcesz dołączyć do dyskusji?
Na razie brak głosów w dyskusji