Kuros z Anawisos - film z polskimi napisami

(wesoła muzyka fortepianu) [Steven] Jesteśmy w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Atenach i patrzymy na Kurosa z Anawisos. [Beth] To rzeźba z okresu archaicznego, z VI wieku p.n.e. ze starożytnej Grecji. [Steven] Jest naturalnych rozmiarów, może trochę większa. Koncepcja monumentalnej rzeźby idealnego młodzieńca to bardzo silny motyw w greckiej kulturze. [Beth] Tworzono tysiące takich postaci. Nadano im ogólną nazwę kurosów lub młodzieńców. Używano ich jako figur nagrobnych, ofiar w sanktuariach, a czasem, chociaż rzadziej, reprezentowały boga, zwykle Apolla. [Steven] Niektórzy historycy sztuki uważają, że inspiracją do stworzenia tych monumentalnych rzeźb był kontakt ze starożytnym Egiptem. [Beth] Podobieństwo do rzeźby egipskiej jest bardzo widoczne. [Steven] Popatrz na ślady oryginalnej farby na włosach, na oczach. Pokazują nam, jak rzeźba mogła wyglądać pierwotnie. [Beth] Figury kurosów bardzo często porównujemy ze sobą ponieważ stanowią pewien wzorzec. Mamy również tendencję do porównywania ich z ciałami ludzkimi. Jak bardzo są do nich podobne? Jak bardzo są do nich niepodobne? [Steven] We wcześniejszych rzeźbach kurosów widzimy większą twardość, toporność, nieco abstrakcyjne przedstawienie ciała ludzkiego, w którym formy przedstawione są raczej jako symbole niż jako obraz tego, co rzeczywiście widzimy w ludzkim ciele. [Beth] W tych wcześniejszych figurach, ciało odpowiada blokowi kamienia. Widzimy rzeźbę z czterech stron. Akurat ten kuros pokazuje nam sposób, w jaki w ciągu VI wieku p.n.e., w okresie archaicznym, figury stały się bardziej naturalne, bardziej żywe, zaokrąglone, mniej toporne. [Steven] Popatrz na zaokrąglenie łydek, bioder, brzucha i oczywiście ramion oraz policzków. We wczesnych figurach, to, co widzimy to pewien rodzaj pisania w kamieniu, prawie rysowania, podczas gdy tutaj mamy modelowanie. [Beth] W niektórych wcześniejszych figurach, widzimy wyraźną linię tam, gdzie tułów łączy się z nogami, a tutaj została ona zmiękczona, zatem mamy stopniowe przejście. [Steven] A kształty twarzy są bardziej spójne. Tak naprawdę, kształty całego ciała, jedna jego część z drugą, jedna część ciała z drugą, są bardziej spójne. Zatem widzimy bardziej naturalną linię policzków po bokach twarzy, w kierunku skroni i czoła. Ale nadal zachowany jest pewien rodzaj ciągłości, podobieństwo do starszych, stojących, nagich figur. Lewa noga jest wysunięta do przodu, oba kolana są wyprostowane, a ciężar jest równo rozłożony na obu nogach. Widzimy tradycyjnie zaplecione włosy, tradycyjną opaskę i te piękne loki pod nią. [Beth] I ten archaiczny uśmiech, który sprawia, że figura wykracza poza ten świat, wyraża pewną arystokratyczną szlachetność. Tak naprawdę ta figura została postawiona przez arystokratyczną rodzinę jako nagrobek dla ich syna, który zginął na wojnie. Często na podstawach figur kurosów znajdowały się inskrypcje i nieopodal miejsca znalezienia akurat tej rzeźby znaleziono podstawę z inskrypcją. [Steven] Prawdopodobnie pochodzi z tego samego okresu i niektórzy historycy sztuki sądzą, że jest częścią tej rzeźby, a niektórzy nie. W każdym razie, jest znamienna. [Beth] Inskrypcja mówi: "Stań i westchnij przy grobie Kroisosa, który poległ w pierwszym szeregu walczących, zabity przez dzikiego Aresa". Zatem wyjaśniając, Kroisos to imię postaci. [Steven] Imię mężczyzny, który zmarł. [Beth] A Ares to bóg wojny. Więc to jest młodzieniec, który zginął w bitwie, co było najszlachetniejszym rodzajem śmierci, śmierci, która była związana ze starożytnymi greckimi bohaterami, o których czytamy w Iliadzie. [Steven] Spójrz na potencjał tego życia, które zostało brutalnie zakończone, ale w tym momencie prezentuje największą siłę, największe piękno. Musimy pamiętać, że to nie jest portret, to nie jest ktoś konkretny. Mamy tu odniesienie do jednostki, ale zaprezentowane ciało to ideał, ciało jest udoskonalone. Jak w przypadku wielu tych stojących figur, artysta musiał zachować pewne połączenie dłoni i bioder, żeby wzmocnić rzeźbę. [Beth] Inaczej jej kończyny mogłyby łatwo odpaść. [Steven] Ta figura została znaleziona w 1936 i wywieziona z Grecji, a odnaleziona przez grecką policję w Paryżu i przywieziona z powrotem rok później. [Beth] Planowano sprzedać ją na wolnym rynku poza Grecją. [Steven] To zawsze był problem, okradanie grobów starożytnej Grecji i innych krajów, w związku z ogromnym popytem na starożytne obiekty. Powstał nie tylko czarny rynek skradzionych przedmiotów, ale także rynek fałszerstw, co utrudniło studia archeologiczne. [Beth] Ale dobrze się stało, że ta figura została znaleziona, zwrócona do Grecji i wszyscy mogą ją zobaczyć w Muzeum Archeologicznym w Atenach. (wesoła muzyka fortepianu)