Główna zawartość
Historia sztuki- program rozszerzony
Kurs: Historia sztuki- program rozszerzony > Rozdział 3
Lekcja 1: Paleolit, mezolit i neolit- Kluczowe zagadnienia z zakresu prehistorii
- Prehistoryczne technologie
- Wstęp do sztuki paleolitycznej
- Początki sztuki naskalnej w Afryce
- Kamienie z jaskini Apollo 11
- Jaskinia Lascaux
- Kość krzyżowa wielbłąda przypominająca psa
- Sztuka naskalna Afryki Północnej
- Biegnąca rogata kobieta, Tassili an Andżar
- Rewolucja neolityczna
- Urna z wizerunkiem koziorożca alpejskiego - film z polskimi napisami
- Stela antropomorficzna
- Cong z nefrytu
- Praca z nefrytem
- Stonehenge
- Stonehenge, Avebury i pobliskie miejsca kultowe (UNESCO/NHK)
- Kamień Ambum
- Figurki z Tlatilco - film z polskimi napisami
- Fragmenty ceramiki, lud Lapita
© 2023 Khan AcademyWarunki użytkowaniapolitykę prywatnościInformacja o plikach cookie
Sztuka naskalna Afryki Północnej
Lasy Kamienne
Algieria jest największym krajem w Afryce, a jego większa część przypada na Saharę. Znajduje się tam bogata koncentracja sztuki naskalnej. Większość miejsc znajduje się na południowym wschodzie kraju, w pobliżu granicy z Libią i Nigrem, ale również w Algierii Maghrebu (zachodu) i górach Hoggar w centralnej części południa.
Najbardziej znanym ze wszystkich tych obszarów jest Tassili n'Ajjer (co oznacza "płaskowyż otchłani") na południowym wschodzie. Erozja wody i piasku wytworzyła krajobraz wąskich korytarzy, dużych łuków i wysokich kolumn, określanych jako "lasy kamienne" przez francuskiego archeologa i etnografa Henri Lhote. Powstałe podcięcia u podstawy klifu stworzyły schrony skalne z gładkimi ścianami, idealne do malowania i grawerowania.
Płaszczyzna Ajjer wznosi się na wysokość około 500-600 metrów nad równiną Djanet, miastem oazą i stolicą Djanet District, w prowincji Illizi, w południowo-wschodniej Algierii. Region ten był zamieszkiwany od czasów neolitu, kiedy otoczenie było znacznie bardziej wilgotne i utrzymywała się w szerszym zakresie flora i fauna, czego dowodem są liczne skalne obrazy Tassili n'Ajjera (Tasili Wan Ahdżar). Zaklasyfikowane jako Światowe Dziedzictwo UNESCO w 1982 roku i Rezerwat Biosfery w 1986 roku, Tassili n'Ajjer obejmuje rozległy obszar pustynnego krajobrazu w południowej Algierii, rozciągający się od granicy Nigru i Libii, na północ i wschód od Djanet (Dżanat), aż do Illizi i Amguid, o powierzchni 72 000 km2.
Sztuka naskalna regionu Tassili została przedstawiona Zachodowi w wyniku wizyt i szkiców francuskich legionistów, w szczególności porucznika Brenans w latach 30. XX wieku. Podczas kilku swoich wypraw porucznik Brenans zabrał francuskiego archeologa Henri Lhote, który w latach 1956-1970 ponownie odwiedził miejsca w Algierii, dokumentując i rejestrując znalezione obrazy. Niestety, niektóre wcześniejsze metody nagrywania i / lub dokumentowania spowodowały uszkodzenie żywotności i prawdziwości obrazów.
Sprawa przedmiotu
W tym regionie znajduje się ponad 15 000 malowideł i rytów skalnych datowanych na 12 000 lat, dzięki czemu świat Tassili zyskał sławę z tego powodu. Sztuka przedstawia stada bydła i dużych dzikich zwierząt, takich jak żyrafa i słoń, a także działania ludzkie, takie jak polowanie i taniec. Obszar ten jest szczególnie znany ze swoich obrazów okrągłych głów, które po raz pierwszy opisał i opublikował Henri Lhote w latach 50. XX wieku. Dotychczas sądzono, że datowane są na około 9000 lat, niektóre z tych obrazów to największe znaleziska na kontynencie afrykańskim, mierzące do 13 stóp wysokości.
Chociaż style i tematyka północnoafrykańskiej sztuki naskalnej różni się, istnieją pewne podobieństwa: obrazy są najczęściej figuratywne i często przedstawiają zwierzęta, zarówno dzikie, jak i domowe. Istnieje również wiele wizerunków postaci ludzkich, czasem z akcesoriami, takimi jak rozpoznawalna broń lub odzież. Mogą być malowane lub grawerowane, często występuje połączenie obu, czasami w tym samym kontekście. Ryciny są bardziej powszechne, chociaż może to być po prostu spowodowane ich większą trwałością.
Materialny kontekst miejsc sztuki naskalnej jest różny w zależności od czynników geograficznych i topograficznych - na przykład ryciny marokańskie często znajdują się na otwartych skalistych skałach, podczas gdy tunezyjskie miejsca sztuki naskalnej Djebibina zostały znalezione w jaskiniach skalnych. Sztuka naskalna w rozległych i trudnych warunkach Sahary jest często niedostępna i trudna do odnalezienia, a prawdopodobnie jest, jeszcze wiele miejsc, których archeologowie nie widzieli; to, co wiadomo, zostało udokumentowane w ciągu ostatniego stulecia.
© Rada Powiernicza Muzeum Brytyjskiego
Chcesz dołączyć do dyskusji?
Na razie brak głosów w dyskusji