Jak odbiór sztuki może pomóc Ci analizować rzeczywistość? - film z polskimi napisami

Tłumaczenie: Marta Nita Korekta: Rysia Wand Panuje przekonanie, że sztuka nie gra roli w prawdziwym życiu. Ale studiowanie sztuki poprawia percepcję i umiejętność wyrażania tego, co widzimy. Te umiejętności są przydatne. Mogą nawet ocalić życie. Lekarze, pielęgniarki, stróże prawa mogą używać obrazów, rzeźb i fotografii, jako narzędzi do poprawy ostrości widzenia i zdolności komunikacyjnych, które są kluczowe przy przesłuchaniach i w nagłych wypadkach. Przy leczeniu ran, badaniu miejsce zbrodni, lub opisie którejś z tych sytuacji sztuka może okazać się pomocna. Załóżmy, że jesteś doświadczonym policjantem lub lekarzem z powołania, i wyobraź sobie też, że jesteś w muzeum. Spójrzmy na obraz. René Magritte, "Zasztyletowany czas" z 1938 r., przedstawia tajemnicze i złożone wnętrze wymagające analizy, podobnie jak przy leczeniu pacjenta lub badaniu miejsca zbrodni. Miniaturowy pociąg, nie wiadomo skąd ani dokąd, pojawia się w kominku, a dym z jego lokomotywy wydaje się znikać w kominie, jakby pochodził z ognia, którego brakuje poniżej. Niesamowitość sceny potęguje pusty pokój, drewniana podłoga i ozdobne listwy ścienne na prawo od kominka. Na gzymsie stoją dwa świeczniki i zegar. Za nimi jest duże lustro, ujawniające puste wnętrze i tylko częściowo odbijające przedmioty przed nim. Kontrastowość przedmiotów wokół ruchomego pociągu nasuwa mnóstwo pytań bez odpowiedzi. To już wszystko, czy zostały jeszcze jakieś szczegóły? Nic się nie stanie, jeśli na obrazie widzisz coś innego. A gdybyśmy byli doświadczonymi policjantami? Potrzebuję pomocy. Pojawiasz się i widzisz, że zamiast dwóch wspomnianych przeze mnie włamywaczy, jest ich sześciu, z laserami. Sztuka może wykształcić w odbiorcach dociekliwość, zdolność do analizy widocznych elementów, zwięzłego wyrażania i stawiania pytań w poszukiwaniu nieścisłości. Badanie szczegółów nieznanego miejsca, w tym przypadku dzieła sztuki, i rzetelne przekazywanie wszystkich sprzeczności jest ważną umiejętnością dla analityków zdjęć rentgenowskich oraz dla śledczych podczas przesłuchań. Przesłuchajmy ten obraz! Namalowałeś niezły obraz, Magritte. Ale dlaczego nie ma na nim torów? Żadnego ognia? Gdzie się podziały świece? Dlaczego palenisko nie ma tunelu dla pociągu? Pociąg po prostu nadjeżdża ze ściany. Na zegarze za kwadrans pierwsza, ale kąt światła wpadającego przez okno daje wrażenie południa. I o co chodzi na tym obrazie? Wtedy, mój zaufany partnerze, hamujesz mnie i wychodzę. A ty podajesz Magritte'owi kawę i przepytujesz go dalej, sprawdzając, czy obraz utrzymałby się w sądzie. Widzowie mogą podają więcej szczegółów i właściwy opis sytuacji, wskazując na to, co jest widzialne, a czego nie widzimy. To ważne w medycynie. Jeśli choroba ma trzy objawy, a u pacjenta zaobserwowano tylko dwa, lekarz musi wyraźnie stwierdzić brak trzeciego symptomu, który oznacza, że być może nie mamy do czynienia z daną chorobą. Zauważanie braku istotnych szczegółów lub zachowań, znane jako czynnik wykluczający, jest równie kluczowe, co konstatacja istniejących detali i zachowań w leczeniu pacjenta. Brak jest widoczny tylko dla oka, które wie czego szukać. Sztuka uczy profesjonalistów z różnych branż nie tylko jak zadawać dociekliwe pytania, na które nie ma prostych odpowiedzi, ale co ważniejsze, jak analizować złożone, realne sytuacje z nowej perspektywy, ostatecznie rozwiązując problemy. Zwracanie uwagi na szczegóły, umiejętność zrobienia kroku w tył i spojrzenia z innej perspektywy. Umiejętnością analizy pracownicy pogotowia powinni przynajmniej dorównywać historykom sztuki. Sztuka uczy nas dociekania, a to realna umiejętność.