Kultura rdzennych Amerykanów na południowym wschodzie

Region ten rozciąga się w dół rzeki Missisipi i w okolice Zatoki Meksykańskiej, przez jedne z najbardziej żyznych ziem w Ameryce Północnej. Rdzenni Amerykanie byli pierwszymi, którzy skorzystali z tak obiecujących warunków rolniczych.

Główne grupy rdzennych Amerykanów na tym obszarze znane były jako Pięć Cywilizowanych Narodów: Czirokezi, Czoktawowie, Czikasawowie, Krikowie i Seminole. Kultura Mississipi, dominująca od 1000 r. n.e., rozwinęła się z początków rolnictwa w kulturze Hopewell, która dominowała kilka wieków wcześniej na północnym wschodzie.

Ludy Missisipi były doskonałymi rolnikami. Kobiety z plemienia Czirokezów sadziły i zbierały plony, w tym fasolę, kabaczki, kukurydzę, tytoń i słoneczniki. Uzupełniały swoją dietę żołędziami, orzechami, nasionami i owocami. Ponieważ nie używali żadnych nawozów, musieli co sezon wypalać pola i tworzyć nowe. Wymagało to ogromnych nakładów czasu i pracy, ale ostatecznie prowadziło do dużych plonów.

Podczas gdy ludy Missisipi odnosiły wielkie sukcesy w rolnictwie, rdzenni mieszkańcy południowo-wschodniej części Ameryki nadal polowali i łowili ryby. Polowali na jelenie za pomocą łuków i strzał oraz łowili ryby w rzekach i w Zatoce Meksykańskiej w poszukiwaniu białka. Na południowej Florydzie, ludzie z plemienia Calusa rozwinęli złożone systemy pozyskiwania małży i ryb słonowodnych.

Missisipijczycy tworzyli również skomplikowane garncarstwo i ostrza strzał. Tworzyli oni wyszukane naczynia do serwowania do jedzenia, jak również broń do polowania na większe zwierzęta.

Missisipijczycy kontynuowali tradycję budowania kopców zapoczątkowaną przez lud Hopewell i zaczęli je budować też na terenach położonych dalej na południe i zachód. Missisipijskie społeczeństwa kopcowe były większe i bardziej złożone niż poprzednie społeczności, co wskazuje na bezprecedensowy wzrost populacji i bogactwa.

Cahokia, znajdująca się blisko dzisiejszego St. Louis, była domem dla około 40,000 Cahokian, od których miasto wzięło swoją nazwę. Stało się ono głównym miejskim ośrodkiem handlowym wzdłuż rzeki Missisipi i pozostało największym miastem w Ameryce Północnej, dopóki Filadelfia nie prześcignęła go w liczbie ludności 500 lat później. Kopiec Mnicha, znajdujący się w centrum Cahokia, jest największym wałem ziemnym w nowoczesnej Ameryce, rozciągającym się na 955 stóp długości i 100 stóp wysokości. Populacja Cahokian gwałtownie spadła około 1250 roku, prawdopodobnie z powodu czynników środowiskowych, takich jak nadmierne polowanie i wylesianie.

Poverty Point, kolejne miasto-kopiec, łączyło wielkie sieci handlowe w obu Amerykach. Położone w północnej części dzisiejszej Luizjany, miasto było miejscem eksportu kamiennych i glinianych przedmiotów na czółnach w górę rzeki Missisipi. W zamian krzemień i skała steatytowa docierały na Południe z doliny rzeki Ohio. Historycy stawiają hipotezę, że Poverty Point miało również znaczenie religijne, na co wskazują duże place, które najprawdopodobniej służyły do odprawiania nabożeństw.

Większość ludzi żyła w wioskach, które tworzyły jednostki polityczne liczące poniżej tysiąca osób. Seminole, na terenach współczesnej Florydy i Georgii, budowali wioski z chickees, budynków z dachami krytymi strzechą i otwartymi ścianami.

Rozkwit rolnictwa w kulturze Missisipi wzbogacił przede wszystkim tych na szczycie. Lud Krików w Georgii praktykował niewolnictwo, zmuszając jeńców wojennych do pracy na swoich polach. Rdzenni Amerykanie z południowego wschodu jako pierwsi zorganizowali wioski wokół domów wodza, w których rodziny były uszeregowane według statusu społecznego i bliskości samego wodza.

Wodzowie mieszkali w wyszukanych drewnianych konstrukcjach na szczycie dużych kopców, co wskazywało na ich władzę. Społeczeństwa często miały zarówno wodzów pokojowych, jak i wodzów wojennych, o odmiennych celach i mocnych stronach przywódczych.

Historycy niewiele wiedzą o praktykach religijnych Indian amerykańskich na południowym wschodzie. Jednak zgadzają się, że grupy te miały duchowy związek z ziemią i używały kopców do ceremonii czczenia elementów przyrody, w tym słońca, kukurydzy i wody, elementów, które utrzymywały ich przy życiu.

Porównaj Hopewellian (północny wschód, 200 p.n.e. do 500 n.e.) i kulturę Missisipi (Południowy Wschód, 1000-1300 n.e.). W czym były podobne? Czym się różniły?

Jak myślisz, dlaczego sukces rolniczy Missisipijczyków doprowadził do rozwarstwienia społecznego?

Jak handel wpłynął na duże społeczności nad Missisipi, jak Cahokia czy Poverty Point?