Opodatkowanie bez reprezentacji: podsumowanie lekcji

Po wojnie siedmioletniej Brytyjczycy próbowali zwiększyć kontrolę nad koloniami, w wyniku czego koloniści zbuntowali się przeciwko zmianie polityki. To ostatecznie doprowadziło do wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych.

Amerykańska tożsamość i demokracja: Gdy wojna siedmioletnia dobiegła końca, Wielka Brytania miała ogromne długi finansowe za swoją rolę w wojnie. Aby spłacić ten dług, brytyjski parlament zaczął uchwalać serię podatków, w tym Ustawę Cukrową, Ustawę Stemplową i Ustawę o Herbacie. Kolonie miały za złe, że są opodatkowane, a niektórzy koloniści twierdzili, że Wielka Brytania nie ma prawa opodatkowywać kolonii, ponieważ w parlamencie nie było ich przedstawicieli. Kolonie wierzyły, że są obywatelami brytyjskimi, ale argumentowały również, że zasługują na przedstawicieli, którzy rozumieją, czego kolonie potrzebują. To stąd wzięło się wyrażenie "żadnego opodatkowania bez reprezentowania."!

Wpływ Oświecenia: Idee dotyczące indywidualizmu i roli rządu wywodziły się z Oświecenia. Era oświecenia osiągnęła swój szczyt w połowie XVIII wieku, a filozofowie tacy jak John Locke i Jean-Jacques Rousseau wpłynęli na kolonialne wołania o równość i, ostatecznie, niepodległość. Pojęcia takie jak zgoda rządzonych, prawa obywatela państwa i republikański samorząd można powiązać bezpośrednio z Oświeceniem.

Solidaryzacja kolonii amerykańskich: Nigdy wcześniej kolonie nie współpracowały ze sobą w ramach jednolitego frontu politycznego. Pierwszy Kongres Kontynentalny składał się z wybranych przedstawicieli z 12 kolonii z 13 utworzonych. Podczas gdy koloniści nadal uważali się za poddanych brytyjskich, Pierwszy Kongres Kontynentalny był oddzielnym rządem, który bezpośrednio kwestionował brytyjskie rządy poprzez bojkoty. Utworzenie Pierwszego Kongresu Kontynentalnego pokazało, jak koloniści stopniowo oddzielali się od brytyjskiej władzy.