Ustawy Townshenda

Po 150 latach zbawiennego zaniedbania wobec swoich północnoamerykańskich kolonii Wielka Brytania dążyła do narzucenia ściślejszej kontroli nad nimi.

Po tym, jak wojna siedmioletnia zakończyła się w 1763 roku, pozostawiając Imperium Brytyjskie w trudnej sytuacji finansowej, brytyjski parlament próbował napełnić swoją skarbonę poprzez opodatkowanie kolonii.${}^1$‍ Ustawa stemplowa, która nakładała podatki na wszystkie materiały drukowane w koloniach północnoamerykańskich, wywołała tak wiele niepokojów, że Wielka Brytania została ostatecznie zmuszona do uchylenia tej ustawy. Jednak w tym samym czasie parlament brytyjski uchwalił Declaratory Act, który zapewniał Wielkiej Brytanii ostateczne prawo do kontroli nad koloniami. Uchylenie ustawy stemplowej położyło kres protestom i zamieszkom, a koloniści początkowo nie sprzeciwiali się Declaratory Act - aż do momentu, gdy Brytyjczycy zaczęli ją egzekwować.${}^2$‍

W 1767 roku Charles Townshend, brytyjski kanclerz Skarbu Państwa, nałożył serię nowych podatków mających na celu zwiększenie dochodów. Cały import szkła, ołowiu, farb i herbaty miał być opodatkowany, nowi celnicy mieli być wysłani do kolonii w celu ściągania należności, a sądy morskie zostały utworzone w celu ścigania naruszających prawo i przemytników. Działania te stały się znane jako Ustawy Townshenda i wyzwoliły kolejną falę protestów w koloniach.

Akty te wznowiły ostrą debatę na temat tego, czy parlament brytyjski miał prawo opodatkować kolonie północnoamerykańskie wyłącznie w celu uzyskania dochodów. Koloniści protestowali, "no taxation without representation" (żadnego opodatkowania bez reprezentacji), argumentując, że brytyjski parlament nie miał prawa ich opodatkować, ponieważ nie mieli reprezentacji w organie ustawodawczym. Twierdzili, że tylko zgromadzenia kolonialne wybrane przez nich samych powinny mieć prawo do nakładania podatków.

Brytyjczycy odpowiedzieli teorią wirtualnej reprezentacji, która głosiła, że członkowie brytyjskiego parlamentu mają obowiązek chronić interesy zarówno obywateli brytyjskich, jak i poddanych, w tym kolonistów. Kiedy zgromadzenia kolonialne Nowego Jorku i Massachusetts odmówiły parlamentowi prawa do opodatkowania i wezwały inne kolonie do oporu, mianowani przez Koronę gubernatorzy kolonii rozwiązali zgromadzenia, wywołując walkę między władzą wykonawczą a przedstawicielami ludu.

Koloniści organizowali bojkoty brytyjskich towarów, by wywrzeć nacisk na parlament, by uchylił Ustawy Townshenda. Gdy brytyjscy celnicy przybywali, by ściągać podatki i ścigać przemytników, opozycja kolonistów nasilała się, co prowadziło do demonstracji ulicznych i protestów, które czasami przybierały gwałtowny charakter.

Ustawy Townshend'a były szczególnie znienawidzone w Bostonie, gdzie mieściła się siedziba Rady Celnej. Kupcy w Bostonie podpisali porozumienie o nieimportowaniu, które zawieszało import brytyjskich towarów. Handlarze z Nowego Jorku i Filadelfii poszli w ich ślady, składając własne deklaracje nieimportowania. W odpowiedzi Brytyjczycy wysłali do Bostonu marynarkę wojenną i wojsko, by egzekwować ustawy, co stało się przyczyną masakry bostońskiej w 1770 roku.

Gubernator Massachusetts Thomas Hutchinson, który został mianowany przez Koronę, starał się stworzyć ugrupowanie pro-brytyjskich urzędników będących zwolennikami i w ten sposób poszerzyć poparcie dla merkantylistycznej polityki podatkowej Wielkiej Brytanii. W 1772 roku bostoński rewolucjonista Samuel Adams zareagował na to, wzywając Massachusetts do powołania komitetu korespondencyjnego, który kontaktowałby się z mieszkańcami miast i na bieżąco informował o wydarzeniach mających miejsce na zebraniach miejskich w całym regionie. Celem takiego komitetu było zjednoczenie opozycji wobec brytyjskiej polityki, edukowanie mieszkańców Massachusetts na temat ich konstytucyjnych praw, zagrożeń wynikających z brytyjskiej polityki wobec tych praw, a także zachęcanie mieszkańców miast do większej aktywności politycznej. Do roku 1774 każde zgromadzenie kolonialne utworzyło komitet korespondencyjny.${}^3$‍

Wysiłki Adamsa zakończyły się sukcesem. Komitet zjednoczył miasta i wzmógł opór wobec brytyjskiego panowania. Ten rodzący się duch republikański miał rozwijać się w miarę rozwoju kryzysu rewolucyjnego. Chociaż pro-brytyjscy zwolennicy lojalności, tacy jak gubernator Hutchinson, twierdzili, że komitety oszukały naiwnych mieszkańców wsi, skłaniając ich do wzniecenia rebelii, w rzeczywistości mieszkańcy Massachusetts zajmowali się ideałami politycznymi i debatowali nad właściwą formą, funkcją i zakresem rządu. Ideologia republikanizmu zakorzeniała się w kluczowej kolonii Massachusetts, która miała stać się liderem w rewolucji amerykańskiej.${}^4$‍

Wyjaśnij własnymi słowami rolę i znaczenie komitetów korespondencyjnych.

Jak myślisz, dlaczego Massachusetts stało się liderem w rewolucji amerykańskiej?

Co było najważniejszym rezultatem Ustaw Townshenda?