Główna zawartość
Kurs: Historia USA - kurs rozszerzony > Rozdział 6
Lekcja 2: Ekspansja zachodnia: rozwój gospodarczyEkspansja zachodnia: rozwój gospodarczy
In the late nineteenth century, the West developed into a modern agricultural machine--at the expense of farmers.
Podsumowanie
- Ziemia, złoża kopalne i ulepszony transport kolejowy sprowadziły osadników na Zachód USA podczas pozłacanego wieku.
- Nowe maszyny rolnicze pozwalały farmerom uzyskać większe plony mniejszym nakładem pracy, jednak rosnące ceny i koszty sprawiły, że popadli w długi.
- By propagować ważne dla nich sprawy, farmerzy zaczęli organizować się w lokalnych i regionalnych związkach, takich jak Grange i Przymierze Farmerskie.
Do kogo należy zachód?
Gdy Thomas Jefferson wyobrażał sobie idealne środowisko, w którym republika mogłaby się rozwijać, widział kraj, na który składały się niewielkie farmy. Niezależni farmerzy wiedliby w nim uczciwy żywot uprawiając ziemię, dzięki czemu staliby się prawymi obywatelami.
Przed rozpoczęciem wojny secesyjnej Partia Wolnej Ziemi i Partia Republikańska stworzyły własne wyobrażenie zachodu USA jako terytorium zastrzeżonego dla niewielkich farm białych osadników, nieniepokojonych przez właścicieli wielkich plantacji wykupujących wielkie połacie ziemi i wykorzystujących pracę niewolników. (Rdzenni mieszkańcy zachodnich ziem nie byli częścią tej wizji, chyba że jako przeszkoda do usunięcia).
Podczas wojny secesyjnej kontrolowany przez republikanów Kongres pracował nad urzeczywistnieniem marzenia o krainie szczęśliwości dla rolników uchwalając ustawę o gospodarstwach rolnych. Ustawa ta gwarantowała do 160 akrów ziemi na zachodzie lojalnym obywatelom. Rząd stanów zjednoczonych wspomagał ekspansję na zachód również poprzez nadanie ziemi przedsiębiorstwom kolejowym i prowadzenie linii telegraficznych poprzez kraj.
Po wojnie secesyjnej marzenia o niezależnych gospodarstwach nie zmieniły się, ale rzeczywistość stała się bardziej skomplikowana. Wielkie przedsiębiorstwa zaczęły przejmować fabryki we wschodnich miastach, a działający wspólnie potężni właściciele ziemscy rugować niezależnych farmerów, górników i kowbojów, którzy stworzyli wizję Zachodu jako krainy możliwości dla ludzi twardych i niezrażonych trudnymi warunkami.
Rozwój ziem zachodnich
Amerykańscy osadnicy ciągnęli na zachód w XIX wieku z wielu różnych powodów. Jednym z głównych była dostępność taniej ziemi, odpowiedniej dla uprawy, pozyskiwania drewna i zakładania hodowli zwierząt. Setki tysięcy ludzi dostało ziemię dzięki ustawie o gospodarstwach rolnych. W ustawie tej rząd Stanów Zjednoczonych przekazywał ponad 270 milionów akrów ziemi publicznej w ręce prywatne.
Do przybycia na zachód skłoniło ludzi również odkrycie metali szlachetnych i minerałów. W kilku zachodnich stanach górnicy odkryli złoto, srebro i miedź. Odkrycie srebra w złożu Comstock w 1858 r. w Nevadzie doprowadziło do największego napływu poszukiwaczy od czasów gorączki złota w Kalifornii dekadę wcześniej. Tłumy górników marzących o bogactwie zamieszkiwały "pączkujące miasteczka", które szybko zmieniały się w "miasta widma", gdy tylko łatwo dostępne złoża minerałów wyczerpywały się. W latach 80-tych XIX wieku jedynie wielkie spółki górnicze posiadały wystarczająco dużo funduszy i maszyn, by móc podjąć się niełatwego zadania wydobycia rudy z głębin ziemi.
To jednak dzięki kolei zachód rozwinął się najbardziej. Rząd federalny, a także władze stanowe i lokalne, pragnąc promować handel i transport, nadawały ziemię spółkom kolejowym. Dzięki temu, spółki te w latach 1860-1880 mogły zwiększyć długość torów kolejowych w USA trzykrotnie. W tym samym czasie uzyskiwały też spory dochód sprzedając niewykorzystane działki osadnikom i spekulantom.
Koleje otworzyły drogę na zachód nie tylko osadnikom, ale też światowym rynkom. Dzięki nim możliwy stał się przewóz mięsa i upraw do położonych daleko miast, a nawet transport transoceaniczny. By móc tego dokonać, spółki kolejowe musiały wprowadzić nic innego, jak zmiany w czasie. W 1883 r. skoordynowały swoje rozkłady dzieląc Stany Zjednoczone na cztery strefy czasowe, które uznawane są za standardowe do dzisiaj.
Farmerzy w epoce przemysłu
Innowacje w przemyśle dokonujące się w wieku pozłacanym zrewolucjonizowały również rolnictwo. Maszyny nowego typu zwiększyły szybkość zasiewu i zbierania plonów. Wynalezione w XIX wieku snopowiązałka, "kombajn" (połączenie żniwiarki z młocarką) i zasilany benzyną traktor, zwiększyły plony i zmniejszyły nakład pracy potrzebny do ich uprawiania.
Ta zwiększona wydajność miała jednak wysoką cenę. Koleje sprawiły, że amerykańscy farmerzy zostali zmuszeni do rywalizacji na międzynarodowym rynku. Wcześniej uprawiali różnorodne rośliny i produkowali wszystko, czego potrzebowały ich rodziny. Teraz skupiali wysiłki na uprawie pojedynczej (na zachodzie była to zazwyczaj kukurydza lub pszenica) i kupowaniu potrzebnych im rzeczy. Kiedy ceny upraw rolnych były wysokie, farmerom wiodło się dobrze, jednak gdy opadały, mieli problemy.
Sytuacja farmerów była problematyczna również w XIX wieku. W jakimś stopniu byli ofiarami własnego sukcesu, ponieważ im więcej produkowali, tym mniej ich artykuły stawały się warte. Co więcej, musieli mierzyć się z niekorzystnymi dla nich decyzjami podejmowanymi przez rząd i niekontrolowanym monopolem wielkich przedsiębiorstw. Rząd wprowadził wysokie taryfy celne i politykę deflacyjną, co negatywnie wpływało na ich sytuację finansową. Posiadające monopol spółki kolejowe ustalały tak wysokie ceny za przewóz, że w niektórych przypadkach farmerom bardziej opłacało się przeznaczyć swoje plony na opał, niż na handel. Maszyny rolne i nawozy poddawane były dużym zwyżkom cen. Wszystkie te czynniki sprawiały, że farmerzy wpadali w długi, a nawet bankrutowali.
Grange i Przymierze Farmerskie
Frustracja sytuacją, w której się znaleźli sprawiła, że farmerzy zrzeszali się w organizacjach samopomocowych. Narodowa Loża Hodowców, czyli Grange została założona w 1867 r. Grange nawoływała do zaostrzenia regulacji kolejowych i współdziałania w kupnie i sprzedaży sprzętu i towarów. W czasach świetności Grange liczyła ponad 700 000 członków, głównie w północnych stanach środkowego zachodu, takich jak Illinois, Iowa, Minnesota i Wisconsin.
Pod koniec lat 70-tych XIX wieku powstała jeszcze większa organizacja, Przymierze Farmerskie, działająca wśród farmerów z południa i zachodu USA. Przymierze Farmerskie wprowadziło "giełdy", które pożyczały farmerom pieniądze i sprzedawały ich plony. Zasugerowało również, by rząd udzielał farmerom nisko oprocentowanych pożyczek i budował magazyny, by mogli w nich składować swoje plony. W latach 90-tych XIX wieku Przymierze Farmerskie liczyło ponad trzy miliony członków. Obowiązywała w nim ściśle przestrzegana segregacja rasowa. Nie przyjmowano do niego Afroamerykanów, dla których utworzono Przymierze Kolorowych Farmerów, do którego należało ponad milion członków.
Mimo że ani Grange, ani Przymierze Farmerskie nie wprowadziły trwałych zmian w gospodarce, organizacje te pojawiły się na scenie politycznej USA jako Partia Populistyczna w latach 90-tych XIX wieku.
Jak uważasz?
Jakie były najważniejsze czynniki ekonomiczne, które sprawiły, że osadnicy przybywali na Zachód w tamtym okresie czasu?
Jakie były pozytywne i negatywne skutki rozwoju kolei?
Dlaczego sytuacja farmerów była problematyczna pod koniec XIX wieku? Jakie było największe wyzwanie, z którym musieli się zmierzyć?
Chcesz dołączyć do dyskusji?
Na razie brak głosów w dyskusji