Ustawa o gospodarstwach rolnych a afroamerykańscy imigranci

Ustawa o gospodarstwach rolnych z roku 1862 nie była pierwszym tego typu aktem prawnym w historii USA. W rzeczywistości rząd rozdawał ziemię osadnikom już we wczesnym okresie kolonialnym, kiedy to Brytyjczycy zachęcali osadników do osiedlania się w "Nowym Świecie" przyznając im prawa do wielkich połaci ziemi. A od czasów Rozporządzenia o Terytorium Północno-zachodnim (ustanawiającego dzisiejsze stany Illinois, Indiana, Michigan, Minnesota, Ohio i Wisconsin), które zakazywało niewolnictwa na tych terenach, ustawy przyznające ziemie były nierozerwalnie związane z problemem niewolnictwa. Między stanami wolnymi od niewolnictwa, a tymi, w których ono istniało wywiązała się rywalizacja o pierwszeństwo przyjęcia do Unii.$^1$start superscript, 1, end superscript

Przyznawanie ziemi było kwestią sporną ponieważ republikanie z Północy pragnęli, by na dużych działkach zagospodarowali się pojedynczy farmerzy, natomiast zamiarem demokratów z Południa było przekazanie terenów na zachodzie tylko właścicielom niewolników. Kongres uchwalił ustawę o gospodarstwach rolnych w 1860 roku, ale prezydent James Buchanan, demokrata, zawetował ją. Dopiero po secesji południowych stanów z unii w 1861 roku ustawa ta mogła zostać przyjęta. Gdy Kongres opuścili jego posiadający niewolników członkowie z Południa, prezydent Abraham Lincoln, republikanin, podpisał ustawę o gospodarstwach rolnych z 1862 roku.

Gospodarstwo rolne, czyli działka o powierzchni 160 akrów, było przyznawane każdemu obywatelowi, który zobowiązał się na nim osiedlić i uprawiać ziemię przez co najmniej pięć lat. Kandydat musiał mieć 21 lat (lub być głową rodziny) i nigdy w przeszłości "nie występować zbrojnie przeciwko rządowi Stanów Zjednoczonych, czy też udzielać pomocy jego wrogom"$^2$squared Po wojnie secesyjnej oznaczało to, że o przyznanie gospodarstwa nie mogli ubiegać się byli żołnierze Konfederacji. Po uchwaleniu XIV poprawki, która gwarantowała obywatelstwo amerykańskie Afroamerykanom, przyznawane działki stały się dostępne dla wyzwoleńców. Natomiast po decyzji podjętej przez Sąd Najwyższy w roku 1898 rząd federalny mógł zacząć również przyjmować podania od imigrantów, choć do tego czasu najlepsze działki zostały już zajęte.

W latach 1862 - 1934 rząd federalny przyznał zwykłym obywatelom więcej niż półtora miliona działek do zagospodarowania. Odpowiadało to w przybliżeniu 10 procent całkowitego obszaru Stanów Zjednoczonych.$^3$cubed Liczba obywateli, na których rząd przeniósł prawo własności do ziemi była ogromna, a proces ten zapoczątkował zjawisko "wyścigu po ziemię", podczas którego osadnicy próbowali wyprzedzić konkurentów i zająć najlepsze działki na zasadzie "kto pierwszy, ten lepszy". Ustawa o gospodarstwach rolnych umożliwiała zasiedlenie terytoriów na zachodzie i środkowym zachodzie Stanów Zjednoczonych.

Gdy zjawisko segregacji określanej przez prawa Jima Crowa utrwaliło się na Południu, region ten stał się dla Afroamerykanów nieprzyjaznym środowiskiem ze względu na przemoc na tle rasowym i szerzące się represje. Po przyjęciu kompromisu z roku 1877 rząd federalny nie chronił już Afroamerykanów na Południu i stało się jasne, że każdy, kto będzie próbował przeciwstawić się opresji na tle rasowym, zostanie poddany samosądowi wymierzanemu przez Ku Klux Klan lub inną organizację skupiającą zwolenników białej supremacji. Nic w tym zatem dziwnego, że wielu czarnoskórych Południowców pragnęło stamtąd uciec.

Wychodźstwo w roku 1879 było pierwszą masową migracją Afroamerykanów z Południa po wojnie secesyjnej. Migranci ci, w większości byli niewolnicy, stali się znani jako wychodźcy. Nazwę tą zainspirowała biblijna Księga Wyjścia, opowiadająca o losach Mojżesza prowadzącego Hebrajczyków z niewoli ku Ziemi Obiecanej. Wychodźcy osiedlili się w stanach Kolorado, Kansas i Oklahoma. Szczególnie Kansas był postrzegany jako kraina możliwości, ponieważ walczył zaciekle, by uzyskać status stanu wolnego od niewolnictwa.

Życie w Kansas okazało się niełatwe dla wychodźców. Wielu z tych, którzy założyli gospodarstwa rolne, pozostało ubogimi. Największy sukces odnieśli ci wychodźcy, którzy przenieśli się do obszarów miejskich, takich jak Topeka i znaleźli pracę jako pomoc domowa lub w handlu. Mimo że stan Kansas miał reputację krainy możliwości wśród czarnoskórych Amerykanów, wielu białych odnosiło się z niechęcią do ich obecności, a wysiłki lokalnych władz, by przyjść z pomocą nowo przybyłym często wieńczyła porażka. Dlatego też wychodźcy sami zakładali nowe społeczności, takie jak Nicodemus w stanie Kansas.$^4$start superscript, 4, end superscript

Dlaczego uchwalenie ustawy o przyznaniu działek przez rząd federalny stanowiło kwestię sporną?

Czy twoim zdaniem ustawa o gospodarstwach rolnych z 1862 przyczyniła się do wybuchu wojny secesyjnej?

Dlaczego wychodźcy opuścili Południe po wojnie secesyjnej? Czuy uważasz, że znaleźli lepsze życie w regionach, do których wyemigrowali?