If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Lekcja 8: Kasownik oraz więcej o znakach chromatycznych i przykluczowych - film z polskimi napisami

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.

Transkrypcja filmu video

Oto kasownik. Nuta bez krzyżyka lub bemola nazywa się nutą niealterowaną, z dwoma wyjątkami. Pierwszy - gdy znak pojawia się bezpośrednio przed nutą. Wtedy obowiązuje do końca taktu. (dźwięki panina) W następnym takcie nuta będzie już niealterowana, aż do pojawienia się krzyżyka lub bemola. (dźwięki panina) Oto ostatnia część V Symfonii Beethovena. W takcie drugim pojawia się Fis Krzyżyk przed F pojawia się w następnym takcie. Dźwięk Fis trwa także przez cały takt 4. (V Symfonia Beethovena) Drugi wyjątek jest związany ze znakami przykluczowymi. Znakiem przykluczowym może być krzyżyk lub bemol lub wiele krzyżyków czy bemoli. Umieszcza się je na początku utworu pomiedzy kluczem a oznaczeniem metrum i następnie na początku każdej linii. Oto krzyżyk Najpierw pięciolinia, potem klucz, tutaj wiolinowy następnie krzyżyk i oznaczenie metrum, tu cztery czwarte. Pierwszy krzyżyk dotyczy nuty F i w kluczu wiolinowym znajduje się na piątej linii, tej na samej górze. W kluczu basowym pierwszy krzyżyk znajduje się na czwartej linii. Obecność tego krzyżyka oznacza, że ilekroć pojawia się nuta F, oznacza ona dźwięk Fis. Zagrajmy cztery nuty F, dwie w kluczu basowym (dźwięki pianina) i dwie w wiolinowym. (dżwięki panina) Teraz dodajmy krzyżyk na początku pięciolinii. Wtedy wszystkie nuty F stają się nutami Fis. (dźwięki panina) Teraz czas na bemolowe znaki przykluczowe. Pierwszy bemol dotyczy dźwięku B (polskie H). W kluczu wiolinowym znajduje się on na trzeciej linii. W kluczu basowym - na linii drugiej. Pierwszy bemol oznacza, że ilekroć pojawi się dźwięk B (polskie H), będzie on oznaczał dźwięk pół tonu niżej (polskie B). Trzeba pamiętać, że jeśli krzyżyk pojawia się jako znak przykluczowy, wtedy znakiem przykluczowym nie może być bemol. Jeśli znaki przykluczowe to bemole, wtedy nie będą nimi krzyżyki. Jeśli w utworze pojawia się jeden krzyżyk, jako znak przykluczowy, wtedy podwyższa on o pół tony wszystkie nuty F. Jednak kompozytor może chcieć wprowadzić dzięk F, wtedy umieszcza kasownik przed nutą F. Oto partia oboju we fragmencie Uwertury Akademickiej Brahmsa. Kompozytor umieszcza krzyżyk jako znak przykluczowy na piątej linii w kluczu wiolinowym. To oznacza, jak wiemy, że wszystkie nuty F stają się dźwiękami Fis. Gdy Brahms chce użyć dźwięku F, umieszcza kasownik przed nutą. Ten sam zabieg stosuje w partii pierwszych skrzypiec. (Uwertura Akademicka Brahmsa) Ta sama zasada dotyczy bemoli. Oto ostatnia część IV Symfonii Czajkowskiego. Pierszy bemol obniża dźwięk B (polskie H) w kluczu basowym, trzecia linia. Jednak w melodii granej przez flet Czajkowski planuje użyć dźwięk B (polskie H) Dlatego przed nutą umieszcza kasownik. (IV Symfonia Czajkowskiego)