If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Bernini, Ekstaza świętej Teresy

Gian Lorenzo Bernini, Ekstaza św. Teresy, 1647-52 (kaplica Cornaro, Kościół Matki Bożej Zwycięskiej w Rzymie)

Święta Teresa

Kanonizowana (ogłoszona świętą przez Kościół) w dużej mierze z uwagi na objawienia, których doświadczyła, Teresa z Ávili była zakonnicą żyjącą w XVI-wiecznej Hiszpanii, u szczytu reformacji. Często opisywała swoje wizje. Tak wyglądała ta, którą uwiecznił Bernini:
Obok mnie, po lewej stronie, pojawił się anioł w formie cielesnej ... Nie był wysoki, jednak niezwykle piękny; a jego twarz była tak płomienna, że ​​wydawał się być jednym z najwyższych rangą aniołów... W jego rękach widziałam wielką złotą włócznię, a na jej żelaznej końcówce tlił się ogień.Wydawało się, że przeszył moje serce kilkakrotnie, przenikając do mych wnętrzności.Pozostawił mnie całkowicie pochłoniętą wielką miłością Boga. Ból był tak silny, że wydałam z siebie kilka jęków. Słodycz spowodowana tym intensywnym bólem była tak ogromna, że ​​nikt nigdy nie chciałby jej utracić, ani dusza nie byłaby zadowolona z niczego innego poza Bogiem. Nie był to czysto fizyczny ból, lecz duchowy, chociaż ciało miało w tym jakiś udział - nawet znaczny.
Święta Teresa opisuje duchowe spotkanie w kategoriach fizycznych, a nawet seksualnych. Dlaczego? Wiemy, że ważnym celem sztuki barokowej jest zaangażowanie jej odbiorcy. Teresa wyjaśniła swoją wizję w ten sposób, aby pomóc nam zrozumieć jej niezwykłe doświadczenie. Wizyta anioła i wypełnianie miłością Boga nie jest bowiem zwyczajnym, codziennym wydarzeniem. Jak możemy, uwięzieni w realiach życia, mieć nadzieję na zrozumienie intensywności i pasji jej wizji, jeśli nie zostanie ona ujęta w nasze własne ludzkie doświadczenia?
Gian Lorenzo Bernini, Ekstaza św. Teresy, 1647-1652, kaplica Cornaro, Kościół Matki Bożej Zwycięskiej, Rzym

Kaplica Cornaro

Podziwiając dzieło Berniniego Ekstaza św. Teresy, powinniśmy zwrócić uwagę na otaczającą je przestrzeń. Rzeźba ulokowana jest w centralnej części kaplicy Cornaro, nazwanej tak na cześć rodziny Cornaro, która zleciła budowę kaplicy oraz zatrudniła Berniniego do wykonania dekoracji.
Członkowie rodziny Cornaro z patronem Federico Cornaro pokazanym jako drugi od prawej, Gian Lorenzo Bernini, Estaza św. Teresy, 1645-52 (Kaplica Cornaro, Kościół Matki Bożej Zwycięskiej w Rzymie)
Spacerując po kaplicy, po obu stronach możemy zauważyć dekoracje przypominające balkony teatralne. Wydaje się, że zasiadające w nich postaci rozmawiają ze sobą i dynamicznie gestykulują. Być może klęczą w modlitwie i dyskutują na temat przedstawionej przed nimi sceny Ekstazy świętej Teresy.
Kim są postaci widziane w lożach teatralnych? Jedną z nich jest Federico Cornaro, kardynał Wenecji, który pokrył koszty budowy kaplicy. Pozostałe osoby to pośmiertne portrety członków rodziny Cornaro (wielu z nich było także kardynałami). Za nimi Bernini stworzył fantastyczną iluzję architektury - kasetonowe sklepienie kolebkowe, drzwi i kolumny.
Podążając za metaforą teatru wydaje się, że mamy najlepsze miejsca do podziwiania dzieła! Otacza nas i jesteśmy dosłownie w jego centrum. Jest to typowa cecha sztuki barokowej - przełamywanie bariery między dziełem a widzem - dla większego zaangażowania w sztukę.
Autorami eseju są dr Beth Harris i dr Steven Zucker.

Dodatkowe źródła (w języku angielskim):

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.