If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Wojna brytyjsko-amerykańska roku 1812

Wojna brytyjsko-amerykańska roku 1812 jest zwana również II wojną o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Wojska amerykańskie starły się w niej z siłami brytyjskimi w walce o kontrolę nad dalszym losem Ameryki Północnej.

Streszczenie

  • Wojna roku 1812 trwająca od 18 czerwca 1812 r. do 18 lutego 1815 r. wybuchła w wyniku narastania spornych kwestii nękających amerykańsko-brytyjskie relacje od końca amerykańskiej wojny o niepodległość, takich jak porwania amerykańskich marynarzy oraz restrykcje nakładane na amerykański handel.
  • Chociaż wiele amerykańskich pretensji zostało zaspokojonych w toku wojny, traktat gandawski, który formalnie zakończył wojnę roku 1812, nie zawierał istotnych zmian przedwojennych granic.
  • Dla rdzennych Amerykanów, którzy sprzymierzyli się z Brytyjczykami, wojna zniszczyła ich fizyczną ziemię i polityczną autonomię.

Wojna w Europie i pretensje Stanów Zjednoczonych

Wojna w 1812 roku, która trwała od 18 czerwca 1812 roku do 18 lutego 1815 roku, była konfliktem zbrojnym pomiędzy Stanami Zjednoczonymi, Wielką Brytanią i sprzymierzonymi z Wielką Brytanią Indianami amerykańskimi na kontynencie północnoamerykańskim.
Po Wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych Stany Zjednoczone i Wielka Brytania nie były w dobrych stosunkach. Aby osiągnąć zwycięstwo, Stany Zjednoczone przyjęły pomoc od Francji, wieloletniego wroga i imperialnego rywala Wielkiej Brytanii. Spory rozgorzały ponownie na początku XIX wieku, gdy wojny napoleońskie między Francją a Wielką Brytanią doprowadziły do wdrożenia przez Brytyjczyków szeregu sił wojskowych mających na celu osłabienie Francji. Niestety, Amerykanie znaleźli się w ogniu krzyżowym, pomimo neutralności USA w wojnie. Po pierwsze, Brytyjczycy rozpoczęli praktykę impressment, czyli zmuszania amerykańskich marynarzy do brytyjskiej służby wojskowej. Wielka Brytania nałożyła również na Stany Zjednoczone ograniczenia handlowe, odmówiła uznania amerykańskiej neutralności w wojnie europejskiej i rutynowo naruszała prawa neutralnej żeglugi. Środki te miały na celu uniemożliwienie Stanom Zjednoczonym dostarczenia Francji pomocy, zaopatrzenia lub wsparcia.
Brytyjczycy sprzymierzyli się również z plemionami rdzennych Amerykanów na Północno-Zachodnim Terytorium (obejmującym dzisiejsze stany Illinois, Indiana, Ohio, Michigan i Wisconsin). Składająca się z kilku plemion, w tym Shawnee, Kickapoo, Sauk, Fox i Winnebago, konfederacja rdzennych Amerykanów pod wodzą proroka Shawnee Tenskwatawy i jego brata Tecumseha powstała, by rzucić wyzwanie amerykańskiemu osadnictwu na tym terytorium. Brytyjczycy wspierali tę konfederację, próbując powstrzymać ekspansję USA na zachód i chronić brytyjskie interesy w Kanadzie poprzez stworzenie indiańskiego państwa buforowego pomiędzy terytorium USA a brytyjską Kanadą. To były główne pretensje Stanów Zjednoczonych do Wielkiej Brytanii i główne powody wybuchu wojny w 1812 roku. start superscript, 1, end superscript
Obraz Tenskwatawy w stroju Shawnee.
Obraz Tenskwatawy -proroka Shawnee, autorstwa George'a Catlina, 1830 r. Obraz dzięki uprzejmości Smithsonian American Art Museum.

Wojna roku 1812

Przejęcie amerykańskich statków i marynarzy, w połączeniu z brytyjskim wsparciem dla indiańskiego oporu, doprowadziło do ostrych wezwań w Kongresie do wojny przeciwko Wielkiej Brytanii. Najgłośniejsi byli "jastrzębie wojenne", którym przewodzili Henry Clay z Kentucky i John C. Calhoun z Karoliny Południowej, którzy głosili, że nie będą tolerować tej brytyjskiej zniewagi amerykańskiego honoru. Wielu federalistów sprzeciwiało się wojnie, ponieważ uważali, że zakłóci ona handel morski, od którego zależało wielu północno-wschodnich Amerykanów. W wąskim głosowaniu Kongres upoważnił prezydenta do wypowiedzenia wojny Wielkiej Brytanii w czerwcu 1812 roku.
Strategia wojskowa USA skupiała się na zajęciu części Kanady w nadziei wymuszenia na Brytyjczykach ustępstw w kwestiach indiańskich i neutralnych praw żeglugowych. Jednak armia amerykańska była mała, zdezorganizowana i słabo wyposażona. Pomimo tych braków Amerykanie odnieśli dwa znaczące zwycięstwa nad Brytyjczykami w bitwach nad lub w pobliżu jeziora Erie jesienią 1813 roku. W Bitwie nad Tamizą Tecumseh został zabity, a opór amerykańskich Indian został złamany. Brytyjczycy nigdy więcej nie próbowali stworzyć indiańskiego państwa buforowego pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Kanadą.
Tymczasem wydarzenia w Europie nadal wpływały na przebieg wojny. Wraz z abdykacją Napoleona w kwietniu 1814 roku, Brytyjczycy mogli poświęcić więcej swoich zasobów na wojnę ze Stanami Zjednoczonymi. Koniec wojny w Europie sprawił ponadto, że niektóre żądania prezydenta USA Jamesa Madisona, takie jak przywrócenie praw do żeglugi neutralnej i natychmiastowe zaprzestanie impresjonowania, stały się nieistotne. Ponieważ Brytyjczycy nie byli już w stanie wojny z Francją, praktyki te zostały zaniechane przed zakończeniem wojny ze Stanami Zjednoczonymi.
W kwietniu 1814 r., po bitwie pod Bladensburgiem, Brytyjczycy splądrowali i spalili Waszyngton, ograbili Biały Dom, raniąc przy tym amerykańską dumę. Brytyjczycy kontynuowali marsz na północ, ale w efekcie bitwy pod Baltimore nie byli w stanie zdobyć miasta. W jej trakcie Francis Scott Key napisał wiersz, "Gwiedzisty Standar", który później stał się hymnem państowoym Stanów Zjednoczonych.squared
Grawerunek przedstawiający spalenie Waszyngtonu.
Grafika przedstawiająca spalenie Waszyngtonu przez siły brytyjskie. Opublikowana przez G. Thompsona, Londyn, 1814. Image dzięki uprzejmości Biblioteki Kongresu.

Konwencja w Hartford i traktat gandawski

Wojna 1812 roku była bardzo niepopularna w Nowej Anglii, ponieważ nieproporcjonalnie dotknęła region, który był najbardziej zależny od handlu morskiego. Wojna spowodowała odrodzenie się Partii Federalistycznej w Nowej Anglii. Wielu federalistów miało za złe władzę posiadającym niewolników Wirginianom (Jeffersonowi, a potem Madisonowi), którzy wydawali się obojętni na to, jak gospodarcze skutki embarga dotknęły ich region. W grudniu 1814 roku dwudziestu sześciu federalistów zwołało spotkanie w Connecticut, aby przedyskutować ekonomiczne zamieszanie. Na konwencji w Hartford niektórzy uczestnicy wezwali Nową Anglię do secesji od Stanów Zjednoczonych. Jednak sugerując secesję w czasie wojny i potępiając nowy amerykański rząd, Federaliści wydawali się niepatriotyczni. Konwencja w Hartford zdyskredytowała Partię Federalistyczną i zasiała ziarno jej upadku.
Ludowe nastroje antywojenne wzrosły, a konflikt zbrojny skutecznie utknął w martwym punkcie do 1815 roku. Administracja Madisona rozpoczęła wówczas negocjacje pokojowe z Brytyjczykami. Traktat Gandawski, który formalnie zakończył wojnę, nie zawierał żadnych istotnych zmian w przedwojennych granicach. Wraz z zakończeniem wojen napoleońskich Brytyjczycy porzucili już politykę imponowania amerykańskim marynarzom i nieformalnie znieśli ograniczenia dla neutralnego handlu. Zgodnie z postanowieniami traktatu, Brytyjczycy zwrócili prawie cztery tysiące Amerykanów, którzy zostali zakwalifikowani jako jeńcy wojenni i zmuszeni do służby w Wielkiej Brytanii. Koniec działań wojennych zapoczątkował "erę dobrych uczuć ", podczas której stosunki amerykańsko-brytyjskie uległy poprawie. Poczucie zwycięstwa i jedności narodu zostało wzmocnione przez rozwiązanie Partii Federalistycznej i złagodzenie gorzkich podziałów partyzanckich.
W następstwie wojny 1812 roku Amerykanie zaczęli myśleć o Stanach Zjednoczonych jako dumnym i niezależnym narodzie, a nie zbiorze dawnych terytoriów kolonialnych. Z tego powodu wojna ta jest czasami nazywana "Drugą wojną o niepodległość ". Wojna ta rozwiązała również jeden z głównych problemów Stanów Zjednoczonych: Brytyjskie wsparcie dla rdzennych plemion amerykańskich w celu powstrzymania ekspansji USA na zachód. cubed

Wojna 1812 roku i amerykańscy Indianie

Dla amerykańskich Indian wojna była dewastująca. Generał Andrew Jackson zniszczył zdolności militarne narodu Krik w Bitwie pod Horseshoe Bend w marcu 1814 roku. Bitwa miała miejsce na Terytorium Missisipi, które Jackson chciał oczyścić dla amerykańskiego osadnictwa. Zginęło około 15% całej populacji Krików. Traktat w Fort Jackson zmusił Krików do oddania dwudziestu trzech milionów akrów ziemi i do obietnicy, że nigdy więcej nie sprzymierzą się z Brytyjczykami lub Hiszpanami przeciwko Amerykanom.
Zwycięstwo USA i śmierć Tecumseha w bitwie zakończyły wszelkie perspektywy systemu sojuszy lub konfederacji rdzennych Amerykanów, a Brytyjczycy w zasadzie porzucili swoich rdzennych sojuszników. Bez ochrony ze strony Brytyjczyków i z bardzo małą spójnością plemienną, rdzenni Amerykanie ponosili kolejne porażki, gdy Stany Zjednoczone kontynuowały ekspansję na zachód.
Andrew Jackson, praktycznie nieznany przed wojną, stał się bohaterem narodowym po swoim triumfie w Bitwie pod Nowym Orleanem, która miała miejsce po podpisaniu Traktatu Gandawskiego, ale zanim wieści dotarły do Nowego Orleanu. Jako prezydent, Jackson przewodniczył dalszemu usuwaniu przenoszeniu i niszczeniu amerykańskich Indian i ich sposobu życia.

Jak uważasz?

Z jakiego powodu w 1812 r. wybuchła wojna między Stanami Zjednoczonymi i Wielką Brytanią?
Jaki był wpływ wojny na amerykańskich Indian?
Jakie według Ciebie były najważniejsze konsekwencje wojny 1812 roku?

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.