If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Nowe południe

Czy południe USA mogło przekształcić swoją gospodarkę na wzór zindustrializowanej północy?

Streszczenie

  • Idea Nowego Południa była głoszona przez zwolenników sposobu, w jaki Północ skorzystała z dobrodziejstw rewolucji przemysłowej. Miał to być wzór, na który miała zostać uformowana gospodarka Południa po zakończeniu okresu Rekonstrukcji.
  • Henry W. Grady, redaktor gazety z Atlanty, w stanie Georgia, stworzył termin "Nowe Południe" w 1874 roku. Nawoływał, by Południe porzuciło zastałą gospodarkę opartą na rolnictwie, na rzecz gospodarki przemysłowej, gdzie główną rolę grały fabryki, kopalnie i zakłady pracy.
  • Mimo że w tym czasie powstały na Południu fabryki tekstylne i fabryki tytoniu, plany stworzenia Nowego Południa w większości nie powiodły się. Na początku XX wieku dochód na mieszkańca był na Południu o czterdzieści procent mniejszy niż średnia krajowa. Ubóstwo utrzymywało się na obszarach wiejskich Południa jeszcze długo w XX wieku.

Ubóstwo na obszarach wiejskich

Po wojnie secesyjnej, niewolnictwo i system plantacji zostały zastąpione na Południu połownictwem i dzierżawą roli.
Połownictwo i dzierżawa roli były to typy umów, na mocy których ubodzy pracownicy rolni zajmowali się ziemią białych farmerów (często byłych właścicieli niewolników). Ci, którzy pracowali na polach, oddawali część urobku jako zapłatę za dzierżawę. W połownictwie zazwyczaj właściciel ziemi dostarczał kapitał, za który kupowane były nasiona i sprzęt potrzebny do obsiewu, uprawy i zbioru plonów, dzierżawca natomiast wykonywał pracę. W innych umowach dzierżawy to pracownik, nie właściciel był odpowiedzialny za zakup nasion i sprzętu.
Fotografia przedstawia czarnych i białych mężczyzn i kobiety zbierających na polu bawełnę.
Połownicy w Georgii, ok. roku 1910. Zarówno biali, jak i czarni pracownicy rolni pracowili na tego typu umowie.Ilustracja za zgodą Georgia Archives.
Ponieważ ceny bawełny i innych upraw utrzymywały się na niskim poziomie, połownicy i dzierżawcy często nie mogli uwolnić się od zadłużenia, nazywanym peonażem. Farmerzy odkrywali, że pieniądze, które zarobili sprzedając swoje zbiory pod koniec sezonu nie wystarczały na spłatę długów zaciągniętych, by kupić nasiona, narzędzia, sprzęt rolniczy i podstawowe artykuły. Po roku pracy byli dłużni więcej, niż kiedy zaczynali.
System ten sprawiał, że zarówno czarni, jak i biali dzierżawcy żyli w skrajnej biedzie. W dodatku, ponieważ nikt nie posiadał pieniędzy, by je wydatkować, ekonomia Południa pogrążona była w stagnacji.1

Ekonomiczna wizja Nowego Południa

Właśnie wtedy na scenę wkroczył Henry W. Grady, redaktor Atlanta Constitution, gazety ze stolicy Georgii. W serii pełnych pasji wystąpień i artykułów Grady ukazał wizję ekonomii Południa ulepszonej poprzez rozwój zakładów przemysłowych i handel. Grady i myślący podobnie do niego Południowcy nazywali tą ekonomiczną przemianę regionu Nowym Południem.
Portret Henry'ego Grady'ego
Henry Grady. Ilustracja za zgodą Wikimedia Commons.
Po Wojnie Secesyjnej na Północy Stanów rozpoczął się proces gwałtownej industrializacji i rozwoju technologicznego, znany jako druga rewolucja przemysłowa. Jego konsekwencją był dynamiczny rozwój ekonomiczny, którego Południe nie doświadczyło. Orędownicy Nowego Południa pragnęli, by południowe stany przeszły przemianę na wzór stanów północnych.2

Osiągnięcia i porażki Nowego Południa

Propagatorzy Nowego Południa osiągnęli pewne sukcesy. Miasto Birmingham w Alabamie prosperowało dzięki produkcji żelaza i stali. Inne obszary Południa ciągnęły korzyść z wydobycia surowców i produkcji mebli. James Duke zrobił użytek z nowo wynalezionej maszyny do zwijania papierosów, by odpowiedzieć na popyt na nie. Założył też w Karolinie Północnej w 1890 roku American Tobacco Company.
Najistotniejszą inicjatywą Nowego Południa była introdukcja zakładów włókienniczych. Począwszy od wczesnych lat 80-tych XIX wieku, kapitaliści z Północy inwestowali w budowę zakładów włókienniczych w regionie Appalachów, w stanach Karolina Południowa i Georgia. O inwestycji tej zadecydował fakt, że mogli płacić pracownikom z Południa połowę z tego, co zapłaciliby pracownikom zakładów na Północy. Z powodu niskich płac, zakłady te stanowiły tylko niewielki bodziec dla gospodarki regionów, gdzie były budowane.3
Fotografia przedstawia białą dziewczynkę, w wieku około sześciu lat, stojącą pomiędzy rzędami maszyn w zakładzie włókienniczym
Dziecko pracujące w zakładzie włókienniczym w Karolinie Południowej, 1908 rok. Fot. Lewis Hine. Ilustracja za zgodą biblioteki Kongresu.
Mimo że zgodnie z ideą Nowego Południa przemysł został wprowadzony na obszary południowych stanów, mieszkający tam Afroamerykanie i ubodzy biali nie czerpali z niego korzyści. Mimo że Grady marzył o wzroście gospodarczym na Południu, jego wizja nie obejmowała nadania praw obywatelskich Afroamerykanom. W swoim przemówieniu z 1888 roku Grady mówił: "Jestem zdania, że biała rasa musi zawsze dominować na Południu". Na Nowym Południu właściciele ziemscy i posiadacze fabryk prosperowali, ale połownictwo i niskie płace w fabrykach sprawiały, że wielu ludziom w tym regionie nie udało się wyjść ze skrajnego ubóstwa.4

Jak uważasz?

Co wstrzymywało wzrost gospodarczy na Południu po zakończeniu wojny secesyjnej?
Jak myślisz, jak wyglądałoby twoje życie, gdybyś był połownikiem lub pracownikiem zakładu włókienniczego na Południu USA w późnym XIX i wczesnym XX wieku?
Jak myślisz, dlaczego wizja Nowego Południa Henry'ego W. Grady'ego nie obejmowała nadania praw obywatelskich Afroamerykanom?

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.