Pod kątem interakcji kulturowych: Śriwidźaja

"Chińskie archiwa ukazują misje w celu złożenia trybutu (wymiany) w szóstym, siódmym i ósmym wieku, a także ponownie w dziesiątym i jedenastym. Na "trybut" Śriwidźaji składały się pieprz, żywice, rattany, kość słoniowa, pióropusze, gniazda ptaków, żółwie, ogórki morskie masa perłowa; "dary" od chińskich cesarzy dla Śriwidźaji to barwniki przemysłowe, żelazo, ceramika i jedwab. W chińskich dokumentach Sumatra przez siedemset lat przedstawiana była jako wasal, który działał jako pośrednik dla wielu barbarzyńskich państw portowych archipelagu, przynosząc swój hołd Chinom wraz z tym od Śriwidźaji. W oczach chińczyków honor bycia wasalem jest nadawany i odbierany, gdy wasal okazuje się niegodny. W 1380 r. Śriwidźaja została pozbawiona szczególnych związków z Chinami, a zaszczyt bycia wasalem Chin został w zamian nadany jawajskiemu królestwu Majapahit."