Skupiając uwagę na buncie: powstania chłopskie

"W 1381 roku, na angielskich chłopów padła kolej by się wzniecić bunt, który to rozprzestrzenił się przez większą część Anglii, a następnie do Londynu, gdzie król Ryszard II podstępem zamordował jego przywódców. Pozostali rebelianci zostali szybko wyśledzeni i rozpędzeni. Podobne powstania ludowe miały miejsce - i zostały stłumione - w Świętym Cesarstwie Rzymskim, na Węgrzech, w Norwegii, Finlandii, Szwecji, na Półwyspie Iberyjskim i w Holandii. Tylko jeden wielki bunt zakończył się sukcesem. (...) Chociaż większość z tych buntów została szybko stłumiona, ich przesłanie nie zostało, jak się wydaje, całkowicie utracone na szlachcie. Angielscy rebelianci wyraźnie starali się położyć kres pańszczyźnie, a także kwestionowali nierówności społeczne, które leżały u podstaw arystokratycznego przywileju. (...) Innymi słowy, rewolty te zwróciły uwagę elicie ziemskiej, dając im dobrą zachętę do rozwijania mniej wyzyskujących metod zarządzania folwarkiem".