If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Siogunowie, samuraje i średniowieczna Japonia - film z polskimi napisami

Omówienie japońskiego okresu średniowiecza, w którym siogunowie rządzili w systemie feudalnym bakufu (siogunacie). Dyskusja na temat daimyo w okresie Kamakura i Muromachi/Ashikaga. Samuraje i bushido.

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.

Transkrypcja filmu video

W miarę jak wkraczamy w późny okres Heian, zaczyna się wyłaniać coraz to silniejsza klasa wojowników. Wszystko to ma swój punkt kulminacyjny w roku 1185, kiedy kończy się okres Heian i do władzy dochodzi generał Yoritomo Minamoto. Istotne jest w tym to, że pojęcie cesarza nadal istnieje, ale cała władza zawiera się w tym, którego zasadniczo można uznać za dyktatora wojskowego, albo sioguna. Powstały w ten sposób system znany jest jako system bakufu lub siogunat. Minamoto Yuritomo został pierwszym siogunem. Zatem jak widzicie, cesarz wciąż był obecny, ale to siogun posiadał całą władzę. I to jest prawdziwy początek średniowiecznej Japonii. To początek okresu Kamakura, nazwanego od jego stolicy. Tym, co charakteryzuje średniowieczną Japonię i system bakufu, jest to, że w porównaniu z okresem Heian staje się o wiele bardziej zdecentralizowana. Często nazywa się to systemem feudalnym, ponieważ przypomina to, co się działo w Europie mniej więcej w tym samym czasie. Na szczycie był wojskowy władca, siogun, a pod nim zdecentralizowana struktura panów feudalnych, którzy w zasadzie kontrolowali znaczne regiony Japonii. Nazywano ich daimyō. W Japonii było ich około 300, z prowincjami mniej więcej rozmiarów hrabstw. Daimyō, w celu zdobycia ziemi, lub ochrony własnej, popierali klasę wojowników znaych jako samurajów. Tak więc używali nadwyżek z rolnictwa do wsparcia tej klasy wojowników. Ci wojownicy, samuraje, byli odpowiednikiem rycerzy w średniowiecznej Europie i tak jak rycerze mieli etos rycerski, samuraje w Japonii mieli bushidō, które ostatecznie stało się ich kodeksem postępowania. Pomimo tej zdecentralizowanej natury, byli w stanie odeprzeć inwazję Kubilaj-chana. Więc, jak już wspomnieliśmy w innych filmach, w latach 70-tych XIII wieku, Kubilaj-chan podbił większość Chin, a także próbuje podbić Japonię. Tutaj na obrazku widzimy Mongołów strzelających z łuków w samurajskiego wojownika. Jednym z kluczowych czynników, które powstrzymywały Kubilaj-chana od zdobycia Japonii było to, że przy dwóch różnych okazjach, gdy Mongołowie wysłali swoje łodzie do Japonii z tego, co teraz uważamy za Koreę, napotkali na poważne burze, które zniszczyły większość łodzi. Przez to siły Mongołów które dotarły na ląd były znacznie uszczuplone i zostały zepchnięte z powrotem przez samurajów. Okres Kamakura trwa aż do 1333 roku, kiedy to nastąpiło krótkotrwałe, zaledwie kilkuletnie przywrócenie władzy cesarskiej, ale kilka lat po tym do władzy doszedł kolejny siogun, a mianowicie Takauji Ashikaga. To wydarzenie rozpoczyna okres Muromachi. Jest on też często znany jako Muromachi-Ashikaga lub siogunat Ashikaga, ale nazywa się Muromachi ze względu na dzielnicę Kioto, w której miał swoją stolicę. I chociaż w okresie Muromachi cesarz na różne sposoby został poddany władzy sioguna, to ,szczególnie późniejszy okres Muromachi, jest uważany jako jeden z bardziej sfragmentaryzowanych czasów japońskiej historii. Był pełen wojen domowych i różnych konfliktów wewnętrznych, i dopiero dużo później, bo pod koniec XVI wieku, Japonia zostaje zjednoczona. I jednym z kluczowych czynników, które do tego doprowadziły było to, że w połowie XVI wieku pojawili się portugalscy handlarze i sprowadzili do Japonii broń palną. I w szczególności jeden daimyō był w stanie wykorzystać znaczną przewagę tej broni, a był to Nobunaga Oda. Nobunaga Oda, jak wspomniałem, była potężnym daimyō, jednym z tych panów, którzy kontrolowali "hrabstwo" Japonii. Używając broni palnej, był w stanie zmusić większość innych daimyō, innych panów do poddania się, i zaczął znacząco jednoczyć Japonię. Został on w ostateczności zamordowany, a jego następca Hideyoshi Toyotomi kontynuował jednoczenie Japoni w nawet większym stopniu. Kiedy umarł, władzę przejął Ieyasu Tokugawa, który był w stanie umocnić się jeszcze bardziej . i ostatecznie stał się panującym siogunem Japonii. Mimo że okres, w który wchodzimy, okres Edo, (który został nazwany od zamku Edo, z którego rządził siogun Tokugawa) mimo że w okresie tym nadal panuje siogunat z siugunem u władzy oraz system bakufu, to powodem, dla którego uważa się to za początek okresu nowożytnego lub wczesnego okresu nowożytnego jest to, że Japonia została w końcu ponownie zjednoczona. Jedną z rzeczy, które zaobserwujemy wchodząc do XIX wieku, pod koniec okresu Edo oraz później podczas rewolucji Meiji, kiedy to na powrót rządzi władza cesarska, jest to, że Japonia jest bardzo dobra w pożyczaniu technologii i pomysłów z innych kultur, a potem czynienia ich swoimi. Widzać to było w okresie klasycznym gdzie importowali idee konfucjanizmu, buddyzmu oraz cesarskiego rządu z Chin, ale dokładając do nich coś swojego, i będzie to widoczne na powrót, gdy wejdziemy w XIX wiek, kiedy to Japonia jest jednym z pierwszych krajów nie tylko w Azji, ale i na świecie, który naprawdę się uprzemysłowił poprzez poznawanie wielu technologii które stały się pionierskie na zachodzie.