Główna zawartość
Analiza matematyczna - program rozszerzony I
Kurs: Analiza matematyczna - program rozszerzony I > Rozdział 5
Lekcja 10: Związek pomiędzy przebiegiem zmienności funkcji, jej pierwsze pochodnej i jej drugiej pochodnej- Wyjaśnienie rosnącego charakteru danej funkcji na podstawie analizy matematycznej
- Wnioskowanie o funkcji na podstawie znajomości jej pierwszej pochodnej
- Wnioskowanie o funkcji na podstawie znajomości jej pierwszej pochodnej
- Wnioskowanie o funkcji na podstawie znajomości jej pierwszej pochodnej
- Punkty przegięcia wykresu funkcji na podstawie wykresów funkcji i jej pochodnych.
- Zachowanie drugiej pochodnej funkcji w punkcie przegięcia
- Zachowanie drugiej pochodnej funkcji w maksimum lokalnym
- Badanie zachowania drugiej pochodnej
- Badanie zachowania drugiej pochodnej
- Związek pomiędzy wykresami f, f' i f''
- Jeszcze jeden przykład związku pomiędzy wykresami f, f' i f''
- Związek pomiędzy wykresami f, f' i f''
© 2023 Khan AcademyWarunki użytkowaniapolitykę prywatnościInformacja o plikach cookie
Wnioskowanie o funkcji na podstawie znajomości jej pierwszej pochodnej
Przyjrzyjmy się bliżej jak przebieg zmienności funkcji związany jest z przebiegiem zmienności jej pochodnej. Taki sposób rozumowania nazywamy "argumentami opartymi o analizę matematyczną, albo o rachunek różniczkowy." Nauczmy się stosować to w praktyce.
Jak się za chwilę przekonamy, pochodna f, prime udziela nam mnóstwo użytecznych informacji o samej funkcji f.
W jaki sposób dzięki f, prime możemy się przekonać, na których przedziałach f rośnie lub maleje
Przypomnijmy, że funkcja jest rosnąca, gdy jej wartości zwiększają się wraz ze wzrostem argumentu x.
Na wykresie sprowadza się to do tego, że, gdy przemieszczamy się w prawą stronę, wykres funkcji przesuwa się w górę. Analogicznie wykres funkcji malejącej idzie w dół wraz z przesuwaniem się w prawo.
A teraz przypuśćmy, że nie dysponujemy wykresem funkcji f, a jedynie wykresem jej pochodnej, f, prime.
Nadal jesteśmy w stanie stwierdzić, gdzie funkcja f rośnie lub maleje, opierając się na znaku pochodnej f, prime:
- Przedziały, na których pochodna f, prime jest start color #1fab54, start text, d, o, d, a, t, n, i, a, end text, end color #1fab54 (tj. wykres znajduje się powyżej osi X), to te, na których funkcja f jest start color #1fab54, start text, r, o, s, n, ą, c, a, end text, end color #1fab54.
- Przedziały, na których f, prime jest start color #aa87ff, start text, u, j, e, m, n, a, end text, end color #aa87ff (tj. wykres znajduje się poniżej osi X), to te, na których f jest start color #aa87ff, start text, m, a, l, e, j, ą, c, a, end text, end color #aa87ff.
Gdy uzasadniamy własności funkcji w oparciu o jej pochodną, stosujemy rozumowanie oparte na rachunku różniczkowym.
Częsty błąd: badanie innej własności pochodnej niż jej znak
Ważne jest, by, badając wykres pochodnej, pamiętać, że następujące zdania są równoważne:
- f, prime, left parenthesis, x, right parenthesis, is less than, 0 w pewnym punkcie lub na pewnym przedziale
- Wykres f, prime znajduje się w tym punkcie/przedziale poniżej osi X.
(Podobnie f, prime, left parenthesis, x, right parenthesis, is greater than, 0, gdy wykres znajduje się poniżej osi X)
W jaki sposób za pomocą f, prime możemy określić, czy f ma minimum lub maksimum lokalne
Aby funkcja f miała w danym punkcie maksimum lokalne, musi ona rosnąć przed tym punktem i maleć po nim.
W samym punkcie maksimum funkcja nie jest ani rosnąca, ani malejąca.
Oznacza to, że wykres pochodnej f, prime przecina oś X w danym punkcie, a więc wykres znajduje się poniżej osi X przed tym punktem i powyżej osi X za nim.
Częsty błąd: mylenie zależności między funkcją a jej pochodną
Przekonaliśmy się, że znak pochodnej odpowiada kierunkowi funkcji (współczynnikowi kierunkowemu stycznej funkcji w danym punkcie). Nie możemy jednak wnioskować niczego o monotoniczności funkcji w oparciu o inne własności pochodnej.
Na przykład to, że pochodna jest rosnąca, nie oznacza bynajmniej, że sama funkcja jest rosnąca (czy np. ma dodatnie wartości). Co więcej, to, że pochodna osiąga w pewnym punkcie maksimum lub minimum lokalne, nie znaczy wcale, że sama funkcja ma w tym właśnie punkcie maksimum lub minimum lokalne.
Chcesz poćwiczyć więcej? Spróbuj rozwiązać te zadania.
Częsty błąd: stosowanie niejasnych i mało dokładnych sformułowań
Gdy badamy związek między funkcją a jej pochodną, w grę wchodzi wiele różnych czynników: sama funkcja, jej pochodna, znak pochodnej itd. Ważne jest, by wyraźnie zaznaczać, o czym w danej chwili mówimy.
Na przykład, w zadaniu 4 powyżej, poprawnym uzasadnieniem opartym na rachunku różniczkowym faktu, że h jest rosnąca będzie to, że h, prime jest dodatnia, tj. jej wykres znajduje się powyżej osi X. Jeden z uczniów podał odpowiedź "Jest powyżej osi X.". Takie uzasadnienie nie precyzuje, co znajduje się powyżej osi X: wykres funkcji h, wykres jej pochodnej h, prime, czy jeszcze coś innego. Nie można zaakceptować takiego wyjaśnienia bez dodatkowego uściślenia.
Chcesz dołączyć do dyskusji?
Na razie brak głosów w dyskusji