Lekcja 7: Znaki chromatyczne - film z polskimi napisami

Oto gama C dur na klawiaturze panina. By ją zagrać, potrzebujemy tylko białych klawiszy. Zagrajmy więc gamę w kluczu wiolinowym w kierunku wznoszącym od C razkreślnego do C dwukreślnego. (melodia grana na pianinie) A teraz usłyszymy gamę c moll graną od C razkreślnego zstępująco w kluczu basowym. (melodia grana na pianinie) Zwróćmy uwagę na czarne klawisze. By na nich zagrać, trzeba poznać znaki chromatyczne. Mamy dwa rodzaje znaków chromatycznych: krzyżyki i bemole Te znaki zawsze zmieniają nutę. Krzyżyk podwyższa dźwięk, bemol zaś obniża. Zagrajmy G na drugiej linii w kluczu wiolinowym. (dźwięk pianina) Jeśli dodamy krzyżyk, otrzymamy dźwięk Gis, zagrany na czarnym klawiszu, powyżej klawisza dźwięku G. (dźwięk pianina) Jeśli przed G umieścimy bemol, otrzymamy dźwięk Ges, zagrany czarnym klawiszem, poniżej dźwięku G. (dźwięk pianina) Przećwiczmy to na dźwięku A. Najpierw A, teraz Ais i znowu A i wreszcie As. Zapewne zauważyliście, że dźwięki Gis i As brzmią tak samo, chociaż zapisuje się je inaczej. Takie dźwięki nazywa się dźwiękami enharmonicznymi. Mają one różne nazwy, ale to samo brzmienie. (muzyka panina) Jeśli krzyżyk przed C zastąpimy bemolem przed D, otrzymamy ten sam dźwięk, jednak o innej pisowni. Na klawiaturze widać, że pomiędzy B (H) a C oraz E i F nie ma czarnego klawisza. Dlatego Ces to ten sam dźwięk co B (H), a B z krzyżykiem (His) to ten sam dźwięk co C. Fes to ten sam dźwięk co E a Eis to ten sam dźwięk co F.