Bodhisattwa Maitreja

Kogo tu pokazano?

Ta statua przedstawia Bodhisattva Maitreya. Bodhisattwowie to oświecone istoty, które przekładają własne zbawienie, aby pomóc wszystkim świadomym i czującym istotom. Bodhisattwa jest typem idealnym, a nie historycznym przedstawieniem osoby takiej jak Budda. Bodhisattwowie mają pewne cechy chrześcijańskich świętych. Są to współczujące postacie, które pomagają wiernym. W przeciwieństwie do świętych, nie są oni związani z historycznymi osobami, hagiografami lub męczeństwem.

Istnieje wielu bodhisattwów. Maitreya to Budda przyszłości, który narodzi się by nauczać oświeconych następnym wieku. Według nauk Mahayany, Budda narodził się najpierw jako bodhisattwa, a dopiero po wielu wcieleniach przeszedł w stan Buddy. Historyczny Budda był określany jako budhisattwa zanim stał się Budda. Innym często pojawiającym się bodhisattwa w sztuce Buddyjskiej jest Avalokiteshvara, który jest znany pod różnymi nazwami w różnych częściach buddyjskiego świata (na przykład Guanyin w Chinach i Kannon w Japonii).

Bodhisattwowie raczej, jako całość są bardziej bogato ubrani niż postacie buddów. Podczas gdy wiele figur Buddy ( z wyjątkiem koronowanych buddów) mają tylko proste mnisie’ szaty przerzucone przez ramię, bodhisattwowie są ozdobieni powłóczystymi szatami, bransoletkami, naszyjnikami i nitkami zawierającymi pudełka amuletów, wyszukanymi fryzurami i czasami wąsami. Bodhisattwowie często są przedstawiani jako figury książąt, nawiązujące do historycznego życia Buddy’ jako księcia, który wyrzekł się swojego królestwa i odróżniający ich od Buddy jest ubrany jak żebrzący mnich. Bodhisattwa Maitreya jest rozpoznawany dzięki małej kolbie którą trzyma w lewej ręce wypełnioną płynem nieśmiertelności.

Rzeźba pochodzi z regionu Gandhary. Łupek pozwala na szczegółowe rzeźbienie, zwłaszcza w głęboko wycinanych liniach draperii, fryzury i biżuterii. Rzeźba z Gandhary, w naturalistycznej dbałości o szczegóły anatomiczne, przypomina hellenistyczne rzeźby. Istnieją również bezpośrednie odniesienia do wizerunków grecko-rzymskich, na przykład centaury trzymające centralny amulet na głównym naszyjniku. Centaur to klasyczne mitologiczne zwierzę, które jest pół człowiekiem, pół koniem. Figura bodhisatwy jest rzeźbiona realistycznie, z wystarczającą dbałością o szczegóły, aby podejrzewać, że lokalni książęta prawdopodobnie ubierali się w ten sposób. Łącząc lokalne style i cechy z uniwersalnymi przesłaniami, sztuka buddyjska skutecznie pomogła szerzyć wiarę w Azji Środkowej i poza nią.

Nie mamy pewności kiedy powstał pierwszy obraz buddyjski, ale dowody historyczne dostarczają przykładów wizerunków Buddy z kilku stuleci jego życia (około 560–480 p.n.e.). Prawdopodobnie najwcześniejsze wizerunki buddyjskie powstały z bardzo nietrwałych materiałów. W pierwszym wieku n.e. znajdujemy buddyjskie obrazy i kamień w północno-indyjskim centrum Mathury oraz w północno-zachodnim regionie Gandhara.

Rzeźba pochodzi z około 100–300 roku n.e. Rzeźbione wizerunki Buddy i postaci bodhisatwy są w tym okresie bardzo częste. Koncepcja bodhisatwy jest, z filozoficznego punktu widzenia, związana z powstaniem Mahajany, odłamu buddyzmu, który oferował wszystkim istnienie w stanie Buddy. Inne odłamy buddyzmu przedstawiały trudniejszą drogę do stanu Buddy poprzez zakon, z mniejszą nadzieją na indywidualne zbawienie. Na ścieżce mahajany współczujące postacie działające by wspomóc duchowe cele czcicieli przyczyniły się do uczynienia wiary bardziej dostępną dla większej liczby ludzi.