Wierzenia w hinduizmie

Pewne wierzenia są wspólne praktycznie wszystkim hindusom. Należą do nich między innymi:

Hinduizm wiąże się z hierarchiczną strukturą systemu kastowego, czyli podziału społeczeństwa na ściśle zdefiniowane klasy (kasty). Pozycja danej osoby w systemie kastowym jest uważana za odzwierciedlenie sumy jej zasług (karmy) nagromadzonych w poprzednich życiach.

Wiele dawnych pism filozoficznych omawia przestrzeganie dharmy, czyli zachowania zgodnego z czyjąś kastą i statusem społecznym. Nie każdą czynność religijną mogą podejmować wszyscy członkowie społeczeństwa. Podobnie, różne czynności uważa się za odpowiednie na różnych etapach życia: naukę i zakładanie rodziny we wcześniejszych stadiach życia, a refleksję i odrzucenie celów na etapach późniejszych. Życie religijne nie musi mieć charakteru wyłącznie duchowego; w zależności od pozycji życiowej danej osoby, może uwzględniać także podążanie za sukcesem materialnym i dozwolonymi przyjemnościami doczesnymi. Hindusi wyznają potrzebę określonych zachowań, w tym wielu różnych rytuałów, aby ostatecznie osiągnąć mokszę, czyli wyzwolenie z nieprzerwanego cyklu kolejnych narodzin.

Moksza stanowi w hinduizmie ostateczny cel życia duchowego. Jak można ją osiągnąć? Chodzi o to, by dojść do punktu, w którym człowiek odłącza się od wszelkich uczuć i doznań, które wiążą go ze światem. Prowadzi to do zrozumienia, iż ostatecznie wszystko, co istnieje, stanowi jedność, a tym samym do złączenia pojedynczej duszy wiernego (atmana) z absolutem (Brahmanem). Można do tego celu dążyć różnymi drogami: drogą wiedzy, drogą należytych uczynków lub drogą oddania się bóstwu.