Główna zawartość
Biologia - program rozszerzony
Kurs: Biologia - program rozszerzony > Rozdział 8
Lekcja 1: Reakcje na środowiskoKomunikacja między zwierzętami
Dowiedz się, jak zwierzęta komunikują się za pomocą sygnałów wizualnych, dźwiękowych, dotykowych i chemicznych. Tłumaczenie na język polski: Fundacja Edukacja Przyszłości dzięki wsparciu Fundacji HASCO-LEK.
Kluczowe informacje
- Komunikacja ma miejsce, gdy jedno zwierzę przekazuje informacje innemu zwierzęciu, powodując jakąś zmianę w zwierzęciu, które je otrzymuje.
- Komunikacja zachodzi zwykle między zwierzętami jednego gatunku, ale może również mieć miejsce między dwoma zwierzętami różnych gatunków.
- Zwierzęta komunikują się za pomocą sygnałów, które obejmują sygnały wizualne; słuchowe lub oparte na dźwięku; chemiczne, w których zawierają się feromony; lub dotykowe, oparte na zmyśle dotyku.
- Zachowania komunikacyjne mogą pomóc zwierzętom w znalezieniu partnerów, ustanowieniu dominacji, obronie terytorium, koordynowaniu zachowań grupowych i opiece nad młodymi.
Wprowadzenie
Czy zastanawiałeś się kiedyś, jak mrówki podążają, wydaje się, niewidzialnymi ścieżkami prowadzącymi do pożywienia? Dlaczego samce zaznaczają swoje terytorium, oddając mocz krzaki i latarnie, gdy zabierasz je na spacer? Które ptaki mówią do siebie, gdy ćwierkają za oknem?
Jeśli tak, to jesteś we właściwym miejscu! W tym artykule przyjrzymy się tym - i wielu innym - formom komunikacji używanym w królestwie zwierząt.
Komunikacja przybiera wiele form
Komunikacja - kiedy mówimy o zachowaniu zwierząt - może być dowolnym procesem, w którym informacja jest przekazywana od jednego zwierzęcia do drugiego, powodując zmianę zachowania lub reakcję zwierzęcia odbierającego informację.
Komunikacja najczęściej zachodzi między członkami gatunku, chociaż może również zachodzić między różnymi gatunkami. Na przykład, twój pies może szczekać na Ciebie, prosząc o przekąskę! Niektóre gatunki są bardzo towarzyskie, żyją w grupach i cały czas wchodzą w interakcje; komunikacja jest niezbędna do utrzymania spójności i organizacji tych grup. Jednak nawet zwierzęta, które są względnymi samotnikami, zwykle muszą porozumiewać się przynajmniej trochę, choćby po to, aby znaleźć partnera.
Jakie formy mogą przybierać zachowania komunikacyjne? Cóż, narządy zmysłów zwierząt są bardzo zróżnicowane. Na przykład węch psa jest 40 razy czulszy niż nasz!squared Z powodu tej różnorodności, różne zwierzęta komunikują się za pomocą szerokiego zakresu bodźców, zwanych sygnałami.
Poniżej znajdują się niektóre powszechne rodzaje sygnałów:
- Feromony - substancje chemiczne
- Sygnały dźwiękowe - dźwięki
- Sygnały wizualne
- Sygnały dotykowe - dotyk
W niektórych przypadkach sygnały mogą być nawet elektryczne!
Skąd bierze się ta różnorodność zachowań komunikacyjnych? Podobnie jak inne cechy, zachowania komunikacyjne - i/lub zdolność uczenia się tych zachowań - powstają w wyniku doboru naturalnego. Dziedziczne zachowania komunikacyjne, które zwiększają prawdopodobieństwo przeżycia i rozmnażania się organizmu, będą miały tendencję do utrzymywania się i staną się powszechne w populacji lub dla całego gatunku.
W dalszej części artykułu przyjrzymy się kilku przykładom różnych sposobów komunikowania się zwierząt.
Feromony
Feromon to wydzielany sygnał chemiczny wykorzystywany do wywołania odpowiedzi u innego osobnika tego samego gatunku. Feromony są szczególnie powszechne wśród owadów społecznych, takich jak mrówki i pszczoły. Feromony mogą przyciągać płeć przeciwną, podnosić alarm, oznaczać ścieżkę do pożywienia lub wyzwalać inne, bardziej złożone zachowania.
Poniższy obraz przedstawia ślady feromonów pozostawiane przez mrówki, aby kierować inne z kolonii do źródeł pożywienia. Gdy źródło pożywienia jest obfite, mrówki zostawiają feromony w drodze w jedną, jak i drugą stronę, tworząc szlak i przyciągając więcej mrówek. Kiedy źródło pożywienia się wyczerpuje, mrówki przestają zostawiać feromony w drodze powrotnej, pozwalając, by ślad powoli zanikałstart superscript, 3, comma, 4, end superscript.
Mrówki używają również feromonów do komunikowania swojego statusu społecznego lub roli w kolonii, a mrówki z różnych „kast” mogą różnie reagować na te same sygnały feromonówcubed. Rozgnieciona mrówka również uwolni wybuch feromonów, który ostrzega pobliskie mrówki o niebezpieczeństwie - i może zachęcić je do ataku i użądleniastart superscript, 5, comma, 6, end superscript.
Psy również komunikują się za pomocą feromonów. Wąchają się nawzajem, aby zebrać informacje chemiczne, dodatkowo wiele związków chemicznych jest również uwalnianych w ich moczu. Oddając mocz na krzak lub słupek, pies pozostawia ślad swojej tożsamości, który może zostać odczytany przez inne przechodzące psy jako roszczenie do pobliskiego terytoriumstart superscript, 7, comma, 8, end superscript.
Sygnały dźwiękowe
Komunikacja dźwiękowa - komunikacja oparta na dźwięku - jest szeroko stosowana w królestwie zwierząt.
Komunikacja dźwiękowa jest szczególnie ważna u ptaków, które używają dźwięków do przekazywania ostrzeżeń, przyciągania partnerów, obrony terytoriów i koordynowania zachowań grupowych. Niektóre ptaki potrafią także śpiewać melodie, które są stosunkowo długie i dźwięczne i wydają się być podobne wśród członków jednego gatunku.
Wiele gatunków niebędących ptakami również komunikuje się za pomocą dźwięku:
- Małpy wykrzykują ostrzeżenie, gdy drapieżnik jest w pobliżu, dając pozostałym członkom gromady szansę na ucieczkę. Kotawce sawannowe mają nawet różne krzyki, aby wskazać różne drapieżniki.
- Żaby ryczące rechoczą, aby przyciągnąć samice żab. W przypadku niektórych gatunków żab dźwięki można usłyszeć nawet z odległości jednej mili!
- Gibbony używają krzyków, aby oznaczyć swoje terytorium, odstraszając potencjalnych konkurentów. Para, samiec i samica, a nawet ich potomstwo, mogą wykonywać krzyki razem.
Woda, podobnie jak powietrze, może przenosić fale dźwiękowe, a zwierzęta morskie również używają dźwięku do komunikowania się. Na przykład delfiny wydają różne odgłosy - w tym gwizdy, ćwierkanie i kliknięcia - i układają je w złożone wzory. Pomysł, że może to reprezentować jakąś formę języka, jest intrygujący, ale też kontrowersyjnystart superscript, 9, end superscript.
Sygnały wizualne
Komunikacja wizualna obejmuje sygnały, które można zobaczyć. Przykładami takich sygnałów są gesty, mimika, postawa ciała i ubarwienie.
Gesty i postawa ciała to powszechnie używane sygnały wizualne. Na przykład szympansy informują o zagrożeniu, podnosząc ręce, uderzając o ziemię lub wpatrując się bezpośrednio w innego szympansa. Gesty i postawy są powszechnie używane w rytuałach godowych i mogą łączyć się z innymi sygnałami, takimi jak jaskrawe zabarwienie.
Wyraz twarzy jest również używany do przekazywania informacji u niektórych gatunków. Na przykład tak zwany uśmiech ze strachu - widoczny na twarzy młodego szympansa poniżej - sygnalizuje poddanie się. Jest on wykorzystywany przez młode szympansy, gdy zbliżają się do dominującego samca w swoim stadzie, aby potwierdzić, że akceptują jego dominację.
Zmiany w zabarwieniu służą również jako sygnały wizualne. Na przykład u niektórych gatunków małp skóra wokół narządów rozrodczych samicy nabiera jaskrawego zabarwienia, gdy samica jest w okresie płodnym cyklu rozrodczego. Zmiana koloru sygnalizuje, że do samicy mogą zbliżyć się zalotnicy.
Ogólne zabarwienie danego organizmu - nie tylko jego zmiana - może również być sygnałem wizualnymstart superscript, 1, end superscript. Na przykład jasne zabarwienie niektórych toksycznych gatunków, takich jak płazy drzewołazowate, działa jako sygnał ostrzegawczy dla drapieżników.
Sygnały dotykowe
Sygnały dotykowe mają bardziej ograniczony zasięg niż inne rodzaje sygnałów, ponieważ dwa organizmy muszą znajdować się tuż obok siebie, aby się dotknąćstart superscript, 10, end superscript. Mimo to, sygnały te są ważną częścią repertuaru komunikacyjnego wielu gatunków.
Sygnały dotykowe są dość powszechne u owadów. Na przykład zbieracz pszczół miodnych, który znalazł źródło pożywienia, wykona skomplikowaną serię ruchów zwanych tańcem pszczół, aby wskazać miejsce pożywienia. Ponieważ taniec ten odbywa się w ciemności w gnieździe, inne pszczoły interpretują go głównie poprzez dotyk start superscript, 11, comma, 12, end superscript.
Sygnały dotykowe odgrywają również ważną rolę w relacjach społecznych. Na przykład u wielu gatunków naczelnych członkowie grupy będą się wzajemnie pielęgnować - usuwając pasożyty i wykonując inne czynności higienicznestart superscript, 13, end superscript. To zachowanie wzmacnia współpracę i więzi społeczne między członkami grupystart superscript, 14, end superscript.
Bodźce dotykowe odgrywają również rolę w przetrwaniu bardzo młodych organizmów. Na przykład nowonarodzone szczenięta instynktownie ugniatają gruczoły mleczne matki, powodując uwolnienie hormonu - oksytocyny i produkcję mlekastart superscript, 15, end superscript.
Do czego służy komunikacja?
Jak pokazują powyższe przykłady, zwierzęta komunikują się za pomocą wielu różnych rodzajów sygnałów, a także używają tych sygnałów w szerokim zakresie kontekstów. Oto niektóre z najczęściej używanych funkcji komunikacji:
- Pozyskiwanie partnerów. Wiele zwierząt ma skomplikowane zachowania komunikacyjne związane z łączeniem się w pary, które mogą obejmować przyciąganie zainteresowania partnera lub konkurowanie z innymi potencjalnymi zalotnikami o dostęp do partnerów.
- Ustalenie dominacji lub obrona terytorium. U wielu gatunków zachowania komunikacyjne są ważne dla ustalenia dominacji w hierarchii społecznej lub obrony terytorium.
- Koordynowanie zachowań grupowych. U gatunków społecznych komunikacja ma kluczowe znaczenie w koordynowaniu działań grupy, takich jak zdobywanie pożywienia i obrona, oraz w utrzymaniu spójności grupy.
- Opieka nad młodymi. Spośród gatunków, które zapewniają opiekę rodzicielską potomstwu, komunikacja koordynuje zachowania rodziców i potomstwa, aby zapewnić przetrwanie potomstwa.
Jak pokazują te przykłady, komunikacja pomaga organizmom w wykonywaniu podstawowych funkcji życiowych, takich przetrwanie, zdobywanie partnerów i opieka nad młodymi.
Chcesz dołączyć do dyskusji?
Na razie brak głosów w dyskusji