Główna zawartość
Kurs: Biologia > Rozdział 13
Lekcja 4: Fotooddychanie: rośliny C3, C4 i CAMRośliny C3, C4 i CAM
Jak ścieżki metaboliczne C4 i CAM pomagają w ograniczaniu fotooddychania. Tłumaczenie na język polski zrealizowane przez Fundację Edukacja dla Przyszłości dzięki wsparciu Fundacji „HASCO-LEK".
Kluczowe punkty:
- Fotoddychanie jest nieekonomiczną ścieżką, która pojawia się, kiedy enzym o nazwie rubisco łączy się z tlenem zamiast z dwutlenkiem węgla.
- Większość roślin to rośliny
, które nie mają specjalnych cech, które walczą ze zjawiskiem fotooddychania. - Rośliny
minimalizują fotooddychanie przez oddzielenie przestrzenne początkowej asymilacji i cyklu Calvina, przeprowadzając te kroki w innych rodzajach komórek. - Rośliny CAM (ang. crassulacean acid metabolism) ograniczają fotooddychanie i oszczędzają wodę dzięki oddzielaniu tych tych etapów w czasie, pomiędzy nocą a dniem.
Wprowadzenie
Wysokie plony są bardzo ważne dla możliwości wykarmienia ludzi i także dla funkcjonowania gospodarek. Jeśli usłyszałbyś, że jest jeden czynnik, który mógłby zredukować ilość pszenicy o i soi o w USA, mógłbyś być wysoce zdziwiony tym, co to jest.
Jak się okazuje, czynnikiem stojącym (w rzeczywistości) za tymi liczbami jest fotooddychanie. Ta nieekonomiczna metaboliczna ścieżka rozpoczyna się, kiedy rubisco, enzym asymilujący węgiel w cyklu Calvina, wychwytuje częściej niż . Zużywa zasymilowany węgiel, marnuje energię i zdaje się działa, kiedy rośliny zamykają swoje aparaty szparkowe (pory w liściach), aby zminimalizować utratę wody. Wysokie temperatury sprawiają, że proces się nasila.
Niektóre rośliny, inaczej niż pszenica i soja, mogą uciec tym najgorszym efektom fotooddychania. Ścieżki i CAM są dwoma adaptacjami - korzystnymi cechami uzyskanymi na drodze naturalnej selekcji - która pozwalają poszczególnym gatunkom zminimalizować fotooddychanie. Te ścieżki działają dzięki utrzymaniu, że rubisco zawsze wymaga wysokich stężeń , co sprawia, że niechętnie łączy się on z .
W dalszej części tego artykułu będziemy przyglądać się bliżej ścieżkom \text i CAM i zobaczymy jak one zmniejszają fotooddychanie.
Rośliny
"Normalna" roślina - ta, która nie ma fotosyntetycznych adaptacji do zredukowania fotooddychania - jest nazywana rośliną . Pierwszym etapem cyklu Calvina jest asymilacja dwutlenku węgla przez rubisco i rośliny, które wykorzystują tylko jeden "standardowy" mechanizm asymilacji węgla są nazywane roślinami , ponieważ trójwęglowy związek (3-fosfoglicerynian) jest wytwarzany w tej reakcji . Około gatunków roślin na naszej planecie jest roślinami , w tym ryż, pszenica, soja i wszystkie drzewa.
Rośliny
W roślinach , reakcje zależne od światła i cykl Calvin są fizycznie rozdzielone, przy czym reakcje zależne od światła występują w komór (tkance gąbczastej, znajdującej się w środkowej części liścia), zaś cykl Calvina występuje w specjalnych komórkach znajdujących się wokół wiązki przewodzącej. Komórki te są nazywane komórkami pochwy wiązkowej.
Aby zrozumieć, z czego wynika taki rozdział reakcji, spójrzmy na przykład fotosyntezy w akcji. Najpierw, atmosferyczny jest asymilowany w komórkach mezofilu do prostego, -węglowego kwasu organicznego (szczwiooctowego). Ten krok jest katalizowany przez enzym nie-rubisco, o nazwie karboksylaza PEP, która nie ma skłonności do wiązania . Szczawiooctan jest następnie przekształcany do podobnej cząsteczki - jabłczanu, który może być transportowany do komórek pochwy wiązkowej. Wewnątrz pochwy wiązkowej, jabłczan rozpada się, uwalniając cząsteczkę . Następnie ulega asymilacji przy udziale rubisco do cukrów poprzez cykl Calvina, dokładnie tak jak w fotosyntezie .
Proces ten ma swoją cenę w postaci energii: ATP musi być wydatkowane na zwrot trójwęglowej "transportowej" cząsteczki z komórki pochwy wiązkowej oraz przygotowanie do pobrania kolejnej cząsteczki atmosferycznego . Jednakże, z tego względu, że komórki mezofilu stale pompują do sąsiednich komórek pochwy wiązkowej w postaci jabłczanu, zawsze występuje tu wysokie stężenie w stosunku do wokół rubisco. Strategia ta minimalizuje fotooddychanie.
Szlak jest wykorzystywany w około wszystkich roślin naczyniowych; niektóre przykłady to palusznik, trzcina cukrowa i kukurydza. Rośliny są powszechne na obszarach, które są gorące, mniej obficie występują na obszarach, które są chłodniejsze. W warunkach wysokiej temperatury, korzyści ze zminimalizowanego procesu fotooddychania mogą przewyższać koszt wykorzystania ATP do przeniesienia z komórki mezofilu do komórki pochwy wiązkowej.
Rośliny CAM
Niektóre rośliny, które są przystosowane do bytowania w suchych środowiskach, takie jak kaktusy i ananasy, wykorzystują szlak fotosyntezy CAM (CAM) by zminimalizować fotooddychanie. Nazwa ta pochodzi od rodziny roślin Crassulaceae, w których naukowcy po raz pierwszy odkryli występowanie tego szlaku.
Zamiast rozdzielania reakcji zależnych od światła i procesu wykorzystania w cyklu Calvina w przestrzeni, rośliny CAM rozdzielają te procesy w czasie. Nocą, rośliny CAM otwierają aparaty szparkowe, pozwalając na dyfuzję do wewnątrz liści. jest asymilowany do szczawiooctanu przez karboksylazę PEP (ten sam etap jest wykorzystywany przez rośliny ), a następnie przekształca się do jabłczanu lub innego typu kwasu organicznego .
Kwas organiczny jest przechowywany wewnątrz wakuoli do następnego dnia. W świetle dziennym, rośliny CAM nie otwierają aparatów szparkowych, ale nadal mogą przeprowadzać fotosyntezę. To dlatego, że kwasy organiczne są transportowane z wakuoli i uwalniają , który wchodzi w cykl Calvina. To kontrolowane uwalnianie utrzymuje wysokie stężenie wokół rubisco .
Szlak CAM wymaga ATP na kilku etapach (nie pokazano powyżej), więc tak jak w fotosyntezie , wymaga pewnych strat energii. Jednak gatunki roślin, które wykorzystują fotosyntezę CAM nie tylko unikają fotooddychania, ale są również bardzo oszczędne jeśli chodzi o zużywanie zapasów wody. Ich aparaty szparkowe otwierają się tylko w nocy, kiedy wilgotność powietrza jest wyższa, a temperatury są chłodniejsze, oba te czynniki, zmniejszają utratę wody z liści. Rośliny CAM zwykle dominują na bardzo gorących, suchych obszarach, takich jak pustynie.
Porównanie roślin , i CAM
Rośliny , oraz rośliny CAM wykorzystują cykl Calvina, do wytwarzania cukrów z . Te szlaki asymilacji mają różne zalety i wady i sprawiają, że rośliny lepiej przystosowują się do różnych siedlisk. Mechanizm działa dobrze w chłodnych warunkach, natomiast rośliny i CAM są lepiej przystosowane do gorących, suchych środowisk.
Zarówno szlaki oraz CAM wyewoluowały niezależnie ponad trzydzieści razy, co sugeruje, że mogą one dać gatunkom roślin rozwijających się w gorących klimatach znaczącą przewagę ewolucyjną .
Rodzaj | Rozdzielenie początkowej asymilacji | Otwarcie aparatu szparkowego | Najlepiej zaadaptowany do |
---|---|---|---|
Bez rodzielania | Dzień | Zimne, wilgotne środowiska | |
Pomiędzy komórkami mezofilu a pochwy wiązkowej (w przestrzeni) | Dzień | Gorące, słoneczne środowiska | |
CAM | Pomiędzy nocą a dniem (w czasie) | Noc | Bardzo gorące, suche środowiska |
Chcesz dołączyć do dyskusji?
Na razie brak głosów w dyskusji