Leczenie nadciśnienia tętniczego — film z polskimi napisami

8 Wspólny Komitet Narodowy w skrócie JNC-8, zaproponował ostatnio użyteczne rekomendacje odnośnie tego, kiedy leczyć pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi oraz jakie ciśnienie jest odpowiednie, dla kogo. Jeśli masz więcej niż 60 lat, Twoje leczenie powinno mieć na celu obniżenie ciśnienie skurczowego do wartości mniejszej niż 150 milimetrów słupa rtęci oraz ciśnienia rozkurczowego do wartości poniżej 90 milimetrów słupa rtęci. Jednak, jeśli masz mniej niż 60 lat, celem jest obniżenie ciśnienie do wartość 140 milimetrów słupa rtęci dla ciśnienia skurczowego oraz mniej niż 90 milimetrów słupa rtęci dla ciśnienia rozkurczowego. Dodatkowo, jeśli masz powyżej 18 roku życia i przewlekłą chorobę nerek lub cukrzycę, zaleca się spróbować obniżyć ciśnienie krwi poniżej 140 dla skurczowego oraz poniżej 90 dla rozkurczowego. Aby osiągnąć te wartości, można zastosować różne zasady, które zostaną zarekomendowane lub przepisane. Pierwszą i bardzo istotną jest zmiana stylu życia, która może zostać wskazana prawie zawsze z jakimś rodzajem lekarstwa. Możesz dostać sugestię do zastosowania DASH, czyli zwalczanie nadciśnienie przy pomocy diety. Nazwa sugeruje, zmianę stylu życia w kontekście diety, czyli wskazuje spożywanie jedzenia z mniejszą ilością sodu, jak również jedzenie produktów pełnoziarnistych, owoców, warzyw i niskotłuszczowych produktów. Inną zmianą w stylu życia, bardzo, bardzo, bardzo duża to rzucenie palenia, jak i ograniczenie spożywania alkoholu w znacznym stopniu, Również, ćwiczenia 30 minut dzienne i utrata wagi ciała jest wskazana, jako istotna zmiana w stylu życia. Jeszcze raz, lekarstwa również mogą zostać przepisane wraz ze zmianą stylu życia. Mamy pierwszorzędowe oraz drugorzędowe leki leczące nadciśnienie. Leki pierwszorzędowe są zazwyczaj rekomendowane, jako początkowa forma terapii, ponieważ badania pokazały, że są najbardziej efektywne w zapobieganiu komplikacjom związanych z nadciśnieniem i ogólnie są one bezpieczne, a w większości przypadków, całkiem tanie. Jako, że ciśnienie krwi jest powiązane z przepływem, czy też objętością płynów w Twoim ciele, jak i oporem w naczyniach krwionośnych, to te leki będą wpływały na te dwa czynniki. Pierwszym z leków są tiazydy. Zwiększają one wydzielanie sodu oraz wody przez nerki, redukując objętość płynów, a tym samym ciśnienie krwi. Możesz również mieć przepisane blokery kanałów wapnia, które blokują te kanały w mięśniach gładkich naczyń krwionośnych, pozwalając jonom wapnia przejść przez nie. W rezultacie, zmniejszają skurcze naczyń krwionośnych i rozluźniają je. A to dosłownie sprawia, że są większe, co zmniejsza opór, jak i ciśnienie krwi, prawda? Mamy również inhibitory ACE, które zapobiegają działaniu układu renina–angiotensyna–aldosteron. Czyli te inhibitory blokują formowanie angiotestyny, która odpowiada za zwężanie naczyń krwionośnych. Ponieważ kurczy ona naczynia krwionośne, w rezultacie po działaniu inhibitorów dochodzi do ich rozszerzenia, a tym samym zmniejszenia oporu i ciśnienia krwi. Nie tylko, zapobiega tworzeniu aldosteronu, co obniża poziom retencji sodu i wody, jak i objętość krwi, a tym samym ciśnienie krwi. Mamy też blokery receptora angiotestyny II. Daje on takie same rezultaty, jak inhibitory ACE, ale zamiast blokować tworzenie angiotestyny II, blokują receptory, które odpowiadają na angiotestynę II. Jeśli leki pierwszego wyboru, nie są efektywne, wtedy lekarz może przepisać te drugorzędowe, w celu leczenia nadciśnienia. Niektóre z nich opiszę poniżej . Mogłeś dostać już blokery receptorów aldosteronu, które robią to, co sugeruje ich nazwa. Blokują receptory aldosteronu, a ponieważ aldosteron powoduje retencje sodu i wody, zablokowanie tych receptorów, obniży retencję sodu i wody, a tym samym objętość krwi, oraz ciśnienie krwi. Inhibitory reniny blokują działanie enzymu reniny, które zmienia angiotensynogen w angiotestynę I. Zapobiega to możliwemu tworzeniu angiotestyny II oraz aldosteronu, co tym samym, podobnie, jak inhibitory ACE, obniża opór oraz objętość krwi. Inny to bloker receptorów alfa-andrenergicznych. Blokują one receptory, które znajdują się w mięśniach gładkich naczyń krwionośnych. Kiedy te receptory zostają zablokowane, dochodzi do zatrzymania zwężania naczyń krwionośnych, a tym samym rozszerzają się, zmniejszając opór. Ostatecznie, masz inhibitory ośrodkowego układu androgenicznego. Zapobiegają one przesyłaniu przez mózg sygnałów do układu sympatycznego, które normalnie spowodowałyby szybsze bicie serca i kurczenie się naczyń krwionośnych. Blokując tę odpowiedź, Twoje naczynia krwionośne poszerzają się, opór obniża, a ciśnienie krwi maleje.