If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Poród - film z polskimi napisami

Stworzone przez: Vishal Punwani.

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.

Transkrypcja filmu video

Gdy dojdziemy do końca ciąży, około 38.5 tygodnia, nadchodzi czas narodzin dziecka. Narodziny dziecka, nazywane również porodem, ma miejsce około tygodnia wcześniej lub później od daty rozwiązania. Gdy dojdzie do określonej daty rozwiązania, kilka fizjologicznych zmian zajdzie w organizmie matki, aby przygotować ją do porodu. Na przykład, poziom progesteronu zacznie się obniżać od około 37 tygodnia. Poziom progesteronu wcześniej był całkiem wysoki, ponieważ jego zwiększona ilość, rozluźniała mięśnie gładkie macicy, zapobiegając skurczom tych mieśni oraz przedwczesnemu porodowi. Tak więc, poziom progesteronu spada około 37 tygodnia, jednak poziom estrogenu wciąż pozostaje wysoki. Nowy, wyższy stosunek ilości estrogenu do progesteronu przyczynia się do, tego że mięśnie macicy są bardziej czułe na inne hormony, takie jak oksytocyna, produkowana przez tylnią przysadkę mózgową, która próbuje wzbudzać skurcze macicy. Niektóre kobiety czują pewien rodzaj słabych skurczów w ostatnim etapie ciąży, wynikające z obniżającego się poziomu progesteronu. Nie oznacza to, że nadszedł czas porodu. I, że dziecko jest gotowe do narodzin. Te skurcze pojawiają się tylko przez obniżony poziom progesteronu i mają swoją własną nazwę. Mogą być nazywane fałszywymi skurczami porodowymi lub skurczami Braxtona-Hicksa. Przejdźmy do przedniego widoku miednicy i macicy matki. To jest macica. W jej wnętrzu mamy łożysko. Pomarańczowa struktura, rodzaj cienkiej błony to błony płodowe. Ta część tutaj, to szyjka macicy, która normalnie jest bardziej zwężona, jednak rozszerzyłem ją trochę, dla lepszego widoku tego, co się tu znajduje. Ta kość tutaj oraz ta po drugiej stronie, to kości biodrowe, inaczej kości miednicze. Razem tworzą miednicę. To jedna z kości udowych matki , a ta przestrzeń tutaj to kanał rodny, czyli pochwa. Kiedy dojdzie do daty porodu matki, płód zaczyna obniżać swoje ułożenie w macicy, ponieważ robi się coraz cięższy. Kiedy zacznie uciskać szyjkę macicy od wewnątrz, będzie to stymulować zarówno skurcze macicy, jak i poszerzanie się szyjki macicy. Stwórzmy mały schemat w rogu, który będzie postępował wraz z nami. Przy okazji, łożysko zaczyna wydzielać duże ilości innego hormonu, o którym jeszcze nie mówiliśmy, nazywanego relaksyną. Jest to jeden z hormonów, którego nazwa opisuje jego funkcje. Relaksyna wpływa dwojako na kości miednicze. Poluźnia więzadła miednicy, tak aby kości miednicy mogły się trochę poszerzyć, umożliwiając powiększanie się macicy. Co ważniejsze, otwiera spojenie łonowe, poprzez poluźnienie stawu spojenia łonowego pomiędzy lewą i prawą stroną miednicy. Te procesy są ważne z dwóch względów. Aby przygotować przestrzeń dla rozwijającego się płodu, oraz aby ułatwić poród dziecka przez spojenie łonowe, ponieważ jest ono teraz rozszerzone. Relaksyna pomaga w narodzinach dziecka o wiele bardziej niż to o czym opowiedzieliśmy. Pomaga również rozszerzyć szyjkę macicy podczas porodu, zobaczymy to wkrótce. Teraz, gdy wiemy co się dzieje w organizmie matki przed porodem, przejdźmy do poszczególnych etapów porodu, który podzielimy na trzy części. Są nimi rozszerzanie się szyjki macicy, narodziny dziecka oraz okres popłodowy, w całości poród trwa od 7 do 20 godzin, w zależności od tego, jak szybko każdy z etapów zachodzi. Wracając do porodu, patrzymy na mamę z przodu, żebyś dobrze widział co się dzieje wewnątrz. Jesteśmy teraz w trakcie pierwszego etapu, czyli rozszerzania się szyjki macicy. Widzimy, że szyjka macicy jest przeszkodą dla dziecka. Okazuje się, że aby dziecko przeszło przez kanał rodny, szyjka macicy musi się całkowicie rozszerzyć. Zazwyczaj do około 10 centymetrów, co wystarcza, aby główka dziecka oraz jego ciało przecisnęło się. Więc rozszerzenie się szyjki macicy jest konieczne. Jak do tego dochodzi? Na kilka sposobów. Po pierwsze, mamy całkiem wysokie stężenie oksytocyny, wydzielanej z przysadki mózgowej, która przyczynia się do skurczów macicy. Te silne skurcze powodują, że błony otaczające płód wydzielają hormony nazywane prostaglandynami, które rozkurczają szyjkę macicy, i zwiększają ilość skurczy macicy. Prowadzi to do sytuacji, w której mamy silne skurcze macicy, powodujące wydzielanie prostaglandyn, która powoduje, że skurczę są coraz silniejsze. I te silne skurcze prowadzą do wydzielania jeszcze większej ilości prostaglandyn, a cały ten cykl powtarza się w ramach pozytywnego sprzężenia zwrotnego. Siła skurczy będzie rosła i rosła, prowadząc do prawdziwej akcji porodowej, w przeciwieństwie do porodu fałszywego, o którym mówiłem wcześniej. Mieliśmy mówić o rozszerzającej się szyjce macicy, a omówiliśmy skurcze macicy, jednak te dwa procesy są powiązane. Skurcze macicy przebiegają w ciekawy sposób. Jej boki kurczą się w górę, co jak możesz sobie wyobrazić, wpływa na szyjkę macicy, powodując jej niewielkie rozwarcie. Skurcze popychają również płód w stronę szyjki macicy, co jest pewnego rodzaju punktem zapalnym, powodującym, że poszerza się jeszcze bardziej, tak jak na naszym schemacie. Przyczynia się do tego również relaksyna, porzeszając szyjkę macicy jeszcze bardziej. Dopiszmy je wszystkie do naszego schematu. Podczas rozszerzania się szyjki macicy, niewielka ilość wydzieliny, nazywanej czopem śluzowym, znajduje się on w szyjcie macicy, aby uszczelnić ją podczas ciąży, jest wydzielana i usuwana z pochwy, co może się wydarzyć kilka dni przez porodem lub w jego trakcie. I zazwyczaj jest znakiem tego, że poród się rozpoczął. Również, błony otaczające płód, nazywane błonami płodowymi, pękają w trakcie porodu, uwalniając wody płodowe. Jest to proces, który odpowiada za słynne "odejście wód" u mamy, oznaczę to kolorem pomarańczowym. Wracając do szyjki macicy. Gdy rozszerzy się do około 4 centymetrów, organizm mamy przechodzi do fazy porodu określanej porodem właściwym. Skurcze stają się coraz silniejsze, a gdy szyjka macicy poszerzy się do 10 centymetrów, do maksymalnej średnicy, mama będzie odczuwała konieczność parcia. Jest to sygnał, że przechodzi do etapu wydzielania. Etap wydzielania rozpoczyna się, gdy główka płodu wchodzi do kanału rodnego, a kończy się urodzeniem dziecka. Podczas tego etapu, macica kontynuuje rytmiczne skurcze, pomagające wypchać dziecko z organizmu matki. Możesz myśleć, że kanał rodny jest za mały na główkę dziecka. Czy musimy się tym martwić? Okazuje się, że czaszka noworodka nie jest całkiem złączona. Kości w pewnym sensie ślizgają się po sobie, dochodzi do kompensacji czaszki na tyle, aby dziecko zmieściło się w kanale rodnym. Gdy główka dziecka stanie się widoczna dla opieki medycznej wspierającej poród, obracają oni dziecko na bok, aby poród stał się łatwiejszy zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Swoją drogą, na tym rysunku, główka dziecka już całkiem opuściła kanał rodny. Po narodzinach dziecka, pępowina, która łączyła go z łożyskiem zostaje przecięta, a dziecko jest myte. Ostatnim etapem porodu jest urodzenie łożyska oraz wszystkich błon płodowych, nazywamy go etapem poporodowym. Gdy dziecko zostanie urodzone, macica kontynuuje skurcza, aby wymusić odłączenie się łożyska od ścianek macicy i wydalenie go przez pochwę. Jest to prosty proces, w porównaniu do narodzin dziecka. Po tym etapie, macica wciąż się kurczy, pomaga to jej powrócić do swojego normalnego rozmiaru. Proces obkurczania się macicy nazywany jest inwolucją. Inwolucja pozwala innym organom matki powrócić na swoje właściwe miejsce po porodzie. Powinienem również wspomnieć, że zazwyczaj główka dziecka, jako pierwsza przechodzi przez szyjkę macicy, jest to ułożenie nazywane ułożeniem wierzchołkowym. Jednak w mniej niż 5% porodów, dzieje się tak, że dziecko ułożone jest w przeciwnym kierunku, jego pośladki albo nogi, jako pierwsze dochodzą do szyjki macicy. Nazywamy to ułożeniem pośladkowym. Jest ono bardziej ryzykowne dla matki i dziecka, od normalnego ułożenia podczas porodu. Jeśli do niego dojdzie, to zespół medyczny będzie bardziej skłonny od przeprowadzenia normalnego porodu, do wykorzystanie metody cięcia cesarskiego. Polega ono na wykonaniu nacięcia w dolnej części brzucha i macicy, aby wyciągnąć dziecko bezpośrednio przez przednią ścianę brzuszno-maciczną. Cesarskie cięcie jest trochę bardziej ryzykowne niż normalny poród, zarówno dla matki, jak i dla dziecka. Dlatego opieka medyczna zazwyczaj rekomenduje to rozwiązanie, gdy jest ono konieczne.