If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Niewydolność oddechowa - artykuł i film z polskimi napisami

Jak można stwierdzić, że ktoś ma problemy z oddychaniem? Zwiększona ilość energii, jaką trzeba włożyć we wdech, uczucie braku powietrza, sinica - to typowe objawy niewydolności oddechowej. Dowiedz się, jak wyglądają te objawy i dlaczego zachodzą. Stworzone przez: Amy Fan.

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.

Transkrypcja filmu video

Niewydolność oddechowa to jedno z takich zaburzeń, przy których nikt nie ma wątpliwości Niewydolność oddechowa to jedno z takich zaburzeń, przy których nikt nie ma wątpliwości że coś jest nie tak. Ale umiejętność rozpoznania u kogoś niewydolności oddechowej jest niezwykle ważna. Ale umiejętność rozpoznania u kogoś niewydolności oddechowej jest niezwykle ważna. Wytłumaczę ją na przykładzie pacjenta. Nazwijmy go Bob i dajmy mu trochę włosów. Mam wrażenie, że dorysowanie włosów odwraca uwagę od tego, że nie umiem rysować :) Bob ma niewydolność oddechową. Narysuję mu resztę ciała. Omówimy na jego przykładzie ostrą niewydolność oddechową. Ostrą, czyli taką, która rozwinęła się niedawno, na przestrzeni dni. To nie jest tak, że Bob od wielu lat ma chorobę płuc. O takiej sytuacji wspomnimy później. Osobę niewydolną oddechowo można poznać po kilku charakterystycznych rzeczach, które można zobaczyć i usłyszeć. To są w tej sytuacji najważniejsze zmysły. Dotyk ani smak nam się nie przydadzą. Co możemy zobaczyć? Pacjent, który nie może oddychać nie położy się. Pierwszą rzeczą, którą zrobi jest przyjęcie pozycji siedzącej lub stojącej. Pierwszą rzeczą, którą zrobi jest przyjęcie pozycji siedzącej lub stojącej. Dlatego w szpitalu, kiedy ktoś ma chorobę płuc rzadko kiedy widzimy go leżącego w łóżku. Jest oczywiście dużo różnych rodzajów chorób płuc, Jest oczywiście dużo różnych rodzajów chorób płuc, ale przyczyny preferowania pozycji siedzącej są podobne. Wszyscy mamy mięsień zwany przeponą. Podczas wdechu porusza się ona w dół powiększając przestrzeń klatki piersiowej, co umożliwia wniknięcie powietrza przez nos i usta. A ze względu na grawitację, łatwiej jest obniżyć przeponę na siedząco. Tak, żeby nie trzeba było walczyć z grawitacją, gdy przepona musi przemieścić się w kierunku stóp. gdy przepona musi przemieścić się w kierunku stóp. Jednym z powodów trudności z oddychaniem jest obecność płynu. W pozycji leżącej, grawitacja sprawia, że płyny rozprowadzają się na całe płuca. Płuca są skąpane w płynie. W pozycji siedzącej płyn spływa na dół. Sprawia to, że szczyty płuc mogą funkcjonować lepiej. Dlatego ludzie siedzą, gdy nie mogą oddychać. Kolejną rzeczą, którą możesz zauważyć jest przyspieszenie oddechu. Prawidłowa częstość oddechów u dorosłego wynosi 8-16 na minutę [12-16], ale w niewydolności oddechowej jest większa, bo jeśli nie możesz robić efektywnych oddechów kompensujesz to robiąc ich więcej. Wiąże się z tym możliwość nasilenia aktywności układu współczulnego, który bierze udział w odpowiedzi typu "walcz lub uciekaj". Tak dzieje się w sytuacjach awaryjnych, gdy organizm musi podjąć walkę lub ucieczkę. Jedną z rzeczy, za którą odpowiada układ współczulny, niezbyt związaną z naszym tematem, jest rozszerzenie źrenic, dzięki czemu do oka trafia więcej światła. Zwiększa się też przepływ krwi w kończynach, a zmniejsza w jelitach, żebyś nie musiał przejmować się trawieniem w trakcie kolejnych minut walki. W układzie oddechowym, pobudzenie współczulne powoduje rozszerzenie oskrzeli, zwiększa się średnica dróg oddechowych, przez co przepływ powietrza może być większy. Nie chciałam, żeby ta tchawica była taka krzywa. Nie chciałam, żeby ta tchawica była taka krzywa. Wyobraź sobie, że podąża prosto i przez środek szyi. Wyobraź sobie, że podąża prosto i przez środek szyi. Chociaż właściwie, kiedy dochodzi do niewydolności oddechowej z powodu odmy opłucnowej Chociaż właściwie, kiedy dochodzi do niewydolności oddechowej z powodu odmy opłucnowej płuco czasem zapada się i tchawica może się tak przemieścić. płuco czasem zapada się i tchawica może się tak przemieścić. Ale tego nie możemy stwierdzić tylko patrząc na pacjenta. Potrzebne jest RTG albo jakiś inny sposób obrazowania. Dziś rozmawiamy tylko o tym, co możemy zobaczyć gołym okiem. Zatem, zwiększa się częstość oddechów oraz pojawia się grupa objawów nazywanych wzmożoną pracą oddechową. Zatem, zwiększa się częstość oddechów oraz pojawia się grupa objawów nazywanych wzmożoną pracą oddechową. Jest do bardzo specyficzny sposób oddychania. Jest do bardzo specyficzny sposób oddychania. Oddychanie jest zazwyczaj ciche. Przepona obniża się, klatka piersiowa poszerza. Nie wymaga to świadomego wysiłku. Kiedy trudno jest oddychać, angażują się inne mięśnie: mięśnie szyi, grzbietu, a nawet brzucha. Możesz wtedy zauważyć ich napięcie, szyja i ramiona starają się pomóc powiększyć klatkę piersiową. Pojawia się też zaciąganie przestrzeni międzyżebrowych. Pomiędzy żebrami znajdują się mięśnie. W niewydolności oddechowej mogą pracować tak intensywnie, żeby skompensować niewydolność, że podczas wdechu widzimy ich ślady. Kiedy pacjent ściągnie koszulkę, możemy zauważyć ślady żeber dlatego, że mięśnie międzyżebrowe bardzo intensywnie pracują oraz dlatego, że w płucach jest obniżone ciśnienie. Tkanka jest zasysana przez to do środka. Nazywamy to zaciąganiem przestrzeni międzyżebrowych i jest ono objawem nasilonej pracy oddechowej. U niemowląt pojawia się poruszanie skrzydełkami nosa, poszerzają się one podczas oddechu. Możesz sam teraz spróbować świadomie rozszerzyć swoje nozdrza. Możesz sam teraz spróbować świadomie rozszerzyć swoje nozdrza. To kolejny sposób na wpuszczenie do płuc większej ilości powietrza, obserwowany głównie u małych dzieci. Następnym widocznym objawem jest sinica, czyli niebieskawe zabarwienie powłok. O niebieskiej krwi myślimy jako o tej zawierającej mało tlenu. W rzeczywistości nie jest niebieska, tylko trochę ciemniejsza, ale przez skórę wydaje się niebieskawa. Najlepiej widoczne jest to na błonach śluzowych, bo są cieńsze niż skóra, a więc usta i oczy. Ale także kończyny, bo są najdalej od serca. Ręce i stopy mogą stać się sine. To dotyczy ostrej niewydolności oddechowej. Gdyby Bob miał ją przez lata, gdyby miał przewlekłą niewydolność oddechową, prawdopodobnie miałby palce pałeczkowate. Tutaj mamy rękę. Zazwyczaj palce są jakby węższe na końcach, to jest normalny kształt. Palce pałeczkowate są poszerzone na końcach, przybierają kształt bardziej zbliżony do kiełbaski. Palce pałeczkowate w przewlekłej niewydolności oddechowej. Prawdopodobnie dzieje się tak dlatego, że przez wieloletni niedobór tlenu, dystalne (dalsze) części palców ulegają hipertofii, tkanka rozrasta się, żeby dostać więcej tlenu. tkanka rozrasta się, żeby dostać więcej tlenu. Tak tworzą się pałeczkowate palce. I jeszcze raz, tylko w przewlekłej niewydolności. Bob ich teraz nie ma, bo niewydolność oddechowa rozwinęła się u niego niedawno. Bob ich teraz nie ma, bo niewydolność oddechowa rozwinęła się u niego niedawno. Teraz przejdźmy to tego, co można usłyszeć. Jest bardzo wiele odgłosów powiązanych z chorobami płuc, ale pierwszym, który przychodzi do głowy w przypadku niewydolności oddechowej jest stridor. ale pierwszym, który przychodzi do głowy w przypadku niewydolności oddechowej jest stridor. Słyszymy go raczej nad klatką piersiową, gdy zwężenie znajduje się wysoko, na poziomie karku i szyi. [stridor, czyli świst krtaniowy jest objawem zwężenia dróg oddechowych na poziomie gardła, krtani lub górnej części tchawicy] Nie wiem czy potrafię wydać odpowiedni dźwięk, ale stridor brzmi mniej więcej tak. Kiedy pacjent nabiera powietrza słychać dodatkowy odgłos. Jakbyśmy włożyli słomkę do ust i starali się wciągnąć przez nią powietrze. Można usłyszeć też dźwięk podobny do charczenia. Wiele mięśni brzucha, szyi, grzbietu i klatki piersiowej stara się pomóc przeponie we wdechu i wydechu. Część powietrza oddziałuje na fałdy głosowe i powoduje ten dźwięk. Brzmi trochę jak w filmach sztuk walki. Kiedy bohater kogoś uderza, używa tak dużej siły, że możemy usłyszeć ten dźwięk. Możemy o nim myśleć jako o dźwięku wydechowym. Na przykład w rozedmie, gdy pacjent ma trudność z usunięciem powietrza z płuc, użycie mięśni brzucha pomaga je wyrzucić i podczas wydechu słychać charczenie. Dorośli nie powinni mieć problemu z powiedzeniem, że "nie mogą oddychać". Raczej nie powiedzą, że mają niewydolność oddechową, ale to, że nie mogą złapać oddechu już tak. Jeśli mamy do czynienia z osobami, które nie mogą nam tego powiedzieć, albo z dziećmi, bardzo ważne jest, żeby mieć te objawy w głowie. bardzo ważne jest, żeby mieć te objawy w głowie. Znaki, które możemy usłyszeć lub zobaczyć wskazujące na niewydolność oddechową.