Rodzaje chorób płuc - film z polskimi napisami

Funkcją płuc Funkcją płuc jest odbieranie krwi nieutlenowanej, zużytej przez organizm. Zapiszę ją kolorem niebieskim. Zbierają tą krew i "dodają" do niej tlenu, zostaje ona utlenowana, staje się krwią "czerwoną". Chodzi o to, że krew nieutlenowana jest nieco ciemniejsza od utlenowanej, dlatego oznaczamy je zwykle jako niebieską i czerwoną. dlatego oznaczamy je zwykle jako niebieską i czerwoną. Stąd, serce pompuje krew do reszty ciała. Stąd, serce pompuje krew do reszty ciała. Tym, w skrócie, zajmują się płuca. A żeby móc to robić, pobierają tlen z atmosfery oraz pobierają dwutlenek węgla z krwi i go usuwają. CO2, dwutlenek węgla. Ta wymiana gazów obrazuje to, co dzieje się z każdym naszym oddechem. Jak płuca to robią? Na początek porozmawiajmy o ich budowie. Wyglądają nieco jak drzewo odwrócone do góry nogami, wszystkie te rozgałęzienia robią się coraz mniejsze aż osiągną odgałęzienia końcowe. Istnieje 20, czy 30 poziomów tych odgałęzień. Nie jestem w stanie ich wszystkich narysować, ale rozumiesz chyba ideę - coraz bardziej się rozgałęziają. Na samym końcu znajdują się jednostki zwane pęcherzykami płucnymi. Na samym końcu znajdują się jednostki zwane pęcherzykami płucnymi. Zapiszę to słowo. Zapiszę to słowo. Są one właściwie woreczkami powietrznymi. Narysuję niżej jak wyglądają. Pęcherzyki przypominają kształtem żarówkę, mają bardzo cienkie ściany, a wzdłuż nich, bardzo blisko, ale jednak nie bezpośrednio obok, znajduje się unaczynienie. Dzięki niemu, substancje przechodzą pomiędzy krwią a płucami. Dzięki niemu, substancje przechodzą pomiędzy krwią a płucami. Zaczniemy od niebieskiej - nieutlenowanej części unaczynienia. Zaczniemy od niebieskiej - nieutlenowanej części naczyń. Gdy powietrze wędruje do pęcherzyków i z powrotem, gazy przemieszczają się pomiędzy krwią a pęcherzykami i krew staje się czerwona. Dlatego, że jest w niej tlen. Możesz o tym myśleć jako o wdechu, tlen wchodzi do środka i dociera do naczyń krwionośnych. Podczas wydechu, dwutlenek węgla przechodzi odwrotną drogę i dzięki wydechowi może o opuścić płuca. Ta wymiana zachodzi dzięki różnicy ciśnień gazów. Kiedy jest tu więcej tlenu, więcej w porównaniu do naczyń krwionośnych, tlen chce opuścić naczynia. A kiedy w naczyniach jest relatywnie więcej dwutlenku węgla, chce on przejść do miejsca, w którym jest go mniej, czyli do pęcherzyka. Podsumowując, umożliwia nam to pobieranie substancji, których potrzebujemy i pozbywanie się tych, których już nie chcemy. To jest ogólne spojrzenie na to, jak pracują nasze płuca. W całym tym systemie może pojawić się wiele nieprawidłowości. W całym tym systemie może pojawić się wiele nieprawidłowości. Myślę, że łatwiej będzie je zrozumieć, jeśli zostaną podzielone na kategorie. jeśli zostaną podzielone na kategorie. Omówimy problemy płuc w różnych kategoriach. Pierwszy problem pojawią się, gdy tlen nie wnika do środka. Pierwszy problem pojawią się, gdy tlen nie wnika do środka. Pierwszy problem pojawią się, gdy tlen nie wnika do środka. I z drugiej strony, problem pojawia się również kiedy CO2 nie opuszcza organizmu. Przejdźmy do płuc. W pęcherzykach płucnych mamy do czynienia z trzecim problemem, W pęcherzykach płucnych mamy do czynienia z trzecim problemem, gdy zaburzona jest wymiana substancji pomiędzy pęcherzykiem a krwią. gdy zaburzona jest wymiana substancji pomiędzy pęcherzykiem a krwią. Coś w tym miejscu nie działa, numer 3 - wymiana. I w końcu, kiedy zaburzone jest unaczynienie, krew nie może napłynąć do płuc ani ich opuścić, to numer 4. To są 4 duże kategorie chorób płuc. To są 4 duże kategorie chorób płuc. Omówmy je jedną po drugiej. Problemy numer 1 i 2 to choroby restrykcyjne i obturacyjne. to choroby restrykcyjne i obturacyjne. Zacznijmy od restrykcyjnych. Podczas wdechu, płuca powinny się rozprężać, żeby zrobić miejsce dla powietrza. Podczas wdechu, płuca powinny się rozprężać, żeby zrobić miejsce dla powietrza. Podczas wdechu, płuca powinny się rozprężać, żeby zrobić miejsce dla powietrza. W chorobach restrykcyjnych płuca nie rozszerzają się prawidłowo. Pojawia się problem z nabieraniem powietrza. Najważniejsze w nabieraniu powietrza jest dostarczanie tlenu, więc w chorobach restrykcyjnych go brakuje. Płuca, z różnych powodów, Płuca, z różnych powodów, usztywniają się i trudno jest je napełnić, zachowują się jak balon zanurzony w papier mache, nie da się go już nadmuchać. Spójrz, taki powinien być rozmiar płuc napełnionych powietrzem. Spójrz, taki powinien być rozmiar płuc napełnionych powietrzem. A tak wyglądają w chorobach restrykcyjnych, są mniejsze, zostaje dużo niewykorzystanej przestrzeni, która mogłaby być wypełniona powietrzem, ale w tej sytuacji jest nieczynna. To sprawia, że układ jest mniej wydajny, prawda? To sprawia, że układ jest mniej wydajny, prawda? Coś sprawia, że trudniej jest rozciągnąć płuca. Coś sprawia, że trudniej jest rozciągnąć płuca. Wymieńmy kilka przykładów. Włóknienie. czyli odkładanie zbyt dużej ilości tkanki bliznowatej. czyli odkładanie zbyt dużej ilości tkanki bliznowatej. Jeśli płuca przewlekle ulegają uszkodzeniu, czemu sprzyjają czasem czynniki genetyczne, tkanka sztywnieje. Podobnie jak blizny po ranach, tylko że dzieje się to w Twoich płucach. Przez to ogranicza się ich rozciągliwość. Inną przyczyną są zaburzenia związane ze ścianą klatki piersiowej. Przykładowo, choroby mięśni utrudniają rozszerzanie klatki piersiowej, a tym samym powiększanie płuc. Albo czasami, w tkance płuc gromadzą się różne substancje. Albo czasami, w tkance płuc gromadzą się różne substancje. Na przykład w amyloidozie, w płucach gromadzi się nieprawidłowe białko w płucach gromadzi się nieprawidłowe białko i utrudnia im rozprężanie. To były przykłady chorób restrykcyjnych, w których tlen nie może dostać się do środka. Teraz ich zły brat bliźniak, chociaż właściwie oboje są źli. Choroby obturacyjne płuc. Obturacyjne. W chorobach restrykcyjnych tlen nie mógł "wejść", W chorobach restrykcyjnych tlen nie mógł "wejść", w obturacyjnych nie może "wyjść". W chorobach obturacyjnych mamy problem z wydychaniem powietrza. Płuca, zamiast powrócić pod koniec wydechu do normalnego rozmiaru, Płuca, zamiast powrócić pod koniec wydechu do normalnego rozmiaru, pozostają rozprężone. Dorysuję tu jeszcze kilka rozgałęzień. Dorysuję tu jeszcze kilka rozgałęzień. Choroby obturacyjne mogą pojawić się z różnych powodów. Choroby obturacyjne mogą pojawić się z różnych powodów. Czasem jest tu czop śluzowy i powietrze nie może wypłynąć albo zapada się część dróg oddechowych, bo ich ściany utraciły elastyczność. bo ich ściany utraciły elastyczność. Powietrze jest przez to uwięzione w środku. Wyobraź sobie to dodatkowe powietrze. Wyobraź sobie jakie to musi być trudne i nieprzyjemne, kiedy nie da się normalnie wydychać powietrza. kiedy nie da się normalnie wydychać powietrza. W chorobach obturacyjnych płuca są nadmiernie rozciągnięte. Do tego typu chorób należy POChP, o którym pewnie już słyszałeś. POChP to tak naprawdę połączenie 2 chorób. Pierwsza to rozedma, czyli utrata elastyczności płuc, czyli utrata elastyczności płuc, a druga, to przewlekłe zapalenie oskrzeli, w którym codzienne ich drażnienie prowadzi do produkcji dużych ilości śluzu. Obie te składowe sprawiają, że w płucach toczy się zapalenie i są one powiększone. Inną, bardziej powszechną chorobą jest astma, Inną, bardziej powszechną chorobą jest astma, w której drogi oddechowe kurczą się i zamykają blokując wypływ powietrza. Czyli, choroby restrykcyjne i obturacyjne mają związek z ogólnym obrazem płuc. Nie będę już wchodzić w szczegóły, pamiętaj tylko o tym, że choroby restrykcyjne to problem z nabieraniem powietrza, a obturacyjne z usuwaniem dwutlenku węgla, z wydechem. Przyjrzyjmy się jeszcze raz pęcherzykom płucnym. Co może się w nich stać, żeby doprowadzić do choroby płuc? Numer 3, jak wcześniej mówiliśmy, to problem z wymianą gazową. Przerysuję to. Mamy nasz pęcherzyk płucny. Powietrze dotarło nareszcie do miejsca, w którym może kontaktować się z krwią. Kontakt ten może zostać utrudniony, kiedy pęcherzyk wypełniony jest płynem. na przykład kiedy pęcherzyk wypełniony jest płynem. Narysujmy tu płyn. Narysujmy tu płyn. Jak wpłynie to na tlen? Tlen dociera do pęcherzyka chcąc się dostać do krwi, a tu "ups, mamy problem". Znacznie trudniej jest przedostać się powietrzu przez warstwę płynu, niż przez pustą przestrzeń. Z drugiej strony, dwutlenek węgla stara się wydostać na zewnątrz i także zatrzymuje się w płynie. Sprawia to, że wymiana gazów jest znacznie mniej efektywna. Mniej tlenu wnika do środka i mniej CO2 się wydostaje. Przez to, ta niebieska część unaczynienia przesuwa się nieco dalej, zamiast przejść w czerwoną. Wymiana jest na tyle nieefektywna, że co najwyżej wychodzi nam na koniec lekko zaczerwieniona. że co najwyżej wychodzi nam na koniec lekko zaczerwieniona. We krwi znajduje się mniej tlenu i więcej dwutlenku węgla niż byłoby w zdrowym płucu. Jakie choroby powodują wypełnienie pęcherzyków płynem? Pierwszą, bardzo powszechną przyczyną, są zapalenia, takie jak zapalenie płuc. Kiedy płuca nie czują się dobrze, wydziela się dużo śluzu, który stara się wypłukać to, co się w nich znajduje. Zatem płyn pojawią się w zapaleniach płuc, bakteryjnych, czy wirusowych. Kolejnym przykładem jest obrzęk płuc. O obrzęku mówimy, kiedy płyn pojawia się tam, gdzie nie powinien. kiedy płyn pojawia się tam, gdzie nie powinien. Jeśli w naczyniach znajdzie się zbyt dużo krwi, Jeśli w naczyniach znajdzie się zbyt dużo krwi, bo przykładowo, serce nie pracuje prawidłowo i pojawia się zastój krwi, wtedy płyn przechodzi do wnętrza pęcherzyków. Gdzie nie powinien się znaleźć. Płuca są "mokre" i niewydolne. Płuca pracują najlepiej, kiedy są suche, ze względu na wymianę gazową, która w nich zachodzi. Zapomniałam nazwać tą kategorię, zapisze ją jako "wentylacja". Mówimy tu o wymianie, ale w wentylacji chodzi głównie o to żeby usunąć stąd dwutlenek węgla. Ja chciałabym użyć tego słowa, żeby opisać proces wymiany jednego gazu na drugi, co w tym przypadku nie funkcjonuje prawidłowo. Kwestia obrzęku płuc prowadzi nas płynnie do kolejnego, czwartego problemu. Nazwijmy go problemem z perfuzją. To trochę tak, jakby płuca były zbyt suche. Perfuzja oznacza zdolność krwi do przepływu przez narządy. Jeszcze raz narysuję pęcherzyk płucny. Jeszcze raz narysuję pęcherzyk płucny. Krew płynie sobie tak, jak zawsze i w pewnym momencie napotyka przeszkodę, na przykład skrzeplinę. W organizmie mogą tworzyć się zakrzepy, które po oderwaniu płyną z prądem krwi i zatrzymują w naczyniach na tyle małych, że mogą tam utknąć. Powstrzymuje to przepływ krwi przez to miejsce. Nie dopływa ona do dalszej części naczynia, więc nie ma także krwi w odgałęzieniach, które odchodzą za tym miejscem. W takim wypadku, nie ważne jak dużo tlenu mamy w pęcherzyku, nie ważne jak dużo tlenu mamy w pęcherzyku, bo nie ma krwi, która mogłaby go odebrać. Niedostateczna perfuzja jest więc olbrzymim problemem. Nazywamy ten stan zatorowością płucną. Płucna, bo dochodzi do niej w płucach. Zatorowość, bo zakrzep powstaje w jednym miejscu, a później wędruje w inne. Kiedy zatrzyma się w płucach, nazywamy to zatorowością płucną. Jej ciężkość zależy od tego, w którym miejscu utknie skrzeplina. Wróćmy do tego schematu. Dorysuję trochę naczyń krwionośnych wzdłuż dróg oddechowych. Dorysuję trochę naczyń krwionośnych wzdłuż dróg oddechowych. Jeśli zator powstaje tutaj, w jednej z dużych gałęzi, to odcina całą tą część płuca. Jest to poważna sprawa, może skutkować śmiercią. Jeśli zamknięte zostanie małe naczynie, jak to tutaj, jest to wciąż nieprzyjemne, "tracisz" kawałek płuca, ale w porównaniu do poprzedniego przykładu, nie jest to taki duży problem. Choć oczywiście, w tym przypadku czynność płuc także jest w pewnym stopniu upośledzona, także zmniejsza się ilość docierającego do organizmu powietrza, itd. także zmniejsza się ilość docierającego do organizmu powietrza, itd. To są cztery główne kategorie chorób płuc które dają dobry obraz na to, co może pójść nie tak i doprowadzić do zaburzenia czynności układu oddechowego. i doprowadzić do zaburzenia czynności układu oddechowego.