If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Aktywacja angiotensyny 2 — film z polskimi napisami

Zobacz, jak renina i ACE współpracują, żeby aktywować angiotensynę! Rishi jest pediatrą, zajmującym się chorobami zakaźnymi i pracuje w Khan Academy. Stworzone przez: Rishi Desai.

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.

Transkrypcja filmu video

Mówiliśmy dużo o nerkach, ale chciałbym zwrócić uwagę, że nerki to nie jedyny narząd, zaangażowany w kontrolowanie ciśnienia krwi. W rzeczywistości, wątroba odgrywa również bardzo, bardzo ważną rolę wytwarzając odpowiednie enzymy i białka, które kontrolują Twoje ciśnienie krwi. Narysuję tutaj szybko kilka komórek wątroby. Komórki w wątrobie są zajęte wytwarzaniem różnych białek. Jedno z nich to angiotensynogen. Angiotensynogen jest wytwarzany przez komórki wątroby, a następnie trafia do naczynia krwionośnego. Jeśli miałbyś narysować angiotensynogen, to jest to całkiem duża molekuła. Jest zbudowana z wielu aminokwasów. Aminokwasy to te małe okręgi, które narysowałem. Połączyłem je małymi wiązaniami. Możesz sobie wyobrazić, że aminokwasy są jak perły, tworzące naszyjnik. Ogolnie, angiotensynogen ma około 450 aminokwasów. Jest to całkiem długi łańcuch, 452 aminokwasów. Całkiem długi łańcuch. Nie narysuje go w całości, ale masz obraz tego, że jest to całkiem długi łańcuch, składający się z małych aminokwasów. Więc te bardzo duże białka trafiają do naczyń krwionośnych za sprawą komórek wątroby. I zaczynają w nich krążyć. Jeśli przybliżylibyśmy się na to miała białko, i miałoby one twarz, mogłoby wyglądać tak jak to, ponieważ pomimo, że krąży po Twoim ciele, i trafia do jego różnych części, to jest uśpione. Nie jest aktywne. Chciałbym, żebyś to zapamięta że pomimo, że jest tutaj, to nie jest aktywne. Nie robi zbyt wiele. W tym samym czasie, masz również nerki. Nerki nie odpoczywają. Nerki są zajęte wytwarzaniem innych hormonów. Wiesz, że mamy tam tętniczki doprowadzające. Tętniczka doprowadzająca to naczynie krwionośne, które prowadzi do kłębuszka nerkowego. Więc zmierza w kierunku część nerki, gdzie cały mocz jest początkowo wytwarzany. Więc tętniczka doprowadzająca biegnie tą drogą. Tętniczkę doprowadzającą wyścielają, jak pamiętasz, małe komórki. I te komórki nazywamy komórkami przykłębuszkowymi. Narysuję uproszczoną wersję tej część, ponieważ chciałbym się na niej teraz skupić. Komórki przykłębuszkowe mają małe ziarnistości. Dlatego czasami nazywane są komórkami ziarnistymi, jak pamiętasz. I te komórki ziarniste wyczuwają, same z siebie lub ich sąsiedzi im pomagają, w wyczuwaniu obniżonego ciśnienia. I te ziarnistości trafiają do krwiobiegu i ostatecznie, na poziomie mikroskopowym, jeśli spojrzałbyś to zobaczyłbyś małe białka nazywane reniną. Są to białka, które działają w odległych miejscach. Za każdym razem, gdy masz białka, które działają na odległości, nazywamy je hormonami. I te peptydy, czy też hormony białkowe będą działać na komórki, które są daleko. Jeśli renina krąży w krwiobiegu, i angiotensyna krąży w krwiobiegu, to mogą się spotkać, co nie? Mogą spotkać się w naczyniu krwionośnym w Twojej ręce, czy też w Twojej nodze lub brzuchu. Mogą spotkać się gdziekolwiek, prawda? Gdziekolwiek w Twoim ciele, te dwa hormony białkowe mogą się spotkać. Gdy do tego dojdzie, dzieją się ciekawe rzeczy. Zapamiętaj, że angiotensyna jest uśpiona, gdy spotka się z reniną. Co się wydarzy, podczas tego spotkania? Jest to spotkanie dwóch transporterów, tak? I te dwa transportery będą ze sobą oddziaływać. Dojdzie do oddziaływania. Masz angiotensynogen. Wygląda tak, jak tutaj. Pięć, sześć, siedem, osiem, dziewięć, dziesięć. Tak jak poprzednio, narysuję ten długi ogon. Wiesz, że ma on około 452 aminokwasów, tak jak mówiłem wcześniej. Renina trafia tutaj. Teraz możesz zobaczyć, dlaczego narysowałem ją w formie małego Pac-mana. Jej rolą jest odcinanie. Odcina grubi kawałek cząsteczki angiotensyny. I to co zostaje to 10 aminokwasów, tak jak tutaj. Masz 10 aminokwasów. A tutaj masz ten długi łańcuch. To odrzucamy na bok. Nie będzie nam potrzebne w naszej historii. Masz tutaj długi łańcuch aminokwasów. Mamy tu 10 aminokwasów. I ten łańcuch 10 aminokwasów nazywamy angiotensyną 1. I pamiętasz, że narysowałem angiotensynogen w formie uśpionej. Teraz angiotensyna 1 została obudzona. To jest renina, która aktywuje angiotensynę w formę aktywną, która ma określone funkcje. Więc angiotensyna 1 jest wciąż hormonem. Wciąż jest transporterem. I wciąż krąży dookoła. Wciąż krąży po naszym ciele. I w pewnym momencie, trafi do małego naczynia włosowatego. Rysuje bardzo małe naczynie celowo. Małe naczynia włosowate. Wiesz, że naczynia włosowate mają komórki śródbłonkowe. W rzeczywistości, te naczynia włosowate mają grubość jednej warstwy komórek, tak? Więc w ich wnętrzu jest tylko śródbłonek. I ten śródbłonek jest bardzo, bardzo ciekawy, ponieważ posiada enzymy na swojej powierzchni. Jeśli spojrzałbyś na komórki śródbłonkowe pod mikroskopem, mógłbyś zobaczyć coś takiego. Ma małe enzymy. Narysuje je w formie małych diamentów na powierzchni. Te enzymy nazywane są konwertazami angiotensyny. Tak nazywa się ten enzym. Możesz wyobrazić sobie ludzi, którzy nie chcieliby używać tak długiej nazwy. Można ją skrócić do ACE. Więc jeśli ktoś powiedziałby, jasne, mam tutaj śródbłonek z ACE, będziesz wiedział, że mówi o tych małych enzymach znajdujących się na krawędzi tych komórek. na krawędzi tych komórek. I te małe enzymy czekają na angiotensynę 1, aż się pojawi. To jest moja angiotesyna 1. Narysowałem ją, żeby móc Ci to pokazać. I kiedy dotknie tę małą konwertazę angiotensyny, dwa aminokwasy odpadną. Dwa zostaną odcięte. I jak widzisz, z 10 aminokwasów, mamy osiem. Dochodzi do tego wszędzie. Powiedźmy, że masz trzy, cztery, pięć, sześć, siedem, osiem. I dwa, które odpadły. Więc ta konwertaza angiotensyny, która znajduje się w naczyniach włosowatych odcina dwa ostatnie aminokwasy i zostawia Cię z ośmioma. W naczyniu krwionośnym pozostaje Ci osiem aminokwasów. Narysowałem to tutaj. Osiem aminokwasów budujących enzym nazywany angiotensyną 2. I jeszcze raz, jeśli narysowałbym tu ludzką twarz, to byłaby ona obudzona, jak poprzednio. W tym momencie, byłaby zadowolona. I powodem tej radości, jest to, że jest bardzo, bardzo aktywna. To ten rodzaj przykładu, gdzie mniej znaczy więcej, co nie? Zacząłeś z 452 aminokwasami, które zostały ucięte do 10, a ostatecznie do 8. I teraz mamy bardzo aktywny łańcuch 8 aminokwasów. Jest bardzo bardzo przygotowany do pełnienia swojej roli. Zobaczysz, jaka ona jest. Ale chciałem bardzo szybko pokazać, jak renina rozpoczyna proces odrywania dużego kawałka, i jak konwertaza angiotensyny w małym naczyniu krwionośnych również bierze w tym udział. Również powinienem wspomnieć pokrótce, że przez wiele, wiele lat, bardzo długo myślano, że konwertaza angiotensyny znajduje się w płucach. W rzeczywistości, wiele książek wciąż tak mówi. Dużo, bardzo dużo tego enzymu znajduje się w płucach. Mam na myśli to, że dużo konwertazy angiotensyny jest tutaj, ale również w innych częściach ciała, włączając w to nerki, gdzie również znajduje się ten enzym, jak również dużo naczyń włosowatych. Zatrzymajmy się tutaj. Opowiemy o angiotensynie 2 w kolejnym filmie.