Patofizjologia skurczowej niewydolności serca - film z polskimi napisami

Skurczowa niewydolność serca oznacza, że Twoje serce nie potrafi uderzać, z taką mocą jak powinno, więc nie tłoczy takiej ilości krwi, która sprostałaby wymaganiom organizmu. To jest skurczowa niewydolność serca, ponieważ mówimy o skurczu, który jest fazą cyklu pracy serca, w której dochodzi do kurczenia się serca i wyrzutu krwi do całego organizmu lub do płuc. Możesz myśleć o tym, jak o ściskaniu butelki z wodą, gdy ją ściśniesz to woda wypływa na zewnątrz. Podobnie jest z sercem, tylko wyciska on krew, zamiast wody. W skurczowej niewydolność serca, siła kurczenia się serca jest mniejsza. Czasami mówimy, że serce ma obniżoną inotropię, czyli właśnie siłę kurczenia się mięśni. Będziemy mówić o inotropii komorowej, która jest siłą tych komór. Pomyśl teraz o tej samej butelce, ale zamiast ściskać ją jak poprzednio, teraz ściśniemy ją tylko dwoma palcami. Możesz sobie wyobrazić, że będzie o wiele ciężej wycisnąć z niej teraz wodę, prawda? Podobnie dzieje się z osłabionymi mięśniami. Jeśli są mniejsze i słabsze, ciężej będzie im tłoczyć krew, a objętość wyrzutowa obniży się, w konsekwencji Twój organizm nie dostanie takiej ilości krwi, jaką by potrzebował. Powodem tego jest osłabiony mięsień sercowy. W jaki sposób dochodzi do tego? Zazwyczaj doprowadzają do tego różnego rodzaju schorzenia, prowadzące do śmierci komórek mięśnia sercowego, inaczej kardiomiocytów. Narysuję teraz kilka kardiomiocytów, połączonych ze sobą, co sprawia, że gdy się kurczą oddziałują na siebie nawzajem. Gdy dochodzi do tego oddziaływania, stają się trochę mniejsze, co prowadzi do kurczliwego ruchu. Co się stanie, jeśli kilka z tych komórek umrze? Oczywiście, nie będą kruczyły się tak dobrze, jak wcześniej, ich ruch nie będzie tak samo wydajny, a Twoje serce nie będzie tłoczyło tak dużo krwi, jak robiło to wcześniej. Jeśli spojrzałbyś na serce i porównał je do zdrowego, zobaczysz, że te ścianki są o wiele cieńsze, a te komory o wiele większe. To klasyczne cechy serca ze skurczową niewydolnością. Jakie choroby przyczyniają się do niewydolności serca? Możemy je podzielić na cztery kategorie. Pierwszą z nich są choroby mięśnia sercowego, często będzie je nazywali kardiomiopatią. Możesz podzielić tę nazwę na "kardio", co odnosi się do serca, "mio" odnoszące się do mięśnia oraz "patię", czyli chorobę. Zazwyczaj, nie znamy przyczyny powodującej tę chorobę, ale prowadzi ona do osłabienia mięśnia sercowego, tym samym trudność w pompowaniu krwi. Druga kategoria nie jest tak prosta do opisania. Dotyczy ograniczonego dostarczenia krwi, jednak nie do całego organizmu, ale do samego serca. Choroba niedokrwienna serca jest bardzo częstym powodem skurczowej niewydolność serca, ponieważ to naczynia wieńcowe dostarczają Twojemu sercu krew. Uporządkujmy tu trochę i przejdźmy do tego serca, narysuje kilka naczyń, prowadzących do komórek mięśniowych serca. To są nasze tętnice wieńcowe, a przynajmniej jedna z nich, to jest tętnica wieńcowa. Zazwyczaj, krew przepływa w dół, dostarcza tlen do tych komórek mięśniowych, jednak jeśli cierpisz na chorobę niedokrwienną serca, to naczynie jest zwężone poprzez nabudowaną w ich wnętrzu blaszkę miażdżycową. Ta nadbudowa obniża ilość dostarczanej krwi do komórek mięśniowych, co prowadzi do ich obumierania. Jak możesz się domyślić, nie jest to dobre, ponieważ gdy komórki mięśniowe umierają, Twój mięsień staje się osłabiony i ciężej jest mu pompować krew. Jeśli pójdziemy krok dalej, a blaszka miażdżycowa nabuduje się na tyle duża, że całkowicie zablokuje naczynie, wtedy żadna z tych komórek nie otrzyma tlenu i wszystkie komórki obumrą. Taka sytuacja jest bardzo poważna, ponieważ możesz mieć całe obszary komórek, które obumarły, dlatego zawał serca jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do skurczowej niewydolności serca. Dobra, trzecią kategorią chorób są choroby związane z zastawkami serca. Twoje serca ma cztery zastawki. Dwie z nich oddzielają górną i dolną komorę, a pozostałe dwie dolne komory od miejsca, do którego dalej płynie krew, części ciała lub płuc. Jeśli zaczniemy od zastawek rozdzielających dwie komory, będziemy mówić o niedomykalności zastawek. Oznacza to, że dolna komora pozwala krwi na powrót do górnej komory. Podczas pracy serca, te zastawki są zazwyczaj zamknięte, kiedy krew jest wytłaczana, jednak niedomykalność oznacza, że zastawki pozostają trochę otwarte, co pozwala krwi na cofnięcie się do górnych komór. Krew jest cały czas tłoczona, jednak część trafia do górnych komór, co oznacza, że tracisz ilość krwi, która powinna być w dolnych komorach oraz ilość krwi, która trafia do całego organizmu. Jeśli wrócimy do naszej ulubionej analogii z butelką wody, tym razem, mamy niewielki otwór z tej strony, za każdym razem, gdy ściśniesz butelkę, większość wody wypływa na zewnątrz, jednak czasami, część z niej wycieka tym otworem. Jako, że w takiej sytuacji pompujemy mniejszą ilość krwi, serce musi pracować ciężej, aby utrzymać podobny poziom wydajności, jak wcześniej, a więcej pracy oznacza większe zapotrzebowanie na tlen. W przypadku niewydolności serca, i to cały problem, nie możemy dostarczyć większej ilości tlenu, co prowadzi do obumierania komórek mięśniowych. Inna choroba związana z zastawkami, dotyczy pozostałych dwóch. Nazywamy ją zwężeniem, oznacza ona, że krew jest tłoczona przez mniejszy otwór, co sprawia, że jest to o wiele trudniejsze. Spójrzmy na naszą butelkę wody, tym razem jej wylot będzie bardzo mały. Pomyśl o tym, jak woda będzie wyciekać przez ten mniejszy otwór. Musi to być o wiele cięższe, prawda? Okazuje się, że o wiele cięższe jest również dla Twoich mięśni sercowych pompowanie krwi przez mały otwór. Podobnie jak przy niedomykalności, teraz serce musi również pracować ciężej, aby dostarczyć taką samą ilość krwi, cięższa praca wymaga zwiększonej ilość tlenu, która nie może zostać dostarczona, co prowadzi do śmierci komórek. Dobra, ostatnia kategoria. Dotyczy ona arytmii, czyli anomalnego rytmu bicia serca. Może dotyczyć zarówno zbyt wolnego tętna, zbyt szybkiego lub całkowicie nieskoordynowanego. Nieskoordynowany oznacza, że komory nie kurczą nie w tym samym czasie. Zazwyczaj, kurczą się równocześnie, jednak w tym przypadku lewa może kurczyć się wcześniej niż prawa lub prawa wcześniej niż lewa. W każdym razie, prowadzi to do znacznego ograniczenia w wydajności tłoczenia krwi, co oznacza, że mniej trafia jej do organizmu. I poprzez ten sam mechanizm, o którym mówiliśmy wcześniej, więcej pracy oznacza większe zapotrzebowanie na tlen i prowadzi do obumierania komórek. Zaczynasz widzieć ten schemat, co nie? Każde ze schorzeń obniża zdolność serca do pompowania krwi, co znacznie utrudnia mu utrzymanie takiego samego poziomu dostarczania krwi. Komórki mięśniowe pracują coraz ciężej, zwiększa się zapotrzebowanie na tlen, który nie może zostać dostarczony, więc komórki obumierają. Gdy komórki umierają, serce staje się coraz słabsze, a jego zdolność tłoczenia krwi znacznie się obniża. Widzimy, że zdolność do pompowania krwi jest bardzo ważna. Jednym ze sposób jej pomiaru jest pomiar frakcji wyrzutowej, która mówi jaki procent krwi jest wytłaczany z każdym uderzeniem serca. Jeśli popatrzymy na nasza butelkę z wodą, możemy wziąć całkowitą objętość wypełnionej butelki, całkowitą ilość, jaka została z niej wypompowana i podzielić tę objętość przez całkowitą. Mnożąc wynik przez 100, otrzymujemy procent, który mówi o frakcji wyrzutowej Twojego serca. Zazwyczaj mówimy o frakcji wyrzutowej dla lewej komory, jeśli jest możliwość parametr jest również określany dla prawej. Normalny zakres mieści się pomiędzy 55, a 70%, anomalną wartością będzie każda pomiędzy 40, a 55%, natomiast niewydolność serca występuje dla wartości poniżej 40%.