Jak HIV atakuje błony śluzowe, komórki dendrytyczne i węzły chłonne — film z polskimi napisami

Właściwie w jaki sposób HIV zaraża nasze komórki? Co dokładnie się dzieje, kiedy zostajemy zainfekowani? Spróbujmy się dowiedzieć, śledząc tą maleńką cząstkę wirusa HIV Spróbujmy się dowiedzieć, śledząc tą maleńką cząstkę wirusa HIV i jej zachowanie w organizmie człowieka. Zacznijmy od narysowania skóry, a właściwie fragmentu błony śluzowej, czyli miękkiej, wilgotnej tkanki, znacznie bardziej delikatnej niż normalna skóra. znacznie bardziej delikatnej niż normalna skóra. Błony śluzowe wyścielają powierzchnię jamy ustnej, nosowej, Błony śluzowe wyścielają powierzchnię jamy ustnej, nosowej, gardła, pochwy, szczytową część prącia, odbytu, gardła, pochwy, szczytową część prącia, odbytu, a także inne części przewodu pokarmowego. Wszystkie te błony śluzowe i tutaj warto się skupić, bo najczęstszą drogą zakażenia wirusem HIV są kontakty seksualne, bo najczęstszą drogą zakażenia wirusem HIV są kontakty seksualne, a wszystkie te błony śluzowe mogą być narażone na zetknięcie się a wszystkie te błony śluzowe mogą być narażone na zetknięcie się z zainfekowanymi wydzielinami narządów płciowych. Teraz mały trening pamięci, drugą najczęstszą drogą zakażenia HIV jest przedostanie się wirusa bezpośrednio do krwi przez zanieczyszczoną igłę albo inny bezpośredni kontakt z krwią osoby zakażonej. Nie powinno wydawać się dziwne, że HIV atakuje nasze białe krwinki, w tym limfocyty Th CD4 i makrofagi, kiedy trafia bezpośrednio do krwioobiegu. To dość oczywiste. Mniej oczywistym jest to, w jaki sposób HIV atakuje je, kiedy wnika przez błony śluzowe. Stanowią one w końcu barierę. Okazuje się, że nasze błony śluzowe zawierają Okazuje się, że nasze błony śluzowe zawierają pewne maleńkie, ale bardzo interesujące komórki odpornościowe. pewne maleńkie, ale bardzo interesujące komórki odpornościowe. Komórki dendrytyczne. Są one niezwykle istotne w procesie zakażenia HIV. Są one niezwykle istotne w procesie zakażenia HIV. Komórki dendrytyczne wypuszczają swoje liczne wypustki na powierzchnię błon śluzowych i aktywnie poszukują wszelkich bakterii, wirusów i innych potencjalnych zagrożeń dla naszego organizmu. i innych potencjalnych zagrożeń dla naszego organizmu. Wygląda to tak, że komórki dendrytyczne chwytają wszystko, co znajdą na powierzchni błony śluzowej co znajdą na powierzchni błony śluzowej i przenoszą to na drugą stronę, by zbadać co znalazły i przenoszą to na drugą stronę, by zbadać co znalazły i zdecydować, czy jest to dobrym powodem do aktywacji układu immunologicznego. Bo mają one zdolność do wywołania dość gwałtownej reakcji odpornościowej, Bo mają one zdolność do wywołania dość gwałtownej reakcji odpornościowej, w zależności od rodzaju zagrożenia. Zatem w normalnych warunkach, jeśli znajdą coś niepokojącego, jak wirus czy bakteria, jeśli znajdą coś niepokojącego, jak wirus czy bakteria, wchłaniają to i tną na mniejsze fragmenty, które mogą później zaprezentować na swojej powierzchni. które mogą później zaprezentować na swojej powierzchni. Te fragmenty to antygeny. Prezentują je na swojej powierzchni, bo chcą przykuć uwagę innych komórek. To działa jak sygnał "hej, zobaczcie co znalazłam!" "niech jakieś komórki odpornościowe to namierzą i się z tym rozprawią". "niech jakieś komórki odpornościowe to namierzą i się z tym rozprawią". Bardzo bardzo ważne jest to, że kiedy tną ten patogen i prezentują jego antygeny, że kiedy tną ten patogen i prezentują jego antygeny, to cały czas są w ruchu. Łapią agresora i od razu wyruszają w drogę Łapią agresora i od razu wyruszają w drogę przez naczynia krwionośne albo limfatyczne do węzłów chłonnych. Zwykle do tego, który leży najbliżej. Węzły chłonne są bardzo ważną częścią układu immunologicznego, gdzie wiele komórek odpornościowych, zwłaszcza limfocytów gdzie wiele komórek odpornościowych, zwłaszcza limfocytów siedzi sobie i filtruje płyny ustrojowe w poszukiwaniu patogenów, siedzi sobie i filtruje płyny ustrojowe w poszukiwaniu patogenów, na które natychmiast reagują. Węzły chłonne można porównać do komisariatu, Węzły chłonne można porównać do komisariatu, w którym policjanci oczekują na przydzielenie kolejnego zadania, w którym policjanci oczekują na przydzielenie kolejnego zadania, na kolejny list gończy. Bo to taką funkcję pełnią wobec nich komórki dendrytyczne. Bo to taką funkcję pełnią wobec nich komórki dendrytyczne. Ich typowy dzień wygląda tak, że siedzą sobie w błonie śluzowej, Ich typowy dzień wygląda tak, że siedzą sobie w błonie śluzowej, Ich typowy dzień wygląda tak, że siedzą sobie w błonie śluzowej, znajdują patogen i zanoszą go do limfocytów w węzłach chłonnych. znajdują patogen i zanoszą go do limfocytów w węzłach chłonnych. Tak mniej więcej działają komórki dendrytyczne. Problem z HIV polega na tym, że nie jest on takim zwykłym patogenem, Problem z HIV polega na tym, że nie jest on takim zwykłym patogenem, jak inne bakterie i wirusy. Część HIV ulega oczywiście fragmentacji. Zostają pofragmentowane i pokazane limfocytom w węzłach chłonnych. Zostają pofragmentowane i pokazane limfocytom w węzłach chłonnych. Ale niektórym spośród cząstek HIV udaje się dostać do węzłów w całości. udaje się dostać do węzłów w całości. Już wyjaśniam w jaki sposób. Istnieją trzy drogi, którymi komórki dendrytyczne nieświadomie transportują HIV do węzłów chłonnych. którymi komórki dendrytyczne nieświadomie transportują HIV do węzłów chłonnych. Pierwsza to synapsa immunologiczna. Komórka dendrytyczna chwyta HIV za pomocą białek obecnych na jej błonie komórkowej i zanosi HIV do węzła chłonnego, i zanosi HIV do węzła chłonnego, i zanosi HIV do węzła chłonnego, gdzie przekazuje go limfocytowi T, co najczęściej kończy się zainfekowaniem limfocytu. co najczęściej kończy się zainfekowaniem limfocytu. Drugą drogą jest endocytoza kilku wirusów przez komórkę dendrytyczną Drugą drogą jest endocytoza kilku wirusów przez komórkę dendrytyczną i znów, zaniesienie ich do węzłów chłonnych, gdzie ulegają egzocytozie i spotykają mnóstwo komórek odpornościowych, gdzie ulegają egzocytozie i spotykają mnóstwo komórek odpornościowych, które mogą zaatakować. Niezbyt to przemyślane ze strony komórki dendrytycznej. Niezbyt to przemyślane ze strony komórki dendrytycznej. Trzecia droga polega na bezpośrednim zaatakowaniu przez HIV samej komórki dendrytycznej albo już w czasie pierwszego kontaktu na błonie śluzowej, albo w czasie podróży do węzłów chłonnych. albo w czasie podróży do węzłów chłonnych. Dostanie się zainfekowanej komórki dendrytycznej do węzła chłonnego to bardzo zły scenariusz, najgorszy spośród tych, o których mówiłem. A to dlatego, że zainfekowana komórka dendrytyczna A to dlatego, że zainfekowana komórka dendrytyczna produkuje i uwalnia mnóstwo nowych kopii wirusa, równie niebezpiecznych, co ta pierwsza. Możesz się teraz zastanawiać, w jaki sposób zainfekowanie komórki jedną cząstką wirusa HIV skutkuje uwalnianiem kolejnych kopii? To bardzo dobre pytanie. To jeden z typowych mechanizmów działania wirusów. To jeden z typowych mechanizmów działania wirusów. Przejmują one kontrolę nad komórką i wykorzystują ją do produkcji wielu wielu kopii samych siebie, i wykorzystują ją do produkcji wielu wielu kopii samych siebie, które opuszczają następnie komórkę i zarażają kolejne komórki, w których cały proces się powtarza. i zarażają kolejne komórki, w których cały proces się powtarza. HIV odbiega jednak od innych wirusów sposobem, HIV odbiega jednak od innych wirusów sposobem, w jaki przejmuje kontrolę nad komórkami. Robi to w bardziej przebiegły sposób, co wyjaśnię na przykładzie komórek, które stanowią główny cel ataku wirusa HIV. Naszych limfocytów Th.