Czym są brodawki? - film z polskimi napisami

Porozmawiamy dziś o brodawkach skórnych, znanych też pod nazwą kurzajek. To rodzaj zmian skórnych pojawiających się na rękach i stopach. To rodzaj zmian skórnych pojawiających się na rękach i stopach. Jeśli znajdują się na skórze okolic płciowych nazywamy je z kolei kłykcinami kończystymi. Kłykciny kończyste. Zarówno brodawki, jak i kłykciny wywoływane są przez wirus brodawczaka ludzkiego - HPV. Istnieje wiele typów HPV. Zapiszę tutaj numery tych najważniejszych i później je omówimy. Są to typy 6, 11, 16 i 18. Interesującą cechą wirusa HPV jest to, że 90% zakażonych nim osób nie ma objawów. Nie pojawiają się u nich brodawki, a mimo to są oni zakaźni, czyli mogą przenieść zakażenie na inne osoby. Infekcję HPV zaliczamy do chorób przenoszonych drogą płciową, Infekcję HPV zaliczamy do chorób przenoszonych drogą płciową, a więc przenosi się ona poprzez seks - waginalny, analny i oralny. Może się również przenosić w czasie porodu, z zainfekowanej matki na nowonarodzone dziecko. z zainfekowanej matki na nowonarodzone dziecko. A także używając wspólnych ubrań, gdy osoba mająca brodawki, używa tych samych ubrań co osoba zdrowa. I w końcu, może dojść również do autoinfekcji. Do autoinfekcji, samozakażenia, czyli zakażenia samego siebie. Jeśli na przykład u kogoś pojawią się kłykciny kończyste i ten ktoś się podrapie, to przenosi wirusa na swoje palce i mogą się na nich pojawić brodawki. to przenosi wirusa na swoje palce i mogą się na nich pojawić brodawki. To właśnie autoinfekcja. Ale w jaki sposób wirus HPV wywołuje te objawy? Wyjaśnianiem mechanizmów powstawania chorób zajmuje się patofizjologia. Wyjaśnianiem mechanizmów powstawania chorób zajmuje się patofizjologia. Porozmawiajmy zatem o patofizjologii HPV. Na początek przyjrzyjmy się tej komórce. To będzie jej jądro komórkowe. Narysuję je w taki sposób, żeby było bardziej przejrzyście. Wewnątrz jądra komórkowego znajduje się DNA - podpiszę jeszcze DNA i jądro. Wirusa HPV będę oznaczać takim zielonym kwadratem. Wirusa HPV będę oznaczać takim zielonym kwadratem. Załóżmy, że HPV atakuje naszą komórkę. Załóżmy, że HPV atakuje naszą komórkę. Gdybyśmy mieli bardzo bardzo mocny mikroskop zauważylibyśmy, że HPV ma swego rodzaju otoczkę - nukleokapsyd. zauważylibyśmy, że HPV ma swego rodzaju otoczkę - nukleokapsyd. Zbudowany jest on z białek, które zapewniają wirusowi dostęp do wnętrza komórki, a w środku ma DNA wirusowe. Podpiszę nam wirusowe DNA. Wirus ma również w środku różnego rodzaju białka, które narysuję i podpiszę ogólnie jako "białka", a za chwilę wyjaśnię, co robią. Zacznijmy od tego, że HPV wykorzystuje białka nukleokapsydu Zacznijmy od tego, że HPV wykorzystuje białka nukleokapsydu do przeniesienia własnego DNA do wnętrza naszej komórki. Niech to będzie jedna z komórek naskórka, czyli zobaczymy teraz jak powstają brodawki. Pierwszym krokiem jest przekazanie wirusowego DNA i białek do komórki naskórka. W rezultacie dostajemy taką komórkę, W rezultacie dostajemy taką komórkę, z wirusowym DNA i białkami w środku. Białka te umożliwiają integrację materiału genetycznego wirusa z DNA komórki. Białka te umożliwiają integrację materiału genetycznego wirusa z DNA komórki. Zatem kolejnym krokiem jest przyłączenie DNA wirusa do DNA komórki. A więc nasza komórka ma teraz w jądrze nowy fragment DNA. A więc nasza komórka ma teraz w jądrze nowy fragment DNA. Od tego momentu zakażenie może iść dwiema drogami. Od tego momentu zakażenie może iść dwiema drogami. Pierwsza będzie szła w tą stronę, a druga w tą. Zacznijmy od tej. W pierwszym przypadku, wirusowe DNA znajdujące się w jądrze zmusza komórkę, żeby przestawiła się z produkcji własnych białek na produkcję nowych wirusów. Rozpoczyna się masowa produkcja nowych cząstek wirusa. W komórce pojawia się całe mnóstwo nowiutkich wirusów, wypełniających całą jej przestrzeń. Każdy z nich posiada oczywiście wirusowe DNA, w każdym z nich jest materiał genetyczny wirusa i wirusowe białka. Odbywa się to na tak dużą skalę, że komórka nie jest w stanie tego wytrzymać. Wypełnia ją ogromna ilość nowych cząstek wirusa, które zajmują dużo miejsca, ale także wymagają zużycia substancji, które komórka powinna była przeznaczyć na własne przeżycie i rozmnażanie. Dlatego komórka w końcu pęka. Dlatego komórka w końcu pęka. Jej błona komórkowa ulega przedarciu, mniej więcej tak. W wyniku tego, nowe wirusy wydostają się na zewnątrz i mogą zarażać kolejne, znajdujące się w pobliżu komórki. Ze względu na to, że cały ten proces zakończył się pęknięciem komórki, czyli jej lizą, nazywamy go cyklem litycznym. Druga możliwość jest taka, że wirus pozostaje w uśpieniu i powielać się razem z komórką. Najpierw z jednej komórki powstają dwie, dalej cztery i tak dalej, a każda zawiera materiał genetyczny wirusa, który kopiuje się nie zabijając komórki. Ten bardziej łagodny dla komórki cykl wirusa HPV nazywamy cyklem lizogenicznym. nazywamy cyklem lizogenicznym. Cykl lizogeniczny "Lizo" pochodzi od lizy, czyli pęknięcia komórki, a "geniczny" oznacza potencjał do czegoś. Zatem może on potencjalnie przejść w cykl lityczny. Zaznaczę to - cykl lizogeniczny może przejść w lityczny. Impulsem do tego może być stres. W tym światło słoneczne, stres emocjonalny, obniżenie odporności. W tym światło słoneczne, stres emocjonalny, obniżenie odporności. Wszystko to może wywołać przejście w cykl lityczny. A to cykl lityczny daje objawy. Przez objawy, mam na myśli to - brodawki skórne, które pojawiają się na palcach, narządach płciowych. Zaznaczę tę brodawkę. Ale chciałbym zwrócić szczególną uwagę nie na brodawki, tylko na powikłania, jakie może nieć ze sobą zakażenie HPV. A mianowicie rak szyjki macicy i rak prącia. Obydwa to bardzo poważne schorzenia i obydwa powstają w związku z zakażeniem typami 16 i 18 HPV. Dlatego staramy się wyłapać osoby zarażone i zapobiegać tym nowotworom. Przejdźmy więc do diagnostyki. W większości przypadków, odnalezienie brodawek w badaniu fizykalnym wystarcza do postawienia rozpoznania, ale gdybyśmy potrzebowali jakiejś bardziej obiektywnej metody to jedną z opcji jest wykonanie biopsji brodawki i ocena pobranego materiału pod mikroskopem. Zatem pobieramy odrobinę naszej brodawki za pomocą igły i powinniśmy zobaczyć pod mikroskopem parę takich komórek. Ich cechą charakterystyczną jest duże jądro komórkowe. Narysuję je tak, żeby było widać, że jest większe niż w normalnej komórce. Jest ono też ciemniejsze, a dodatkowo widać wokół niego charakterystyczne halo. Halo, albo inaczej przejaśnienie okołojądrowe. Całość daje obraz koilocytu. Koilocyty świadczą o zainfekowaniu komórki wirusem. Niestety nie jest to cecha specyficzna - wiele wirusów może dawać obraz koilocytów, co więc można jeszcze zrobić? Kolejnym testem, jaki można wykonać, jest badanie metodą hybrydyzacji DNA. Polega ono na pobraniu wymazu z brodawki. Pobieramy więc nasz wymaz, w którym powinna znajdować się niewielka ilość DNA wirusa i przenosimy go na szalkę. Niech to będzie DNA HPV, a następnie wykonujemy łańcuchową reakcję polimerazy - PCR. Dzięki niej uzyskujemy więcej kopii wirusowego DNA, co pomaga nam je wykryć. Na to wszystko dodajemy jeszcze znacznik fluorescencyjny, który łączy się z DNA, jeśli obecne jest ono w materiale i oznacza je kolorem, dzięki czemu możemy je wykryć w preparacie. Postawiliśmy już rozpoznanie, a jak wygląda leczenie HPV? Leczenie zakażenia wirusem HPV różni się od leczenia innych chorób przenoszonych drogą płciową i polega na zniszczeniu brodawek. A ponieważ są one jedynym objawem, to zwykle załatwia problem. Brodawki można zniszczyć za pomocą ciekłego azotu oraz kwas salicylowy. A gdybyśmy chcieli dorwać HPV wcześniej? Jak mu zapobiec? Tak jak w przypadku innych STI, najważniejsze jest zapobieganie transmisji. W przypadku seksu będzie to ograniczenie bezpośredniego kontaktu, przy pomocy prezerwatyw podczas seksu waginalnego, analnego i oralnego, oraz koferdamów podczas seksu oralnego. Jeśli HPV zarażona jest kobieta w ciąży i chcemy zapobiec zarażeniu dziecka podczas porodu, można ograniczyć jego kontakt z brodawkami poprzez cesarskie cięcie. Należy także unikać używania wspólnych ubrań oraz drapania zmian, by zapobiec autoinfekcji. Jednak najciekawsze w profilaktyce HPV jest to, że rozwojowi raka szyjki macicy i raka prącia zapobiegają szczepienia przeciw HPV. Szczepionki przeciw HPV chronią zwykle przed typami 6, 11, 16 i 18, Szczepionki przeciw HPV chronią zwykle przed typami 6, 11, 16 i 18, czyli czterema, które najczęściej wywołują te nowotwory. To niesamowite! Mamy szczepionki, dzięki którym możemy chronić się przed rozwojem nowotworu. Mamy szczepionki, dzięki którym możemy chronić się przed rozwojem nowotworu.