If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Czym jest wrzód weneryczny? - film z polskimi napisami

Odwiedź nas na (http://www.khanacademy.org/science/healthcare-and-medicine) aby dowiedzieć się więcej o zdrowiu i medycynie. Te filmy nie stanowią porady medycznej i pełnią jedynie funkcję informacyjną. Filmy te nie mają na celu zastąpienia profesjonalnej porady medycznej, diagnozy lub leczenia. Zawsze zasięgnij porady personelu medycznego w razie jakichkolwiek pytań związanych z Twoim stanem zdrowia. Nigdy nie lekceważ profesjonalnej porady medycznej lub nie zwlekaj z jej zasięgnięciem pod wpływem żadnych przeczytanych w Khan Academy treści, lub obejrzanych tu filmów. Polskie napisy: fundacja Edukacja dla Przyszłości, dzięki wsparciu Fundacji HASCO-LEK i Fundacji Akamai. Stworzone przez: Raja Narayan.

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.

Transkrypcja filmu video

Wrzód weneryczny jest chorobą przenoszoną drogą płciową, wywoływaną przez bakterię zwaną Haemophilus ducreyi. Haemophilus ducreyi, spotykaną przede wszystkim w rejonach tropikalnych. Jako, że wrzód weneryczny należy do grupy STI, roznosi się pomiędzy ludźmi głównie poprzez seks. roznosi się pomiędzy ludźmi głównie poprzez seks. W tym seks waginalny, analny i oralny. Omówimy sobie teraz obraz kliniczny tej choroby Omówimy sobie teraz obraz kliniczny tej choroby na przykładzie tej osoby, która będzie miała wszystkie jej możliwe objawy. Jednym z pierwszych, jakie można zaobserwować są takie dziwaczne, jasnozielone pasma obecne w stolcu. są takie dziwaczne, jasnozielone pasma obecne w stolcu. Opowiem dlaczego, posiłkując się rysunkiem. Ta kropka reprezentuje bakterię Haemophilus ducreyi. Ta kropka reprezentuje bakterię Haemophilus ducreyi. Nasz układ odpornościowy wysyła krwinki białe, których zadaniem jest zwalczenie bakterii. Efektem tej walki jest stan zapalny, Efektem tej walki jest stan zapalny, objawiający się gorączką i innymi objawami, o których za chwilę opowiem. Przez zakażenie drogą analną, bakterie dostają się w to miejsce, przez odbyt do odbytnicy. Mamy tu akurat przekrój strzałkowy u kobiety, taki który przebiega pomiędzy jej oczami, przez nos, taki który przebiega pomiędzy jej oczami, przez nos, jedna noga po jednej, druga po drugiej stronie i widzimy dzięki temu jej odbyt i odbytnicę, zakażone Haemophilus ducreyi, za którymi podążają walczące z nimi krwinki białe, za którymi podążają walczące z nimi krwinki białe, pozostawiając ślad w postaci wydzieliny w kale. Ale zakażona może zostać także cewka moczowa, a dalej pęcherz moczowy. Podpiszę tu cewkę. Bakterie mogą trafić również przez pochwę do szyjki macicy. Bakterie mogą trafić również przez pochwę do szyjki macicy. Tu jest szyjka macicy. Jeśli bakterie zaatakują cewkę Jeśli bakterie zaatakują cewkę dochodzi do zapalenia cewki moczowej, co objawia się bólem podczas oddawania moczu, czyli dysurią. Jeśli natomiast zaatakują szyjkę, mówimy o zapaleniu szyjki macicy. mówimy o zapaleniu szyjki macicy. Kobieta z takim zapaleniem może doświadczać bólu podczas uprawiania seksu, co określamy jako dyspareunia. Dyspareunia, ból podczas stosunku. Z układu moczowo-płciowego bakterie mogą przedostać się do pobliskich węzłów chłonnych. bakterie mogą przedostać się do pobliskich węzłów chłonnych. Chodzi tu o węzły chłonne pachwinowe. Narysuję je. Gdy zaatakowane zostają węzły chłonne obserwujemy ich powiększenie się, bo obecne w nich krwinki białe starają się zwalczyć patogen. bo obecne w nich krwinki białe starają się zwalczyć patogen. Nazywamy to limfadenopatią. Limfadenopatia, czyli powiększone węzły chłonne. W tym przypadku limfadenopatia pachwinowa, bo dochodzi do zajęcia węzłów pachwinowych, bo dochodzi do zajęcia węzłów pachwinowych, ale można także mieć inne rodzaje limfadenopatii, na przykład pachową. Ważne jest tutaj to, że jeśli te węzły powiększą się za bardzo i nie są już w stanie zatrzymać zapalenia w swoim obrębie, i nie są już w stanie zatrzymać zapalenia w swoim obrębie, poradzić sobie z tą sytuacją, może dojść do ich pęknięcia. może dojść do ich pęknięcia. Gdy tak się dzieje dochodzi do zakażenia tkanek głęboko, w miejscu gdzie znajdował się węzeł. Nazywamy to dymienicą. Mam tu zdjęcie pacjenta z dymienicą, dzięki któremu widzimy jak duże potrafią być te węzły. dzięki któremu widzimy jak duże potrafią być te węzły. dzięki któremu widzimy jak duże potrafią być te węzły. Ostatni objaw, o którym opowiem jest jednocześnie najbardziej charakterystyczny. Wrzód miękki. Wrzód miękki, z którym być może już gdzieś słyszałaś_łeś. Wrzód miękki, czy też wrzód weneryczny, Wrzód miękki, czy też wrzód weneryczny, to rodzaj owrzodzenia o obwałowanych brzegach pojawiającego się na błonach śluzowych prącia, u kobiet na śluzówce pochwy, a częściej na szyjce macicy. Ma on miękkie, podminowane brzegi. Narysuję tu jego brzegi, żeby było widać, że są uniesione. Zatem jest to owrzodzenie lokalizujące się na szczycie prącia. Ważną cechą tego owrzodzenia jest bolesność. Zawsze zwraca się uwagę na to, że wrzód twardy, pojawiający się w przebiegu kiły, jest niebolesny. To niebolesne owrzodzenie. Zapamiętuję to w ten sposób, że kiłę wywołuje Treponema pallidum, a wrzód weneryczny Haemophilus ducreyi, który jest na "d" bo ból jest dokuczliwy. A wrzód miękki jest bolesny. Kolejną interesującą cechą wrzodu miękkiego jest to, że u kobiet pojawiają się zwykle w większej ilości. że u kobiet pojawiają się zwykle w większej ilości. Zatem u kobiety owrzodzenia są zwykle cztery lub więcej, a mężczyźni mają zwykle tylko jedno. Przejdźmy dalej, do diagnostyki wrzodu wenerycznego. W jaki sposób rozpoznaje się tą chorobę? Pomocne są tu trzy rodzaje badań. Pierwsze to klasyczne barwienie metodą Grama. To, co zobaczymy pod mikroskopem, jeśli pacjent ma wrzód weneryczny, to owalne pałeczki Gram-ujemne. Bakterie Gram-ujemne przybierają w barwieniu barwę czerwoną. Zapiszę tu "czerwony". Jak mówiłem, są to owalne pałeczki, a więc mają jak gdyby dwa kształty. Owalny, okrągły, a jednocześnie podłużny, pałeczkowaty. Drugie badanie, jakie możemy wykonać, to posiew. Posiew, czyli hodowla bakterii na szalce Petriego. W tym celu pobieramy wymaz od osoby, u której podejrzewamy zakażenie i pozwalamy bakteriom rosnąć przez około pięć dni. Po tym czasie zobaczymy na szalce kolonie Haemophilus ducreyi. zobaczymy na szalce kolonie Haemophilus ducreyi. Ostatnim wykorzystywanym przez nas testem jest łańcuchowa reakcja polimerazy, czyli PCR, dzięki której możemy wykryć materiał genetyczny bakterii w postaci DNA. PCR jest testem preferowanym, jeśli tylko jest dostępne, ponieważ najszybciej daje wyniki. Załóżmy, że rozpoznaliśmy już wrzód weneryczny, jak go leczymy? Podobnie jak w przypadku innych bakteryjnych STI, Podobnie jak w przypadku innych bakteryjnych STI, leczenie polega na antybiotykoterapii, w wyborze której pomaga posiew, mówiąc na które antybiotyki bakteria jest wrażliwa. Zatem wykorzystujemy posiew, by określić wrażliwość bakterii na leki. Polega to na tym, że w czasie hodowli, dodajemy do niej odrobinę antybiotyku i sprawdzamy jak Haemophilus ducreyi zachowa się w jego obecności. Możemy podać tutaj jeszcze drugi antybiotyk i je porównać. Po czasie zobaczymy, że Haemophilus ducreyi wyrosła w obecności tego antybiotyku, antybiotyku numer dwa, natomiast tam, gdzie zaaplikowaliśmy antybiotyk numer jeden nie wyrosły żadne kolonie bakteryjne, zatem to on będzie mógł być przez nas wykorzystany w terapii tego pacjenta. I w końcu, jak zapobiegać rozwojowi wrzodu wenerycznego? I w końcu, jak zapobiegać rozwojowi wrzodu wenerycznego? Jak w przypadku innych STI, najważniejsze jest zablokowanie transmisji przez seks, a więc ograniczenie bezpośredniego kontaktu pomiędzy osobą zdrową a osobą zakażoną. Każdy z trzech rodzajów seksu może zostać zabezpieczony poprzez prezerwatywy. A seks oralny dodatkowo poprzez stosowanie koferdamów dentystycznych, dzięki którym również ogranicza się bezpośredni kontakt pomiędzy osobą chorującą na wrzód weneryczny a osobą zdrową.