If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Wydzielanie ADH — film z polskimi napisami

Dowiedź się, jakie są główne czynniki wpływające na wydzielanie ADH. Rishi jest pediatrą, zajmującym się chorobami zakaźnymi i pracuje w Khan Academy. Stworzone przez: Rishi Desai.

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.

Transkrypcja filmu video

Będziemy mówić o hormonie antydiuretycznym. Jak widzisz, już zacząłem tworzyć rysunek do tego filmu. Głównie dlatego, że nie rysuję zbyt dobrze, a chciałem, żeby wszystko wyglądało przejrzyście. Po tej stronie narysowałem przysadkę mózgową, a tutaj mózg. I hormon antydiuretyczny, podkreśliłem ADH, ponieważ tego skrótu będziemy używać. Ludzie w skrócie mówią ADH. Czasami ludzie nazywają go wazopresyną. Ta nazwa jest całkiem użyteczna. "Wazo" odnosi się do naczyń krwionośnych, a "presyna" do zwężania naczyń krwionośnych. Daje to niezły pogląd na to, co robi ten hormon. Narysowałem tutaj podwzgórze. A tutaj, poniżej będzie lejek. A na samym dole przysadka mózgowa. Tutaj mamy przysadkę mózgową. To jest przód, a to tył. Na przodzie, bliżej oczu będzie przednia przysadka mózgowa. Będzie tutaj. A z tyłu, tutaj mamy tylnią przysadkę mózgową, ponieważ znajduje się z tyłu. Jako, że już nazwaliśmy poszczególne elementy, przejdźmy dalej. Tutaj mamy skrzyżowanie nerwów wzrokowych. Odpowiadają one za widzenie. Zapiszę skrzyżowanie nerwów wzrokowych, żebyś wiedział o czym mówię. Jedyny powód, dla którego o tym mówię, jest obszar powyżej, zaraz powyżej tego miejsca. Jeśli narysowałbym to na moim małym schemacie, to byłby tutaj i nazywa się " nad" N-A-D - jądro nadwzrokowe. I jądro odnosi się do zbioru nerwów, nie do typowego jądra, o którym myślimy - czyli nie o strukturze, która znajduje się w środku komórki i w pewnym sensie nadzoruje jej pracę. Tutaj jądro to po prostu zbiór małych ciałek nerwowych. Narysuje dwa z nich, ale jest ich o wiele więcej. Jednak na naszym schemacie nie potrzebujemy ich aż tyle. Jeśli narysowałbym pozostałą część tego nerwu to ciągnąłby się on w dół. To tak naprawdę początek dzielenia się z Tobą fajnymi aspektami podwzgórza oraz przysadki mózgowej. Możesz zobaczyć, że te komórki nerwowe zaczynają się w jednym miejscu i ciągną w dół aż do przysadki mózgowej tylnej przez lejek. W taki sposób podwzgórze oraz przysadka tylnia są powiązane - przez te nerwy. I te nerwy są pełne hormonów ADH. Mówiliśmy już o tym, że to jest powiązane do ADH, a teraz możesz zobaczyć, jak dokładnie. ADH jest wytwarzane w tych komórkach nerwowych. Znajduje się tutaj i czeka na odpowiedni moment, w którym te nerwy je wydzielą. ADH jest małym białkiem. Tworzy go łańcuch 9 aminokwasów. Jest całkiem małe. To jest ADH. Dziewięć aminokwasów. Jest całkiem mały i jest hormonem. I jak wiesz jest hormonem zbudowanym z aminokwasów. Możesz myśleć o nim, jak o peptydzie lub hormonie białkowym, i rozróżniać od hormonów sterydowych. Tak jest zbudowane ADH. Jest wytwarzane w tych komórkach nerwowych. Kolejna rzecz, o której opowiem, to to, jak jest wydzielane. Jeśli masz tutaj, małe zgromadzenie naczyń włosowatych, mamy tu małe tętniczki i naczynia włosowate, które łączą się w jedną małą żyłkę po tej stronie, to co się dzieje, to kiedy pojawia się czynnik wyzwalający może powinienem to napisać innym kolorem. Powiedźmy czerwonym. To mojo ulubiony kolor. Kiedy pojawia się taki czynnik, te komórki nerwowe zaczną wydzielać ADH. Zaczną wydzielać ADH, które będzie trafiać bezpośrednio do tego obszaru, gdzie znajdują się te naczynia włosowate. Oczywiście, przepływająca krew będzie przenosiła to ADH do tej małej żyłki, narysuję tutaj te naczynia, i ostatecznie trafi do pozostałej części ciała. W taki sposób ADH jest wydzielany z komórek nerwowych, które znajdują się w jądrze nadwzrokowym do organizmu. Dzieje się to poprzez wydalenie ich do przysadki tylniej, gdzie jest wychwytywany przez te małe naczynia włosowate i żyłki. Kolejną rzeczą do ustalenia jest to, czym jest ten czynnik wyzwalający? Co jest tym czynnikiem, dla tego jądra nadwzrokowego, które narysowałem tutaj? Pomówmy o tym. Zróbmy najpierw tutaj trochę przestrzeni. O tutaj. Mamy teraz przestrzeń do rysowania. Pomówmy o tym, jaki czynnik wyzwalający sprawia, że nasz organizm wie kiedy należy wydzielić ADH. Główny czynnik wyzwalający, i prawdopodobnie to jedyny o którym powinieneś pamiętać. Jeśli zapomnisz wszystko inne, to chociaż zapamiętaj ten jeden. Główny czynnik to wysokie stężenie krwi. Mówiąc stężenie krwi mamy na myśli osmolarność. Zapiszę to. Osmolarność odnosi się to tego, jeśli weźmiesz jony które krążą we krwi, wliczamy to wszystko od białek do jonów sodu, potasu, wszystko co przyciąga wodę do naczyń krwionośnych, jeśli wszystko to się połączy, to jakie jest całkowite stężenie krwi? Możesz pomyśleć o tym, jak o liczniku. Narysuję to dla Ciebie. Narysuję tutaj mały licznik. Po jednej stronie, masz coś takiego. Po jednej stronie masz 260, a po drugiej 320. To jest stężenie. 280 i 300. W osmach na litr. To są nasze jednostki w tym przypadku. Osmolarność mierzy się w osmach na litr. To jest nasze stężenie. I to co chcesz zrobić to zostać w tym obszarze tutaj. To jest nasz zielony obszar. To miejsce, w którym nasze ciało lubi być. Jeśli jest tutaj, w tym obszarze, lub w tym, wtedy nasz organizm nie jest zadowolony. Na przykład, powiedźmy, że jesteś w pierwszym obszarze. Oznacza to, że Twoje ciało zauważyło, że krew jest zbyt rozcieńczona. A gdy jesteśmy po tej stronie, to Twoje ciało zauważyło, że krew jest zbyt słona. Organizm mówi, że krew jest zbyt zatężona. W tym przypadku, masz powiedźmy, nasz licznik o tutaj, jeśli wskaźnik spada do tego obszaru, to będzie czynnik wyzwalający wydzielenie ADH. Jest to pierwszy czynnik, o którym będziemy mówić. Dlaczego nie wrócimy i nie dodamy tego do naszego diagramu? Umieszczę to w naszym diagramie, tak żeby zobaczyć to bardzo jasno, że jest to duży czynnik wyzwalający. Wyobraźmy sobie, że masz tutaj małą komórkę nerwową. Narysuję to w taki sposób specjalnie, ponieważ nie wiemy, gdzie te małe osmoreceptory są. Wszystko co wiemy, to że robią fantastyczną robotę, ale nie wiemy, gdzie osmoreceptory są. To jest mój mały diagram, który narysowałem wcześniej. Możesz teraz pomyśleć, że jeśli osmoreceptor mówi Ci, że jest w jakimś miejscu, to oznacza to problem. Dlaczego nie pójdę krok dalej i nie oznaczę tego, jako mojego osmoreceptora? Jeśli mój osmoreceptor ma za zadanie określić, czy we krwi znajduje się zbyt wiele jonów, to jest to jeden z sygnałów, który doprowadza do wydzielenia ADH. Dobra. Jaki jest drugi czynnik? Co innego powoduje wydzielenie ADH? Niska objętość krwi. To jest drugi czynnik. Jak Twój organizm może wiedzieć, że objętość krwi jest zbyt niska? Wróćmy do podstaw. Wróćmy do serca. Lubię od niego zaczynać, ponieważ tak lubię o tym mówić. Najprościej mówiąc, co trafia do serca i co z niego wypływa? Wiemy, że mamy naczynia krwionośne, jedne z większych, duże żyły, które trafiają do serca. Mamy żyłę główną górną oraz dolną. To jest żyła główna górna - jedna z dużych żył, a to żyła główna dolna. To nie są jedyne duże żyły, ale przykłady dużych żył. Mamy również prawy przedsionek. Mamy tutaj kilka miejsc, które znajdują się w naczyniach krwionośnych, gdzie mogą się znaleźć małe zakończenia nerwów. Zakończenia nerwów w tych obszarach są zdolne do rozpoznania, czy objętość krwi jest niska. Ponieważ, pamiętaj, że układ żylny jest rozciągliwy, żyły rozciągają się, o czym mówiliśmy dość dawno temu. Układ żylny ma bardzo dużą objętość. Więc jeśli dojdzie do jakiegokolwiek obniżenia tej objętość, to układ ten jest dobrym miejscem, aby to ustalić. Informacje w ściankach, więc te włókna nerwowe, znajdujące się w ściankach naczyń krwionośnych będą mniej rozciągnięte. Możesz teraz zapytać, dlaczego mniej rozciągnięte? Dlatego, że jest w nich mniej krwi. Więc gdy są mniej rozciągnięte, to wysyłają sygnał, hej, coś się dzieje. Mamy mniejszą objętość krwi, myślę, że mózg musi o tym wiedzieć. Więc sygnał zostaje wysłany do mózgu. Mogę to narysować. Umieśćmy tutaj mały receptor. I teraz, te nerwy biegną w dół i wyczują mniejszą objętość przy pomocy tych receptorów w dużych żyłach oraz prawym przedsionku. Dobra. Jaki jest kolejny czynnik wyzwalający? Widzisz, że mamy wiele różnych takich czynników. Omówimy teraz kolejny. Przedstawmy kolejny czynnik. Jaki jest kolejny powód, dla którego ADH będzie wydzielane? Może obniżenie ciśnienia krwi. Wiemy, że żyły mówią nam dużo informacji o objętości. Możemy to rozszerzyć o to, że tętnice informują o ciśnieniu. Możesz sobie przypomnieć z innego filmu, w którym mówiliśmy o baroreceptorach, które w świetny sposób informują o ciśnieniu. Narysuję kilka baroreceptorów. Baroreceptor to receptor wyczuwający zmiany ciśnienia. Mamy baroreceptory, które znajdują się w łuku aorty. Mamy również baroreceptory w tętnicy szyjnej po obydwóch stronach. Więc te baroreceptory rozpoznają kiedy ciśnienie krwi zacznie spadać. Wtedy, wyślą sygnał do mózgu mówiąc - hej, musimy coś z tym zrobić. Ciśnienie jest zbyt niskie. Więc to kolejny sygnał przesyłany do mózgu. Możemy to narysować tutaj. Dobra. Może coś takiego. To będzie sygnał dotyczący niskiego, zapiszmy to, niskiego ciśnienia krwi. Mamy teraz sygnały dotyczące wysokiej osmolarności, dużej objętości oraz niskiego ciśnienia. Czy są jeszcze inne sygnały, o których możemy pomyśleć? Jeden przychodzi mi na myśl - angiotensyna 2. Pamiętaj, angiotensyna 2 to część układu RAS - renina-angiotensyna- zapiszę tylko AT - aldosteron. Angiotensyna 2 jest kolejnym czynnikiem wyzwalającym. Możesz sobie wyobrazić naczynie krwionośne oraz znajdujące się nieopodal nerwy. Jest to kolejny czynnik, ta cząsteczka angiotensyny, która ma osiem małych aminokwasów. Będzie to sygnał dla tych nerwów, który będzie dla organizmu lub też dla mózgu informacją o tym, że ciśnienie jest za niskie. To kolejny sygnał. Pozwól, że zapiszę to wszystko na naszym obrazku. Kolejny sygnał. Może tutaj. Miejsce, w którym je narysowałem jest dość względne, ale idea jest taka, że angiotensyna 2 ma wpływ również na mózg. Więc ta mała cząsteczka pojawi się i da znać mózgowi, że nawet nerki próbują coś zrobić z tym ciśnieniem krwi. Byłoby świetnie jeśli mózg również zaangażowałby się i wydzielił trochę ADH. To były różne czynnik wyzwalające. Jak powiedziałem na początku, prawdopodobnie główny z nich w przypadku ADH, to osmoreceptory. To naprawdę najbardziej ważne ponieważ wszystkie pozostałe nie odgrywają już tak ważnej roli. To zdecydowanie główna funkcja ADH.