If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Diagnostyka i leczenie zapalenia nagłośni — film z polskimi napisami

Stworzone przez: Ian Mannarino.

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.

Transkrypcja filmu video

Diagnostyka zapalenia nagłośni zaczyna się od oceny stanu klinicznego. Pacjent z zapaleniem nagłośni będzie miał trudności z oddychaniem, z połykaniem, w tym z połykaniem śliny, dlatego częstym objawem jest ślinotok. Zmienia się barwa głosu. Staje się on mocno zachrypnięty, bo z powodu obrzęku i silnego bólu nie da się przenosić wibracji dźwięku. Tak to w skrócie wygląda. Duszność jest skutkiem obrzęku nagłośni, Duszność jest skutkiem obrzęku nagłośni, który zwęża światło dróg oddechowych uniemożliwiając swobodny przepływ powietrza do płuc. Przewężenie wywołuje też charakterystyczny świst - stridor. Podczas wdechu powietrze musi przedostać się przez bardzo wąską przestrzeń Podczas wdechu powietrze musi przedostać się przez bardzo wąską przestrzeń a przepływ gazu przez wąską przestrzeń generuje dźwięk. a przepływ gazu przez wąską przestrzeń generuje dźwięk. Nazywamy go stridorem, a bardziej dokładnie, stridorem wdechowym. Bo powstaje podczas wdechu. Brzmi mniej więcej tak. Brzmi mniej więcej tak. Przepływ powietrza przez wąską szczelinę Przepływ powietrza przez wąską szczelinę daje taki odgłos. Kolejnym ważnym objawem jest gorączka. A także dreszcze. Mogą być one naprawdę poważne, pacjent zdecydowanie wygląda na chorego. Szczególnie niepokojąca jest ta duszność, a do tego ślinienie. Warto zwrócić uwagę, że na nagłośni nie ma receptorów odpowiedzialnych za odruch kaszlowy, więc pacjent nie będzie kaszlał. Później jeszcze do tego wrócę. I jeszcze ten charakterystyczny szmer oddechowy. I jeszcze ten charakterystyczny szmer oddechowy. Stridor (świst krtaniowy). Dodatkowo pacjent przyjmuje charakterystyczną pozycję ciała. Dodatkowo pacjent przyjmuje charakterystyczną pozycję ciała. Ma otwarte usta i wyciąga szyję i szczękę do przodu. Takie ułożenie ułatwia nieco oddychanie Takie ułożenie ułatwia nieco oddychanie przez zwężoną krtań. Ale też łagodzi ból. Bo kiedy chora nagłośnia czegoś dotyka to boli. A w takiej pozycji jest ona odsunięta od innych struktur. A w takiej pozycji jest ona odsunięta od innych struktur. Narysuję bardzo schemtycznie jak wygląda ta pozycja. Pacjent zwykle siedzi, pochyla się do przodu, Pacjent zwykle siedzi, pochyla się do przodu, wyciąga ręce przed siebie wyciąga ręce przed siebie i opiera je o swoje kolana albo jakiś stolik. To dość charakterystyczna pozycja u osób z dusznością. Pochylenie do przodu z podparciem się rękoma. Pochylenie do przodu z podparciem się rękoma. Pochylenie do przodu z podparciem się rękoma. Zmniejsza ona obturację dróg oddechowych, i nacisk na gardło. Pacjenci wolą siedzieć i nie przechylają się do tyłu. Nie wspominając już o kładzeniu się. W pozycji leżącej krtań jest jeszcze węższa. Obrzęk silniej uciska drogi oddechowe i uniemożliwia przepływ powietrza. Te objawy kliniczne naprowadzają lekarza Te objawy kliniczne naprowadzają lekarza na rozpoznanie zapalenia nagłośni. Wszelkie wątpliwości rozwiewa obrazowanie nagłośni. Wszelkie wątpliwości rozwiewa obrazowanie nagłośni. Zapalenie nagłośni wiąże się z obrzękiem również w obrębie chrząstek nalewkowatych i fałdów nalewkowo-nagłośniowych. Na tym rysunku nagłośnia to ten element. Z boków widoczne są fałdy nalewkowo-nagłośniowe. A chrząstki nalewkowate tutaj. Właściwie stan zapalny każdego z tych elementów uznawany jest za zapalenie nagłośni. A więc bezpośrednie uwidocznienie obrzęku daje nam pewne rozpoznanie. A więc bezpośrednie uwidocznienie obrzęku daje nam pewne rozpoznanie. Ale możemy wykonać jeszcze parę innych badań. Pokarzę teraz kilka zdjęć RTG. Pokarzę teraz kilka zdjęć RTG. U osoby bez zapalenia nagłośni wygląda to tak. W tym miejscu znajduje się nagłośnia. To jest zdrowa nagłośnia. Widać tu inną patologię, ale o tym później. Nagłośnia jest prawidłowa, cieniutka. Nagłośnia jest prawidłowa, cieniutka. Taka ma być, oznaczę ją kolorem. Nagłośnia to cienki płatek, który osłania wejście do dróg oddechowy podczas połykania. który osłania wejście do dróg oddechowy podczas połykania. A cały ten obszar to krtań. Tutaj są fałdy głosowe. Pozbądźmy się tego. Jeszcze raz, tutaj mamy nagłośnię, ten cienki płatek. Na tych zdjęciach widoczne są przypadki zapalenia nagłośni. Przedstawiają one projekcję boczną szyi. Przyjrzyjmy się. Jak widzisz, ... Jeszcze raz to pokoloruję. Nagłośnia jest tu grubsza niż poprzednio. Pogrubienie nagłośni powyżej ośmiu milimetrów na zdjęciu bocznym szyi uprawnia do rozpoznania zapalenia nagłośni. uprawnia do rozpoznania zapalenia nagłośni. To zdjęcie przedstawia bardzo ciężki przypadek zapalenia. To zdjęcie przedstawia bardzo ciężki przypadek zapalenia. To wszystko to nagłośnia. Silnie powiększona, mocno obrzęknięta. Nazywamy to "objawem kciuka". Bo nagłośnia przyjmuje kształt palca. Bo nagłośnia przyjmuje kształt palca. Przypomnę jeszcze jak wygląda prawidłowa nagłośnia. Przypomnę jeszcze jak wygląda prawidłowa nagłośnia. Zwróć uwagę na to jaka jest cienka. A tutaj - bardzo poważny obrzęk. Nie trudno się domyślić jak silnie zwężona jest krtań. Zatem radiologia pomaga w rozpoznaniu. Zatem radiologia pomaga w rozpoznaniu. Pomocne bywają też badania mikrobiologiczne. Lekarz pobiera materiał za pomocą wymazówki, którą pociera tylną ścianę gardła, za języczkiem, który zwisa z tyłu podniebienia. który zwisa z tyłu podniebienia. Dzięki temu badaniu wiemy która bakteria jest przyczyną zapalenia. Jeszcze niedawno temu była to głównie Haemophilus influenzae (Hib). Jeszcze niedawno temu była to głównie Haemophilus influenzae (Hib). Jeszcze niedawno temu była to głównie Haemophilus influenzae (Hib). Nie należy jej kojarzyć z influzenzą, czyli grypą, która jest w rzeczywistości chorobą wirusową. Nazwa tej bakterii jest niestety myląca. Hib była kiedyś przyczyną znacznej większości zapalenia nagłośni na całym świecie. Gwoli ścisłości, chodzi o podtyp b Haemophilus influenzae. To on był sprawcą większości zapaleń nagłośni. Na szczęście rozwój medycyny przyniósł nam szczepionkę przeciwko Hib. Na szczęście rozwój medycyny przyniósł nam szczepionkę przeciwko Hib. Szczepionka przeciw Hib. Dzięki niej, znacznie zmniejszyła się ilość przypadków. Inne patogeny będące przyczyną tej choroby nie są tak niebezpieczne. Inne patogeny będące przyczyną tej choroby nie są tak niebezpieczne. Są to głównie gronkowce i paciorkowce: Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes i Staphylococcus aureus. Badania te pomagają postawić odpowiednią diagnozę, a następnie wdrożyć skuteczne leczenie. Zanim jednak przejdziemy do leczenia, Zanim jednak przejdziemy do leczenia, chciałbym jeszcze raz przypomnieć obraz kliniczny zapalenia nagłośni. chciałbym jeszcze raz przypomnieć obraz kliniczny zapalenia nagłośni. Bo jest jedna choroba, o której musimy pamiętać w kontekście diagnostyki różnicowej - krup. Krup, zwany też podgłośniowym zapaleniem krtani, to stan zapalny tchawicy [i krtani]. Naszkicuję szybko schemat dróg oddechowych. Tutaj znajduje się krtań. Nie jest to idealny rysunek. Krup dotyka krtani i tchawicy. Zapalenie obejmuje krtań, znajdującą się w tym miejscu i tchawicę, znajdującą się tutaj, tuż pod krtanią. Podczas gdy zapalenie nagłośni obejmuje tylko nagłośnię, Podczas gdy zapalenie nagłośni obejmuje tylko nagłośnię, no i fałdy nalewkowo-nagłośniowe oraz chrząstki nalewkowate, czyli elementy znajdujące się w górnej części krtani. Z kolei krup dotyka krtani i tchawicy. On także objawia się stridorem, ze względu na zwężenie tej okolicy. Tutaj też powietrze z trudnością przechodzi do płuc i wywołuje świst. Tutaj też powietrze z trudnością przechodzi do płuc i wywołuje świst. Dużą różnicą pomiędzy krupem a zapaleniem nagłośni jest to, Dużą różnicą pomiędzy krupem a zapaleniem nagłośni jest to, że w przypadku krupu nie występuje ślinienie. Pacjent może połykać, więc nie będzie się ślinił. W przypadku zapalenia nagłośni jest inaczej. W przypadku zapalenia nagłośni jest inaczej. Kolejną dużą różnicą jest brak nasilenia duszności w pozycji leżącej. Kolejną dużą różnicą jest brak nasilenia duszności w pozycji leżącej. Pacjenci z zapaleniem nagłośni stoją lub siedzą, nie mogą się położyć. W przypadku krupu pozycja leżąca nie nasila dolegliwości. Następną ogromną różnicą jest kaszel. W zapaleniu nagłośni nie ma kaszlu, bo odpowiednie receptory nie zostają pobudzone, w nagłośni ich po prostu nie ma. Natomiast zapalenie w obrębie krtani i tchawicy daje bardzo uporczywy kaszel. Ma on nawet własną nazwę - szczekający kaszel. Zanim przejdziemy dalej, cofnijmy się jeszcze na moment. cofnijmy się jeszcze na moment. Mówiłem, że wrócimy do tego zdjęcia. Przedstawia ono właśnie krup. Podgłośniowe zapalenie krtani. Widać jak obrzęk zwęża drogi oddechowe, Widać jak obrzęk zwęża drogi oddechowe, ale poniżej nagłośni. Tutaj nic takiego nie ma. Nie widać żadnego obrzęku, drogi oddechowe są niezmienione. To jest główna, radiologiczna, różnica pomiędzy krupem a zapaleniem nagłośni. I na koniec omówmy sobie leczenie. I na koniec omówmy sobie leczenie. Najważniejsze jest utrzymanie drożności dróg oddechowych. Najważniejsze jest utrzymanie drożności dróg oddechowych. To pierwsze, o czym musimy pamiętać dlatego że szybko może dojść do pełnej obturacji. Już w godzinę do dwóch po pojawieniu się gorączki zaczyna się pojawiać obrzęk nagłośni i duszności. zaczyna się pojawiać obrzęk nagłośni i duszności. Drożność dróg oddechowych to numer jeden. Mała dygresja. Jeśli istnieje cień podejrzenia, że pacjent może mieć zapalenie nagłośni to przy badaniu nie używa się szpatułki. To bardzo ważne, bo drażnienie tylko nasila obrzęk. Jeśli chcemy zobaczyć nagłośnię naszego pacjenta, Jeśli chcemy zobaczyć nagłośnię naszego pacjenta, to w pobliżu musi być gotowy zestaw do intubacji, żeby w razie czego można było szybko udrożnić drogi oddechowe i umożliwić przepływ powietrza do płuc. Drożność dróg oddechowych jest najważniejsza. Kolejne na liście są antybiotyki. Należy podać je pacjentowi jak najszybciej i kontynuować terapię przez 7-10 dni. i kontynuować terapię przez 7-10 dni. Po 2-3 dniach powinna następować poprawa. Po 2-3 dniach powinna następować poprawa. Po 2-3 dniach powinna następować poprawa. Zapomniałem powiedzieć, że do ustąpienia objawów pacjent powinien być hospitalizowany. A antybiotyki muszą być podawane przez cały czas. Jeśli pacjent nie będzie ich przyjmował przez pełen cykl terapii, czyli 7-10 dni to zapalenie może nawrócić. Dlatego trzeba przestrzec pacjenta że nie powinien samodzielnie odstawiać leków. I oczywiście profilaktyka, czyli szczepienia przeciwko Hib. I oczywiście profilaktyka, czyli szczepienia przeciwko Hib. Naturalnie należy też stosować się do ogólnych zasad, jak niedzielenie się przedmiotami osobistymi, dokładne mycie rąk po kontakcie z osobą chorą dokładne mycie rąk po kontakcie z osobą chorą i innych zasad higieny.