If you're seeing this message, it means we're having trouble loading external resources on our website.

Jeżeli jesteś za filtrem sieci web, prosimy, upewnij się, że domeny *.kastatic.org i *.kasandbox.org są odblokowane.

Główna zawartość

Diagnostyka nadciśnienia płucnego - film z polskimi napisami

Stworzone przez: Amy Fan.

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Na razie brak głosów w dyskusji
Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.

Transkrypcja filmu video

Bezpośredni pomiar ciśnienia w tętnicach płucnych za pomocą cewnika wprowadzanego przez serce to złoty standard w diagnostyce nadciśnienia płucnego. Ale możliwe jest to także na inne sposoby. Przypomnijmy sobie, jak połączone są ze sobą serce i płuca w układzie krążenia krwi. Tutaj mamy serce, a tutaj płuca - następny przystanek na drodze krwi przez naczynia. - następny przystanek na drodze krwi przez naczynia. We krwi, w odtlenowanej krwi. Może najpierw narysuję jamy serca. Serce ma cztery jamy. Dwie na górze i dwie na dole. Nieutlenowana krew dostaje się do płuc z prawej komory. Nieutlenowana krew dostaje się do płuc z prawej komory. Pamiętaj, że na schemacie strony są odwrócone, tak jakby ta osoba stała przed Tobą. Więc tutaj jest strona prawa, a tutaj lewa. Czyli krew przepływa z prawej komory do płuc, a później do lewego przedsionka, w którym jest już utlenowana. Teraz zastanówmy się, co się dzieje w nadciśnieniu płucnym. Część krwi cofa się do prawej komory, a z drugiej strony nie dociera do lewego przedsionka. Możemy to wykorzystać do oceny czynności serca w diagnostyce nadciśnienia płucnego, za pomocą badania echokardiograficznego, w skrócie "echo serca". Zatem echokardiografia. Badanie to polega na obrazowaniu serca za pomocą ultrasonografii. Oglądamy serce pod różnymi kątami, dzięki czemu widzimy jak pracuje każda z jam. Dla diagnostyki nadciśnienia płucnego najważniejsze jest obrazowanie prawej komory. To jak ciężko ona pracuje, da nam ku temu pewne wskazówki. Dzięki echo możemy też zobaczyć ile krwi dociera do lewego przedsionka. Jest ono zatem bardzo ważnym narzędziem diagnostycznym, Jest ono zatem bardzo ważnym narzędziem diagnostycznym, pozwalającym ocenić funkcjonowanie serca. Mało tego, możemy zobaczyć też pracę lewej komory, co jest o tyle ważne, że kiedy lewa komora nie pompuje prawidłowo krwi to w krążeniu płucnym pojawia się zastój i dochodzi do nadciśnienia płucnego. Czyli echo serca powie nam więcej niż tylko to, czy pacjent ma nadciśnienie płucne. Może nam ono także podpowiedzieć co jest jego przyczyną. Powie czy pacjent ma, czy nie ma nadciśnienia płucnego, ale też powie nam wiele o funkcji serca, co pomoże odpowiedzieć na pytanie o przyczynę tego nadciśnienia. Zatem echo serca. Kolejnym przydatnym badaniem, bardzo powszechnym w diagnostyce chorób płuc, jest RTG. Zdjęcia RTG wiążą się z narażeniem na promieniowanie, jednak w przypadku RTG klatki piersiowej nie są to na szczęście duże dawki. Na zdjęciu możemy zobaczyć nadmierne upowietrznienie płuc, a także inne cechy chorób układu oddechowego. Dla nadciśnienia płucnego, szczególnie ważne będą naczynia krwionośne. W przebiegu przewlekłego nadciśnienia płucnego ulegają one pogrubieniu. W RTG widoczne są jako zacienienia w przebiegu naczyń. Mogą być także widoczne wszelkie zwłóknienia, pojawiające się po dłuższym okresie czasu. Normalnie cień naczyń krwionośnych jest bardzo słabo widoczny, ale w przypadku nadciśnienia płucnego mogą być one naprawdę wyraźne, zależnie od zaawansowania choroby. RTG jest zatem dobrym badaniem, od którego zaczynamy diagnostykę. Dalej wykonuje się badania oceniające funkcję płuc, takie jak gazometria krwi tętniczej. Bada ona zawartość tlenu i dwutlenku węgla we krwi, a to właśnie płuca są odpowiedzialne za utrzymywanie ich w odpowiednich stężeniach. Nie jest to badanie specyficzne dla tej jednostki, bo złe wyniki nie świadczą o tym, że pacjent ma właśnie nadciśnienie płucne, a nie jakąś inną chorobę. Jednak połączenie obrazu klinicznego i wyników gazometrii pozwala ocenić czynność płuc i nasilenie choroby u pacjentów, którzy są już zdiagnozowani. Oprócz gazometrii, wykonuje się także testy czynnościowe układu oddechowego, które powiedzą nam jak radzą sobie płuca i do czego są zdolne. Nadal jednak najważniejsza jest historia choroby. Nadal jednak najważniejsza jest historia choroby. Wszystko to, co nasunie nam podejrzenie, że pacjent może mieć nadciśnienie płucne. Wszystkie te badania mają na celu przybliżyć lub oddalić nas od tego przypuszczenia. Możemy też oczywiście użyć cewnika Swana-Ganza i wtedy będziemy już mieli pewność.