Albrecht Dürer

Urodzony w Norymberdze Albrecht Dürer został oddany na naukę zawodu do malarza Michaela Wolgemuta. Dürer intensywnie podróżował od 1492 do 1494 roku, odwiedzając atelier znanego wówczas czasach niemieckiego malarza i rytownika Martina Schongauera w Colmarze. Od 1494 do 1495 roku Dürer przebywał w północnych Włoszech, gdzie bardzo duży wpływ miały na niego dzieła takich artystów jak Andrea Mantegna czy Diovanni Bellini.

W 1495 roku Albrecht Dürer założył swój własny atelier w Norymbergii i specjalizował się w innowacyjnych i jak na tamte czasy, wysokiej jakości drzeworytach, takich jak seria 15 drzeworytów z 1498 roku przedstawiających sceny z Apokalipsy św. Jana. Od 1505 do 1507 roku Dürer przebywał w Wenecji, gdzie namalował Święto różańcowe dla niemieckiego kupca. To dzieło znajduje się obecnie w Galerii Narodowej w Pradze. Ożywienie techniki drzeworytu przez Dürera zwróciło uwagę wielu norymberskich uczniów i mecenasów sztuki. To oni poinformowali i doradzili Dürerowi studia włoskiego renesansu i konkretne przedmioty na tym kierunku. W następstwie tego Dürer wkrótce przedstawił swoje nowe pomysły w dziedzinie historii sztuki.

Drzeworyty Dürera były inspiracją dla cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Maxymiliana I, który postanowił wykorzystać tę technikę w projektach mających przekazać potomnym pamięć o nim, a w których realizacji Albrecht Dürer grał czołową rolę. Dürer był mistrzem rysunku, malarstwa oraz rytownictwa i to one ugruntowały jego sławę w całej Europie. Renesansowy uczony i pisarz Erasmus (1469-1536) nazwał go Apellesem czarnych linii, nawiązując do najsłynniejszego malarza starożytnej Grecji — Apellesa. Kolekcja dzieł Dürera w Muzeum Brytyjskim jest jedną z najlepszych i przedstawia całą jego karierę. Wśród nich znajdują się również niektóre jego drzeworyty.

Łuk triumfalny jest jednym z największych drzeworytów, jakie kiedykolwiek powstały. Został on zamówiony przez cesarza Świętego Cesarstwa Rzymskiego Maksymiliana I (1459-1519). Program? został opracowany przez sądowego historyka i matematyka Johanna? Stabiusa, który objaśnił powstanie tego dzieła na podstawie antycznych łuków triumfalnych w Cesarstwie Rzymskim.

Nad centralnym łukiem zatytułowanym "Honor i potęga" znajduje się rodzinne drzewo genealogiczne Maksymiliana I. Nad lewym łukiem zatytułowanym "Chwała" oraz nad prawym zatytułowanym "Szlachetność" są przedstawione wydarzenia z życia cesarza. Są one otoczone popiersiami cesarzy i krolów po lewej stronie oraz kolumną przodków Maksymiliana I po prawej stronie. Najbardziej oddalone wieże po obu stronach pokazują sceny z prywatnego życia cesarza.

Ogólny wygląd drzeworytu zaprojektował architekt i malarz Jörg Kölderer. Albrecht Dürer zaprojektował pojedyncze sceny i elementy, a wykonanie niektórych z nich zlecił swoim uczniom Hansowi Springinklee, Wolfowi Trautowi i Albrechtowi Altdorfowi z Regensburga.

Rok 1515, który widnieje na Luku odnosi się do roku ukończenia projektu. Klocki drzeworytu zostały przygotowane przez Hieronimusa Andreae z Norymbergii miedzy 1515 a 1517 rokiem. Ten pierwszy nakład należy do pierwszej edycji

G. Bartrum (ed.), Albrecht Dürer and his legacy (London and N.J., The British Museum Press and Princeton University Press, 2002).

E. Panofsky, The life and art of Albrecht Dürer  (Princeton University Press, 1945, 1971).

G. Bartrum, German Renaissance prints (London, The British Museum Press, 1995).

© Rada Powiernicza Muzeum Brytyjskiego