Znajdowanie błędów w kodzie

Jeśli uczysz w klasie pełnej programujących uczniów, mogą oni chcieć przyjść po pomoc. Możesz użyć poniższych wskazówek, by poradzić sobie z pytaniami ucznia (być ich "gumową kaczuszką", jak zwykliśmy mówić)-- nawet jeśli nie jesteś za bardzo obeznana(y) z programowaniem.

Głównym celem jest pomaganie uczniowi na tyle, by sam umiał znaleźć błędy. Wtedy nie będzie potrzebował pomocy z zewnątrz, nawet poza szkołą. W każdym dobrym programiście znajduje się dobry "odpluskwiacz". :-)

Jeśli uczniowie nie rozumieją zadania:

Poproś o przeczytanie treści zadania na głos.
Następnie zaproponuj porównanie przykładowego kodu i tego, który napisali.
Poproś o przedstawienie zasady działania ich kodu.
Zachęć do spróbowania innego sposobu i obserwacji zmiany działania programu.
Jeśli za bardzo odbiegną od tematu, przypomnij, że mogą “Zacząć od nowa”. Upewnij się, że następnym razem przeczytają instrukcję od początku do końca.
Zachęć do ponownego obejrzenia filmiku z instrukcjami lub przewiń od razu do ostatecznego kodu. Zazwyczaj jest on podobny do treści wyzwania. Poproś o kolejne przeczytanie kodu na głos i wytłumaczenie, jak działa. Po tym niech zmodyfikują swój kod i sprawdzą, czy rozumieją lepiej.

Jeśli nie rozumieją opisu projektu:

Poproś o przeczytanie po kolei każdego kroku i zatrzymywanie się przy niezrozumiałych częściach.
Niech przeczytają również początkowy kod, linijka po linijce, oraz wyjaśnią, co nowego wnosi każda z nich. Jeśli natrafią na część, której nie rozumieją, powinni sprawdzić dokumentację i ponownie obejrzeć odpowiednią instrukcję.
Gdybyś nie potrafił pomóc, przypomnij o możliwości kliknięcia przycisku “Poproś o pomoc”. Upewnij się, że dokładnie opiszą swój problem.

Jeśli nie rozumieją komunikatu o błędzie (“Oh Noes”):

Poproś ucznia o przeczytanie komunikatu na głos i próbę wytłumaczenia, o co chodzi.
Upewnij się, że klikną “Show me where” (“Pokaż, gdzie”), ponieważ zazwyczaj wskazuje linijkę, w której zawarty jest błąd. Czasami zdarzają się błędy, jednak błąd zazwyczaj znajduje się wtedy we wcześniejszej linijce (rzadko kiedy w następnej).
Jeśli komunikat nie ma sensu, a pojawiły się również inne, przejrzyj je i poszukaj zrozumiałego.
Zachęcaj ich do poprawiania kodu brzegowego (obejrzyj Czytelny Kod aby znaleźć wytłumaczenie tego pojęcia). Jest to przydatne najbardziej podczas użycia funkcji, pętli for, instrukcji warunkowej if, ponieważ gdy podzielimy swój kod na akapity, możemy szybciej znaleźć brakujące nawiasy lub błędy logiczne.

Jeśli nie rozumieją, co ich program lub baza dla programu robi:

Niech przejrzą kod linijka po linijce i wyjaśnią, za co każda z nich odpowiada.
Mogą również przejrzeć dokumentację, by znaleźć wszystkie słowa kluczowe/funkcje/zmienne globalne, których nie rozumieją. Kliknij na przykład i poproś o wyjaśnienie, co on robi. Uczniowie mogą próbować zmodyfikować przykładowy kod
Zachęć do używania println() do wypisywania wartości zmiennych. Czy zostały spełnione wszystkie wymagania? Jeśli nie, to dlaczego? Pomóc w zrozumieniu może również zapisanie kodu na kartce lub użycie println() przy innych zmiennych.

Jeśli myślą, że poradzili sobie z wyzwaniem, jednak system nie puszcza ich dalej:

Istnieje możliwość, że ich kod jest dobrym rozwiązaniem, jednak automatyczne ocenianie jeszcze go nie wprowadziło. W takim przypadku kliknij “Zgłoś problem”, a uczeń niech idzie dalej.

Jakich technik odnajdywania błędów używacie w waszej klasie? Podzielcie się poniżej!

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Zaloguj się

Sortuj według

Na razie brak głosów w dyskusji

Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.