Las węglowych nanorurek - film z polskimi napisami

Wyobraź sobie materiał, dzięki któremu mógłbyś używać telefonu tygodniami bez ładowania go lub zbudować windę do KOSMOSU!! Te windy i baterie mogą pewnego dnia istnieć dzięki materiałowi zwanemu "nanorurki węglowe" Nanorurki węglowe są maleńkie. Weźmy na przykład włos człowieka: Potrzebowałbyś 10 000 nanorurek węglowych by stworzyć linę tak dużą jak ten włos. Pomimo bycia małym, są bardzo silnie. Ten bawełniany sznurek fajnie trzyma ten samochód LEGO, ale gdyby został stworzony z nanorurek węglowych, mógłby utrzymać prawdziwy samochód. Nanorurki węglowe są już używane na całym świecie. Weźmy na przykład tą rakietkę do badmintona Ta rama zawiera nanorurki węglowe, sprawiając, że rakieta jest jednocześnie lekka i sztywna, dając mi przewagę. (Głos z poza ekranu) Za słabo, wciąż jesteś do dupy. (Alex) Nanorurki węglowe nie są tylko bardzo silne, mogą również przewodzić ciepło i prąd lepiej niż przewody w Twoich urządzeniach elektronicznych. Teoretycznie, używając nanorurek węglowych, mógłbyś stworzyć telefon, który działa tygodniami bez ładowania. Więc dlaczego mój telefon umiera na końcu dnia i dlaczego nie mam windy do nieba?!?! Więc, prawdą jest, że nanorurki węglowe są trudne do zrobienia. Ale mogę pokazać Wam sposób by rosły jak trawa. Chodźmy do pomieszczenia czystego. Tak jak z trawą, pierwsza rzecz, którą musimy zrobić to posadzić nasiona. Kawałek folii wolframowej zastąpi nam ziemie. Zamieram położyć to na spodzie tej maszyny, nazywanej "rozpylacz". Rozpylacz aplikuje ogromne napięcie do tego kawałka żelaza. Kiedy to się dzieje, atomy są dosłownie wyrywane z powierzchni żelaza i przeniesione na naszą folię wolframową, gdzie stają się sadzonkami lasu węglowych nanorurek. Teraz na naszej folii wolframowej zasadzone zostały małe żelazne nasiona, które są niewidoczne dla gołych oczu.. Chodźmy wyhodować na nich nanorurki. Zanim jednak to zrobimy, pomyślmy z czego one są zrobione. To jest model nanorurki węglowej, na którym każda białą kulka reprezentuje atom węgla powiększona sto miliardów razy od rzeczywistego wymiaru. Więc skąd mamy zdobyć cały ten węgiel? Wszystko zaczyna się w tym zbiorniku acetylenu - acetylen to gaz bogaty w węgiel - i kiedy go otwieram, gaz zaczyna płynąć poprzez te rury, kontynuuje przez tą rurkę, ostatecznie kończąc na komorze wzrostu. Możesz zauważyć, że położyłem małą próbkę naszą zasianą folię wolframową na podgrzewacz, który teraz włączę. Kiedy żelazo podgrzeje się, zacznie topić się na malutkie kropelki, jak krople wody na szybie. Kiedy acetylen styka się z gorącymi kropelkami żelaza, pochłaniany jest węgiel, a nanorurki węglowe zaczynając rosnąć jak trawa. A tak wyglądają w mikroskopie o wielkim powiększeniu. Tak jak widziałeś, tworzenie nanorurek węglowych nie wymaga żadnego magicznego procesu. Aktualnie nanorurki są używane w wielu codziennie spotykanych przedmiotach. Dzięki kolejnym badaniom, być może dostaniemy też naszą windę do nieba. Do tego czasu muszę ćwiczyć dalej.