„Tablica Ergastines” - fragment fryzu po wschodniej stronie Partenonu

(jazzowa muzyka fortepianu) [Steven] Jesteśmy w Luwrze w Paryżu i spoglądamy na fragment fryzu z Partenonu na Akropolu, z Aten, w Grecji. [Beth] Część tego fryzu znajduje się w Muzeum Akropolu, w Atenach. Część jest tu, w Paryżu, ale jego większość znajduje się w British Museum, w Londynie. Faktycznie, scena na prawo jest w British Museum, w Londynie. [Steven] W tym wypadku, słowo fryz, odnosi się do pasu rzeźb, który miał około metra wysokości i okalał cały Partenon, zaraz za pierwszą kolonadą. Było go bardzo ciężko zobaczyć, ponieważ znajdował się w cieniu. Tutaj, nie widać śladów farby, ale pierwotnie, był bardzo jaskrawo pomalowany. Sądzimy, że tło było błękitne. A figury były pociągnięte złotem. Dla nas, były dość pstrokato pokolorowane. Musimy pamiętać, że trzeba było zadzierać głowę, żeby zobaczyć fryz. Był dość wysoko, a zatem widzimy go znacznie bliżej niż to pierwotnie zamierzano. [Beth] Historycy generalnie są zgodni, że fryz przedstawia Procesję Panatenajską. Wszyscy obywatele Aten zbierali się na procesji i wędrowali w górę świętej drogi na Akropol, wzgórze miasta, gdzie stała wielka świątynia poświęcona Atenie, Partenon. [Steven] Młode kobiety tkały wełniany peplos, aby odziać nim posąg Ateny. To były specjalnie wybrane młode kobiety pochodzące ze znamienitych rodzin w Atenach. [Beth] Peplos, ten strój, nie był przeznaczony dla wielkiej rzeźby Ateny, która stała w Partenonie, ale dla starożytnej, świętej rzeźby, która stała w świątyni, niedaleko Partenonu. [Steven] To Erechtejon. [Beth] Zatem, odzienie było tkane i poświęcane tej starożytnej rzeźbie Ateny z drzewa oliwnego. [Steven] Procesja Panatenajska, jak widzimy ją na fryzie Partenonu przedstawia nie tylko procesję tych młodych kobiet niosących peplos, ale także zwierzęta składane na ofiarę, libacje. Wszystko, czego potrzeba do ważnej, starożytnej ceremonii. [Beth] Interesującą rzeczą, jeśli chodzi o fryz jest to, że wydaje się przedstawiać współczesne wydarzenie. To znaczy, nie jest to wydarzenie mitologiczne, które było zwykle dekoracją świątyni, ale scena z miejskiego życia Aten. A trzeba pamiętać, że w tamtym czasie, w V wieku p.n.e., Ateny to demokracja. Obywatele Aten wyglądają pięknie, szlachetnie, heroicznie. [Steven] Szlachetność jest bardzo widoczna w tym fragmencie. Widzimy, jak kobiety podążają uroczyście. Między nimi są figury dwóch mężczyzn, ale spójrz na przejrzystość rzeźbienia. Taka wzniosłość, takie oddanie. [Beth] Dostojność, od razu wiemy, że to procesja religijna poświęcona Atenie, bogini, patronce miasta Aten. [Steven] To szczyt okresu klasycznego, i jest on tu pięknie przedstawiony. Jest tu pewien rodzaj równowagi, idealizmu. Faktycznie, ten rodzaj sztuki był uznawany za tak doskonały, że przed długi okres zachodniej historii, spotykamy młodsze kultury, które spoglądały ku klasycznej Grecji, starając się ponownie osiągnąć to, co udało się osiągnąć w V wieku p.n.e. [Beth] Fidiasz, uważany za twórcę rzeźbiarskiego planu Partenonu, rozwinął styl, który tu widzimy. Bardzo zawiłe fałdy tkaniny spływają po ciele. Na płaskich powierzchniach widzimy, jak otaczają piersi kobiet. Także widzimy zakrzywione fałdy na krawędziach peplosu, tam, gdzie jest złożony i obwiązany, i w innych miejscach, gdzie opada w prostych liniach, które przypominają nam wyżłobienia kolumny. [Steven] Figury stoją w kontrapoście, to znaczy, jeśli chodzi o młode kobiety, że ich lewa noga dźwiga ciężar. Prawa noga przesuwa się do przodu i widzimy kolano zaginające opadającą tkaninę. Widać więc tą zmianę między ruchem a elementami statycznymi. [Beth] Spójrz, jak wdzięczna jest figura po prawej stronie. Spójrz, jak kroczy w swoją prawą stronę, ale obraca ciało w lewą i wydaje się zwracać do towarzysza za sobą. Te figury mogły nieść ceremonialne przedmioty, które przekazywały figurom mężczyzn, lub męskie figury mogły z kolei im coś dawać. Dokładne wyjaśnienie jest niejasne. [Steven] Niektórzy historycy sztuki zastanawiają się nawet, czy to jest, czy nie jest Procesja Panatenajska. Zanim skończymy, musimy wspomnieć o tym, że grecki rząd poprosił British Museum i Luwr o oddanie tych cudownych dzieł Grecji. U stóp Partenonu, miasto Ateny zbudowało wspaniałe, nowe muzeum, które ma pomieścić te rzeźby, jeśli w ogóle zostaną zwrócone. (jazzowa muzyka fortepianu)