Kształt i forma

Kształt opiera się na linii i kolorze, ponieważ musi powstać na bazie jednego lub obu z nich. Jest on właściwością dwuwymiarowej formy, zwykle definiowaną przez linię (kontur) lub zmianę koloru.

Istnieją dwa główne rodzaje kształtów: geometryczne i organiczne. Większość dzieł sztuki składa się zarówno z geometrycznych, jak i organicznych kształtów. Aby zrozumieć różnice między tymi typami, warto przyjrzeć się zróżnicowanym artefaktom.

Piet Mondrian to doskonały przykład artysty, który korzystał niemal wyłącznie z kształtów geometrycznych. W Kompozycji z Żółtym, Niebieskim i Czerwonym (1937–1942), Mondrian używa prostych, pionowych i poziomych czarnych linii. Robi to po to, by podzielić płótno na prostokąty w podstawowych kolorach. 

Żaden z geometrycznych kształtów nie odwołuje się do natury. Z drugiej strony, tatuaże na twarzach Maorysów, znane jako moko, prezentują przede wszystkim organiczne kształty. Nadal są, podobnie jak u Mondriana, ogólnie abstrakcyjne - nie przedstawiają żadnych wyraźnych obrazów - jednak przypominają te występujących w naturze. Są zakrzywione, skręcone, spiralne. Krawędzie linii i kształtów są wyraźne, ale formy są zakrzywione i namacalne. 

Forma jest rzeczywistym, trójwymiarowym kształtem, choć często jest również używana do opisania iluzji trójwymiarowości. Podobnie jak kształt, forma może być geometryczna lub organiczna.

Mała korwar - reprezentacja przodka - z Iriana Jaya z Nowej Gwinei dobrze łączy te dwa rodzaje form. Podczas gdy postać jest głównie geometryczna, z głową w kształcie sześcianu, a nos strzałą skierowaną w dół, zakrzywione organiczne linie wokół oczu nieco łagodzą ten efekt.