Amerykańskie kobiety w II wojnie światowej

Podczas II wojny światowej, amerykańskie kobiety zaczynają pracować w armii i przemyśle obronnym. Tłumaczenie na język polski: fundacja Edukacja dla Przyszłości, dzięki wsparciu wolontariuszy.

Podsumowanie

II wojna światowa dała kobietom w Ameryce zupełnie nowe, niespotykane wcześniej możliwości podejmowania pracy, która nie była dla nich wcześniej dostępna, szczególnie w sektorze obrony.
Kobiety musiały stawić czoła wielu kulturowym stereotypom skierowanym przeciwko kobietom pracującym, a także zatroszczyć się o odpowiednią opiekę nad dziećmi w godzinach ich pracy. Kobiety należące do mniejszości narodowych dodatkowo musiały zmierzyć się podczas wojny z dyskryminacją oraz przesiedleniami.
350 000 kobiet służyło w silach zbrojnych podczas Drugiej Wojny Światowej.
After the war, many women were fired from factory jobs. Nevertheless, within a few years, about a third of women older than 14 worked outside the home.

Kobiety na domowym froncie

II wojna światowa jest często błędnie uważana za moment przełomowy dla amerykańskich kobiet, kiedy to, w dużej skali, zaczęły podejmować pracę poza domem. W zasadzie co czwarta kobieta pracowała poza domem w 1940 roku. Niemniej, przed II wojną światową, większość zajęć kobiet opierała się głównie na "typowo kobiecych" zawodach, takich jak pisanie na maszynie, czy szycie. Oczekiwało się również, iż odejdą one z miejsca pracy jak tylko urodzą dzieci, albo już zaraz po zamążpójściu.

II wojna światowa zmieniła i rodzaje pracy, jakie kobiety zaczęły wykonywać, i jej ilość. Pięć milionów kobiet wsparło zasoby rąk do pracy pomiędzy latami 1940-1945. Luka w sile roboczej, która powstała na skutek poboru mężczyzn do wojska, dała kobietom nowe możliwości. II wojna światowa w szczególności dała wielu kobietom szansę podjęcia pracy w zakładach pracy w sektorze obronnym oraz fabrykach w całym kraju. Posady te otworzyły przed kobietami nowe perspektywy podjęcia pracy w profesjach wcześniej zarezerwowanych tylko dla mężczyzn, szczególnie w przemyśle lotniczym, gdzie do 1943 pracowały już w większości same kobiety.

Mimo wszystko, większość kobiet pracujących podczas II wojny światowej nie pracowała w sektorze obronnym. Główne zajęcia podejmowane były w fabrykach bądź w biurach, wcześniej wykonywane przez mężczyzn. Mimo, iż kobiety zaczęły zarabiać więcej niż kiedykolwiek wcześniej, to i tak było to o wiele mniej niż zarobki mężczyzn na tych samych stanowiskach. Niemniej jednak wiele kobiet zdołało osiągnąć do pewnego stopnie niezależność finansową, co było nowym i atrakcyjnym prospektem.

Praca kobiet w warunkach wojennych była wyzwaniem

Kobiety pracujące, szczególnie matki, musiały stawić czoła wielu wyzwaniom podczas II wojny światowej. Eleanor Roosevelt odnosząc się do tej dwoistej roli kobiet jako pracownic i matek, wywarła nacisk na jej męża Franklina Delano Roosevelta, aby zatwierdził powstanie pierwszych, ufundowanych przez rząd amerykański obiektów służących do opieki nad dziećmi w ramach Ustawy o obiektach wspólnotowych z 1942.W rezultacie wybudowano siedem centrów służących 105.000 dzieciom. Pierwsza dama próbowała nakłonić przedsiębiorstwa do stworzenia podobnych obiektów dla swoich pracowników. Mino wszystko, starania te nie spełniły zapotrzebowania na potrzeby matek pracujących.

Kobiety musiały dodatkowo zmierzyć się z pewnym stopniem oporu o charakterze kulturowym skierowanym przeciwko kobietom podejmującym pracę w środowiskach zdominowanych przez mężczyzn. Aby zatrudnić kobiety do pracy w fabrykach, rząd stworzył kampanię propagandową skupioną wokół postaci nazwanej Rózią Nitowaczką. Rózia była twarda, ale kobieca. Aby zapewnić mężczyzn o tym, iż wymogi wojny nie zrobią kobiet zbyt męskimi, niektóre fabryki prowadziły dla nich warsztaty z tego jak nakładać makijaż, a kosmetyki nigdy nie były racjonowane podczas wojny. Wierzono, że utrzymywanie dobrego wyglądu Amerykanek było niezmiernie ważne dla utrzymania ducha narodu.

Kobiety należące do mniejszości narodowych musiały stawić czoła wielu trudnościom podczas okresu II wojny światowej. Kobietom afroamerykańskim szczególnie trudno było znaleźć pracę w przemyśle obronnym, dodatkowo białe pracownice często nie chciały pracować obok nich. Mimo, iż praca w fabrykach dała szansę czarnym pracownicom na ucieczkę od pracy jako służba domowa oraz na lepszy zarobek, to większość z nich została zwolniona z pracy po wojnie i tym samym zmuszona do powrotu do pracy jako służące i kucharki.

^{2}

Amerykanki pochodzenia japońskiego w zachodnich stanach miały bardzo niewielki dostęp do możliwości podjęcia pracy, szczególnie w świetle polityki internowania Japończyków, która przesiedliła ich na odległe tereny. Stłoczone w stodołach przerobionych na baraki, zamieszkałych przez średnio ośmiu lokatorów na jeden pokój, trudno im było zachować resztki normalności w obliczu okropnego ubóstwa.

^{3}

Kobiety na wojnie

Approximately 350,000 American women joined the military during World War II. They worked as nurses, drove trucks, repaired airplanes, and performed clerical work. Some were killed in combat or captured as prisoners of war. Over sixteen hundred female nurses received various decorations for courage under fire.

Those who joined the Women’s Airforce Service Pilots (WASPs) flew planes from the factories to military bases.

Wiele kobiet napłynęło również aby pracować na wielu stanowiskach administracji państwowej. Inne pracowały jako chemicy, inżynierowie, pracując nad rozwojem broni do wojny. Tysiące kobiet zostało zatrudnionych do pracy przy projekcie Manhattan, pracując nad bombą atomową.

Kobiety należące do mniejszości narodowych, tak jak mężczyźni wywodzący się z mniejszości również służyły na wojnie, chociaż np. marynarka wojenna nie pozwalała wstępować czarnoskórym kobietom do swoich szeregów do roku 1944. Jako że amerykańskie wojska były dosyć podzielone rasowo przez większość czasu trwania II wojny Światowej, Afroamerykanki służyły tylko na oddziałach specjalnie wyznaczonych dla czarnoskórych. Czarnoskóre pielęgniarki mogły opatrywać tylko czarnoskórych żołnierzy.

^{4}

Kobiety po wojnie

Obserwatorzy życia społecznego obawiali się, że mężczyźni powracający ze służby w wojsku nie będą w stanie znaleźć żadnej pracy i stanowczo przypomną kobietom o konieczności powrotu do ich „odpowiedniego miejsca” w domu, szczególnie w świetle rychłego zwycięstwa. Mimo że aż 75% kobiet zgłosiło chęć kontynuowania pracy po zakończeniu wojny, wiele z nich zostało zwolnionych.

Niemniej obecność kobiet na rynku pracy odbiła się stosunkowo szybko. Mimo stereotypu "gospodyni z lat 50-tych", do roku 1950 około 32% kobiet pracowało poza domem, z pośród których około połowa była zamężna. II wojna światowa umocniła tylko przekonanie, że kobiety pozostaną już częścią siły roboczej.

^{5}

Jak uważasz?

Jaki efekt miała II wojna światowa na pracę kobiet?

Czy uważasz, że Rózia Nitowaczka jest symbolem siły kobiet? Czy była raczej symbolem tego, iż kobiety powinny zachować pewne standardy wyglądu i urody podczas wojny?

Które z zawodów dostępnych dla kobiet w czasie wojny chciałbyś/ chciałabyś wykonywać i dlaczego?

Fragmenty tego artykułu zostały zaczerpnięte z "The Home Front," OpenStax College, US History. OpenStax CNX. 2016.

Artykuł podlega licencji CC-BY-NC-SA 4.0 .

Przypisy

O udziale kobiet w sile roboczej w 1940, patrz Ellen Carol DuBois and Lynn Dumenil, Through Women's Eyes: An American History with Documents, 4th ed. (New York: Bedford/St. Martin's, 2016), 487.
Patrz Dubois i Dumenil, Through Women's Eyes, 497-498.
Patrz Dubois i Dumenil, Through Women's Eyes, 499-501.
Patrz Dubois i Dumenil, Through Women's Eyes, 495.
Patrz Dubois i Dumenil, Through Women's Eyes, 503.

Chcesz dołączyć do dyskusji?

Zaloguj się

Sortuj według

Na razie brak głosów w dyskusji

Rozumiesz angielski? Kliknij tutaj, aby zobaczyć więcej dyskusji na angielskiej wersji strony Khan Academy.