Główna zawartość
Kurs: Historia USA > Rozdział 2
Lekcja 3: Ameryka Północna w czasach kolonializmu- Społeczeństwo i religia w koloniach Nowej Anglii
- Polityka i stosunki z tubylcami w koloniach Nowej Anglii
- Purytańska Nowa Anglia: Plymouth
- Purytańska Nowa Anglia: Zatoka Massachusetts
- Kolonie Środkowe
- Podsumowanie lekcji: Nowa Anglia i Kolonie Środkowe
- Akty nawigacyjne
- Oświecenie
- Wielkie przebudzenie
- Rewolucja konsumencka
- Kształtowanie się amerykańskiej tożsamości kolonialnej
- Ameryka Północna w czasach kolonializmu
© 2024 Khan AcademyWarunki użytkowaniapolitykę prywatnościInformacja o plikach cookie
Purytańska Nowa Anglia: Plymouth
W obliczu prześladowań religijnych w Anglii, purytanie wyruszyli do Nowego Świata, gdzie założyli osadę Plymouth.
Streszczenie
- Purytanie byli Protestantami z Anglii, których celem było "oczyszczenie" Kościoła Anglikańskiego poprzez usunięcie wszystkich aspektów Katolicyzmu z praktyk religijnych.
- Angielscy Purytanie założyli kolonię Plymouth w celu praktykowania ich własnej wersji Protestantyzmu bez obcej ingerencji.
- Społeczeństwo Nowej Anglii określały cechy takie jak: równość dla białoskórych obywateli płci męskiej na mocy przepisów prawa (zilustrowana przez dokument Mayflower Compact), zdyscyplinowana etyka pracy oraz silna gospodarka morska.
Nowa Anglia dla Purytanów
Drugi co do wielkości obszar skolonizowany przez Anglików w pierwszej połowie XVII-tego wieku, Nowa Anglia, znacząco różnił się od komercyjnych kolonii Chesapeake pod względem zasad ustanawiających je.
Nowa Anglia, będąc kolebką osadników rodzin Purytańskich w latach 30-tych XVII wieku, od początku skupiała się wokół religii. Rządni reform mieszkańcy Anglii domagali się większych zmian w angielskim systemie kościelnym w latach 80-tych XVI wieku. Reformatorzy Ci, kierowani naukami Johna Calvina i innych reformatorów protestanckich, nazywani byli Purytanami ze względu na ich próby oczyszczenia kościoła anglikańskiego z katolickich elementów, utrzymujących się w kościelnych instytucjach i praktykach, które, według nich, były niezgodne z Biblią.
Wielu pierwszych przywódców działających w Nowej Anglii było wykształconymi pastorami, którzy ukończyli studia na Cambridge i Oksfordzie. Jednak ze względu na kwestionowanie praktyk kościoła anglikańskiego, byli oni pozbawieni przez króla i jego funkcjonariuszy możliwości kariery. Miało być to sposobem uciszenia wszelkich głosów sprzeciwu.
Inni przywódcy purytańscy, tacy jak pierwszy gubernator kolonii Zatoki Massachusetts, John Winthrop, wywodzili się z uprzywilejowanej klasy szlacheckiej. Ci dobrze sytuowani Purytanie, wraz z tysiącami innych, opuścili swoje ziemie ojczyste nie w celu ustanowienia kraju o wolności religijnej, lecz po to, aby móc praktykować ich własną religię bez bycia prześladowanym. Purytańska Nowa Anglia dawała im szansę życia w sposób, który uznawali za zgodny z Biblią. W swojej "Nowej" Anglii, Purytanie wyznaczyli sobie za cel utworzenie modelu zreformowanego protestantyzmu, nowego angielskiego Izraela.
Konflikt, jaki Purytanizm wywołał, podzielił społeczeństwo angielskie. Jako iż Purytanie domagali się reform, które miały podważyć dotychczasowe tradycje kulturowe niektórych uroczystości. Purytanie potępiali na przykład popularne sposoby rozrywki, takie jak szczucie psów na uwiązanego łańcuchami niedźwiedzia- co było popularną rozrywką niedzielną. W kulturze, w której William Shakespeare tworzył swoje dzieła, Purytanie wzywali do zamknięcia teatrów, potępiając je jako miejsca moralnego upadku.
To Biblia stała się przedmiotem sporu pomiędzy Purytanami oraz Jakubem I Stuartem, który, jako król Anglii, był zwierzchnikiem kościoła anglikańskiego. Niedługo po wstąpieniu na tron, Jakub zlecił spisanie nowej wersji Biblii w celu zniwelowania powiązań Purytanów z Biblią genewską, która przestrzegała nauk Johna Calvina i stawiała Boga ponad monarcha. Wersja Króla Jakuba, wydana w 1611 natomiast stawiała autorytet króla na najwyższym miejscu.
W latach 1620-tych i 1630-tych konflikt nasilił się do tego stopnia, iż kościół zabronił pastorom purytańskim głoszenia religii. Z punktu widzenia kościoła, Purytanie stwarzali zagrożenie dla bezpieczeństwa, jako iż ich żądania reform kulturowych, społecznych i religijnych podważały autorytet króla. Wielu Purytanów, którzy sprzeciwili się dostosowaniu do wymagań kościoła anglikańskiego, znalazło azyl w Nowym Świecie.
Jednak ci, którzy emigrowali na kontynenty Ameryk nie byli zupełnie jednomyślni co do zaistniałej sytuacji. Niektórzy nawoływali do zupełnego oderwania się od kościoła anglikańskiego, podczas gdy inni poświęcili się jego reformowaniu.
Plymouth: pierwsza kolonia purytan
Pierwsza grupa Purytanów, którzy dotarli na ląd przez Atlantyk, to mały grupa znana jako Pielgrzymi. W przeciwieństwie do innych purytan, nalegali oni na całkowite oddzielenie od kościoła anglikańskiego i najpierw migrowali do Republiki Holenderskiej, poszukując wolności religijnej.
Mimo wolności wyznawania religii, zaczęli obawiać się utraty swojej angielskości, zauważając że ich dzieci zaczynają uczyć się języka holenderskiego i przyjmować holenderskie zwyczaje. Ponadto Ojcowie Pielgrzymi - i inni Europejczycy - obawiali się kolejnego ataku na Republikę Holandii ze strony katolickiej Hiszpanii. W związku z tym w 1620 roku podjęli decyzję o założeniu kolonii Plymouth w dzisiejszym Massachusetts.
Gubernator Plymouth, William Bradford, był separatystą, czyli zwolennikiem całkowitego rozdziału od anglikańskiego kościoła państwowego. Bradford i inni Pielgrzymi-Separatyści stanowili poważne wyzwanie dla dominującej wizji zjednoczonego anglikańskiego kościoła i imperium. Na pokładzie Mayflower, którego celem podróży była Wirginia, ale który wylądował na krańcu przylądka Cape Cod, Bradford i 40 innych dorosłych mężczyzn podpisało Umowę Mayflower, która przedstawiała religijną - a nie ekonomiczną - przyczynę kolonizacji. Pakt wyrażał ideę wspólnoty, polegającą na wspólnej pracy.
Gdy większa migracja puritanów ustanowiła kolonię Zatoki Massachusetts w latach 30., Pielgrzymi w Plymouth powitali ją i obie kolonie zaczęły ze sobą współpracować.
Purytańska etyka pracy
Różne systemy pracy również odróżniały wczesną purytańską Nową Anglię od innych kolonii Zatoki Chesapeake.
Purytanie oczekiwali, że młodzi ludzie będą pracować z należytą starannością, oraz że wszyscy członkowie ich dużych rodzin - w tym dzieci - będą wykonywać większość prac niezbędnych do prowadzenia domów, gospodarstw i przedsiębiorstw.
W przeciwieństwie do [pracowników kontraktowych w Wirginii](/humanities/us-history/colonial-america/early-english-settlement/v/jamestown lifeand-labor-in-the-chesapeake) niewiele osób przyjeżdżało do Nowej Anglii jako robotnicy; w rzeczywistości miasta Nowej Anglii chroniły swoją zorganizowaną na miejscu siłę roboczą, odmawiając zezwolenia na pracę osobom spoza społeczności, w celu zapewnienia ich synom i córkom stałego zatrudnienia.
Charakterystyczny dla Nowej Anglii rynek pracy przynosił niezwykłe rezultaty, w szczególności dzięki silnej gospodarce morskiej z licznymi statkami mogącymi pływać po ocenach i wykwalifikowanymi marynarzami. Żeglarze Nowej Anglii, pływający na statkach wybudowanych w Nowej Anglii, przewozili przez cały Atlantyk tytoń z Wirginii i cukier z Kompanii Zachodnioindyjskiej.
Jak uważasz?
Jak system pracy w Nowej Anglii wypada w porównaniu do tego w Wirginii czy w Chesapeake?
Przeczytaj Mayflower Compact. Jakie aspekty późniejszych amerykańskich wartości politycznych potrafisz dostrzec?
Jak sądzisz, w jaki sposób angielscy obywatele, którzy należali do Kościoła Anglii, oceniali purytan?
Chcesz dołączyć do dyskusji?
Na razie brak głosów w dyskusji