Płytka wotywna władcy Ur-Nansze

Archeolodzy uważają, że w latach 2800-2350 p.n.e. w Mezopotamii nastąpił wzrost populacji a klimat stał się bardziej suchy. To miało spowodować wzrost rywalizacji pomiędzy miastami-państwami, które konkurowały o tereny uprawne.

Gdy konflikty narastały, przywództwo wojskowe zarządców świątynnych nabrało większego znaczenia. Sztuka tego okresu podkreśla nową kombinację pobożności i brutalnej siły widoczną w wizerunkach liderów. Przedstawienia ludzkich postaci stają się w tej epoce bardziej powszechne i obdarzone większą ilością szczegółów.

Ta płyta wotywna, która była przymocowana do ściany świątyni dzięki centralnemu otworowi, przedstawia naczelnego kapłana oraz króla państwa Lagasz - Ur-Nansze - jako budowniczego i gospodarza uroczystości otwarcia świątyni boga Ningirsu, patrona miasta. Płyta została znaleziona w starożytnym mieście Girsu. Istnieją dowody, że Girsu było wówczas stolicą miasta-państwa Lagasz.

Górna część płyty przedstawia Ur-Nansze pomagającego nieść cegły na budowę w towarzystwie żony i synów. Na dole z kolei widać Ur-Nansze w czasie uczty, raczącego się napojem, ponownie z synami. Na obu wizerunkach nosi tradycyjną kosmatą spódnicę z wełny zwaną kaunakes i prezentuje szeroki, umięśniony tors i ramiona.

Tekst dr Senta German