Horse decoration in the form of a taotie mask

Powyższą maskę z brązu prawdopodobnie umieszczano na czole lub klatce piersiowej koni, które ciągnęły rydwany za panowania dynastii Shang (1600-1050 p.n.e.). Konie i rydwany były chowane w grobach razem z ich właścicielem. Brązowa maska zdołała przetrwać, w odróżnieniu od innych części rydwanu, które rozpadły się po pochówku.

Shang była pierwszą głównych dynastii, która rządziła obszarem centralnych Chin za czasów epoki brązu. Epokę nazwano w ten sposób ze względu na rozpowszechnione wówczas wykorzystywanie brązu do wytwarzania rytualnych naczyń, broni (w tym wyposażeniu rydwanów) oraz przedmiotów świadczących o statusie właściciela. Uwaga społeczeństwa skupiała się wokół króla, który był częścią rodzinnego klanu połączonego wspólnym przodkiem. Shangowie utrzymywali władzę poprzez podboje militarne i roszczenie sobie prawa do dziedzicznych rządów ze względu na powiązania z pierwszym przodkiem.

W pobliżu lub w sąsiedztwie grobów Shang znaleziono całe rydwany wraz z końmi, co oznaczało, że stanowiły one wówczas istotną własność. Wierzono, że umieszczanie w grobach rydwanów i broni miało zapewnić ochronę w życiu pośmiertnym. W pochówkach Shangów uwzględniano również ofiary ludzkie.

Rydwany stanowiły podstawowe uzbrojenie wśród elit dynastii Shang. Każdy z nich mógł pomieścić trzech żołnierzy: kierowcę, łucznika oraz żołnierza niosącego broń nazywaną ko. Rydwany umożliwiały elitom rządzącym przyglądanie się walce z bardziej przywódczej pozycji w porównaniu ze zwyczajnym żołnierzem piechoty, a także podkreślenie własnej rangi i pozycji. Elementy z brązu stanowiły dodatkowy atut rydwanów i mogły służyć również do odstraszania zła od właściciela. Do innych elementów rydwanu wykonanych z brązu, które znaleziono w grobowcach, należą m.in. osie i inne elementy ozdobne.